روزنامه همشهری نوشت: اکبر خرمدین مردی ۸۱ ساله بود که ۲۶ اردیبهشت‌ماه امسال مرتکب یکی از هولناک‌ترین جنایت‌های سال‌های اخیر پایتخت شد. او پسرش بابک خرمدین را که مستندساز و مدرس سینما بود با همدستی همسرش در خانه‌شان در شهرک اکباتان به قتل رساند، جسد وی را مثله و بعضی از قطعات آن را در سطل زباله رها کرد که با پیدا شدن بخش‌هایی از جسد بابک، خیلی زود رازش فاش شد و پلیس او و همسرش را دستگیر کرد.
در تحقیق از پدر و مادر بابک خرمدین اسرار دو جنایت دیگر نیز برملا و مشخص شد که این زوج سال‌ها قبل دخترشان آرزو و شوهر سابق او به نام فرامرز را نیز به قتل رسانده و جسدشان را مثله و در نقاط مختلف شهر رها کرده بودند. این در حالی بود که آرزو و فرامرز از سال‌ها قبل به شکل عجیبی ناپدید شده بودند و هیچ‌کس از سرنوشت آنها اطلاعی نداشت. اعتراف اکبر خرمدین و همسرش به این جنایات موجب شد تا افکار عمومی تا مدت‌ها تحت‌تأثیر این پرونده قرار گرفته و همه پیگیر سرنوشت آن شوند.
اکبر خرمدین و همسرش اقرار کردند که فرامرز (خواهرزاده اکبر خرمدین) را در سال ۹۰ و آرزو را در سال ۹۷ به قتل رسانده بودند و پس از این اعترافات هر دو با دستور قاضی محمدجواد شفیعی، بازپرس پرونده بازداشت و روانه زندان رجایی‌شهر شدند.
درحالی‌که پرونده اکبر به اتهام مباشرت در سه فقره قتل عمدی و همسرش به اتهام معاونت در سه فقره قتل عمدی در حال رسیدگی در دادسرا بود، اواخر شهریورماه خواهر و برادران فرامرز (داماد خرمدین‌ها) به‌عنوان تعدادی از اولیای دم در دادسرای جنایی تهران حاضر شدند و اکبر خرمدین را که دایی‌شان بود بخشیدند. هرچند که آنها از قصاص دایی‌شان گذشت کردند اما هنوز مادر فرامرز نظرش را اعلام نکرده بود. او به‌دلیل اینکه سالخورده و بیمار است بر اساس نظریه پزشکی قانونی مهجور شناخته شده و نمی‌توانست درباره مجازات قاتل پسرش تصمیم‌گیری کند.
در این شرایط پرونده طبق ماده ۳۵۶ قانون مجازات اسلامی برای تصمیم‌گیری به دفتر رئیس قوه قضائیه فرستاده شد. مطابق این ماده اگر ولی دم مقتول مجنون باشد، تصمیم‌گیری درباره سرنوشت قاتل با رئیس قوه قضائیه یا دادستان‌های مربوطه است.
در این شرایط سرنوشت اکبر خرمدین به تصمیم مسئولان بلند پایه قضائی گره خورده بود و او در زندان انتظار محاکمه را می‌کشید اما به‌دلیل اینکه دچار سرطان پیشرفته شده و چند روز اخیر حال عمومی خوبی نداشت چندین بار از زندان به بیمارستان منتقل شده و تحت درمان قرار گرفته بود. آخرین بار نیز چند روز قبل از زندان به بیمارستان منتقل شد و پس از بستری و درمان مجدداً به زندان بازگشت اما ساعت ۱۲:۳۰ روز گذشته در زندان به‌دلیل ایست قلبی فوت شد.
سرنوشت پرونده
با مرگ اکبر خرمدین، مهم‌ترین سوال این است که سرنوشت پرونده چه خواهد شد. یکی از قضات پرونده‌های جنایی می‌گوید: اتهامات علی‌اکبر خرمدین، سه فقره قتل عمد و جنایات بر میت بود. او به جرم قتل دامادش قصاص و در رابطه با قتل فرزندانش به پرداخت دیه محکوم می‌شد که حالا با مرگ قاتل و بر اساس ماده ۴۳۵ قانون مجازات اسلامی، درباره مجازات قصاص، قرار موقوفی الاجرای مجازات در پرونده صادر می‌شود. یعنی پرونده درباره رسیدگی به اتهام قتل مختومه خواهد شد.
وی افزود: اما درباره مجازات دیه، باید گفت که اکبر در صورت درخواست اولیای دم می‌توانست به پرداخت دیه محکوم شود. حال آنکه دختر و پسر دیگر او که زنده هستند نسبت به وی رضایت بی‌قید و شرط خود را اعلام کرده بودند. پس تنها اولیای دم فرامرز هستند که می‌توانند با توجه به مرگ قاتل درخواست دیه کنند و در این صورت از اموال قاتل، دیه به آنها پرداخت خواهد شد.
وی تصریح کرد: درباره معاون قاتل که همسرش بوده پرونده در جریان است و پس از تکمیل تحقیقات به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده خواهد شد و با توجه به رضایت اولیای دم در پرونده، برای او به اتهام معاونت در قتل عمد از شش ماه حبس تا پنج سال زندان در نظر گرفته خواهد شد.
اکبر خرمدین تنها قاتلی نیست که پیش از آغاز محاکمه‌اش جان باخته است. در تاریخ جنایی ایران قاتلان معروف دیگری هم به چشم می‌خورند که پایشان هرگز به دادگاه نرسید.
پدر بابک خرمدین در جلسه بازپرسی دادسرای جنایی در حضور خبرنگاران گفته بود:
از هیچ کدام از قتل‌هایی که کردم عذاب وجدان ندارم کابوسی به سراغم نمی‌آمد چون احساس گناهی نمی‌کردم.
او در ادامه گفته بود: کسانی که کُشتم فساد اخلاقی بالایی داشتند.
اکبر خرمدین دیروز به دلیل بیماری در زندان فوت کرد. او در زمان دستگیری ۸۰ سال سن داشت و به سرطان مبتلا بود.
دیدگاه تان را بنویسید