سعید سلطانی، نویسنده و کارگردان، در یادداشتی در ویژهنامه نوروزی روزنامه شرق درباره محمدعلی کشاورز نوشت: «بعد از ساخت سریال پس از باران، شبکه سه سیما از من خواست تا آخرین نوشته زندهیاد احمد بهبهانی به نام «جوانی» را کارگردانی کنم. فیلمنامه که آماده شد، برای نقش اصلی که پدر خانوادهای است که پنج پسر در سنین مختلف داشت، به سراغِ زندهیاد «محمدعلی کشاورز» رفتیم. آن سریال سرآغاز آشنایی من و افتخار همکاری با استاد کشاورز بود. خیلی زودتر از آن چه انتظار داشتم دوست شدیم؛ چراکه صداقت و صمیمیتی داشت که نمیشد به آن توجه نکرد. این اتفاق خوشایند بعدها در کارهای دیگری ازجمله سریال «خانهای در تاریکی» و سریال «رسم عاشقی» تکرار شد و ادامه پیدا کرد.
در طول سالهایی که در تلویزیون کار میکنم، این افتخار را داشتهام که با نسل قدیم و جدید بازیگران سینما و تئاتر کار کنم. از هر کدام بخشی آموختهام اما چیزی که درباره پیشکسوتانی ماننده زندهیاد کشاورز و دیگر عزیزانِ همدوره او برایم قابل توجه بود، احترام و ادب حرفهای بود که آنها در کارشان داشتند. بهخوبی به مسئولیتی که در قبال کار خود نسبت به جامعه داشتند، واقف بودند و جالب این که بیشترشان این آدابدانی را شرط اصلی این حرفه میدانستند. در کار، جدی و وقتشناس بودند و در کنارِ گروه، خودمانی و دوستداشتنی.
کارنامه درخشانِ آنها یادآور نقشهایی است که خاطره شدند و در ذهن و یاد هنردوستانِ این کشور ماندگار شدهاند.
این ماندگاری نیز حاصل سالها کار در عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون است. کار با بزرگانِ این هنر از فرخ غفاری گرفته تا بهرام بیضایی، علی حاتمی، عباس کیارستمی و دیگران... .»
دیدگاه تان را بنویسید