به نظر می‌رسد باید رستم قاسمی را هم به گزینه چهره‌هایی با سابقه نظامی برای 1400 اضافه کرد. وزیر اسبق نفت در دولت احمدی‌نژاد و رئیس اسبق قرارگاه خاتم‌الانبیا در گفت‌وگویی با برنا، آمدنش را نه صریحا تأیید کرده نه رد؛ اما به صراحت خواستار عدم شناسایی خود تحت عنوان «نامزد نظامی» انتخابات شده است. تا اینجای کار، حسین دهقان، محمدباقر قالیباف، محسن رضایی و حتی عزت‌الله ضرغامی همگی چهره‌هایی با پیشینه دور یا نزدیک نظامی‌اند که به صراحت یا به صورت تلویحی قصد ورود به رقابت‌های انتخاباتی 1400 را دارند. نام سعید محمد، رئیس فعلی قرارگاه خاتم‌الانبیا نیز اخیرا مطرح شده، ولی به نظر می‌رسد در آخرین تحلیل‌ها، اصولگرایان چندان نگاه جدی برای ریاستجمهوری به او ندارند، بلکه او را برای شهرداری تهران کنار گذاشته‌اند.
رستم قاسمی پاسخ صریحی به این سؤال که قصد نامزدی برای 1400 را دارد یا خیر نداده، ولی تلاش زیادی کرده که بگوید من نظامی نیستم یا به‌عنوان نامزد نظامی از من نباید نام برد؛ اما در همین توضیح و تعریف می‌گوید: «ما نظامیان، به‌خصوص بچه‌های سپاه، نه دانشکده افسری رفته‌ایم و نه دوره آکادمیک دیده‌ایم. ما روز اولی که آمدیم، هیچ دوره نظامی ندیدیم. کار من، مهندسی و عمرانی بود و از روز بعد از جنگ در کار سازندگی کشور بودم و بعد هم به وزارت نفت رفتم و امروز هم کار اقتصادی انجام می‌دهم». او در ادامه اصرار دارد که چهره‌ای اقتصادی است نه نظامی: «من فردی اقتصادی هستم و روی این موضوع کار می‌کنم. شاید کمتر کسی در کشور وجود داشته باشد که در همه حوزه‌ها کار کرده است. اینکه کسی بگوید یک‌شبه و یک‌ساله کشور را درست می‌کنم، وعده‌های توخالی داده است. این وعده‌ها دست‌نیافتنی است، ولی اینکه در زمانی منطقی تغییر ریل در کشور داشته باشیم، زمان زیادی نمی‌خواهد. در یک سال می‌شود تغییر ریل را طراحی کرد» و باز گفته: «من فرد نظامی به معنای فرمانده نیستم. من در دوران جنگ هم کار رزمی مهندسی می‌کردم. بعد از جنگ هم کلا در حوزه سازندگی کشور بودم. مقطعی هم در وزارت نفت بودم. وقتی بعد از دولت دهم به سپاه برگشتم، به دلیل رفاقت و ارتباطات طولانی که با شهید سلیمانی داشتم، ایشان پیشنهاد دادند به ایشان کمک کنم و این فرصت خوبی برای من بود». شاید در بهترین توصیف، رستم قاسمی یک فرد نظامی- اقتصادی است؛ اما او حتی این تعبیر دوگانه را نمی‌پذیرد.
روز گذشته موضوع چهره‌ای با پیشینه نظامی برای پست ریاستجمهوری، به محل بحث و جدل یک نماینده سابق و فعلی و دو چهره فرهنگی هم بدل شده بود؛ محمود صادقی و میرتاج‌الدینی در خبرآنلاین و عطاالله مهاجرانی، وزیر ارشاد دولت اصلاحات و حسام‌الدین آشنا، مشاور روحانی در توییتر. مهاجرانی با انتشار پیامی از مخالفت‌ها با رئیس‌جمهور نظامی انتقاد کرده بود. او در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «دولت نظامی!؟ اگر سردار شهید قاسم سلیمانی حضور داشت و در انتخابات ریاستجمهوری ١٤٠٠ نامزد می‌شد، آیا کسی در صلاحیت کامل ایشان برای ریاستجمهوری تردید داشت!؟ این معادله که رئیس‌جمهور نظامی باشد یا نباشد، یک مغلطه است. اگر فردی نظامی نامزد شود باید به دانش، تجربه و صلاحیت او نگریست». حسام‌الدین آشنا هم در پاسخ به مهاجرانی با نگاه تلویحا مخالف نوشت: «وقتی نوشتم «بگذاریم حاج قاسم در قله اسطوره‌ای دفاع از حریم و حرم بماند...»، آن بزرگمرد با آقای جهانگیری تماس گرفت و پیغامی داد که بسیار روشن و آموزنده بود. کاش ایشان آن پیام را بازگو کند یا دیگرانی که نظر آن شهید را در مورد احتمال کاندیدا‌شدن می‌دانند، لب باز کنند و حقیقت را بگویند».
میرتاج‌الدینی مجلس هم در یک میزگرد درباره نظر مشهور امام درخصوص عدم ورود نظامی‌ها به انتخابات و سیاست و احزاب گفت: «اینجا خلط مبحث شده است؛ آنچه را امام(ره) گفته بود که نظامی‌ها وارد سیاست نشوند، اولا امام نفرموده بود که سیاسی نباشند و نفرموده بود که وارد سیاست هم نشوند، بلکه گفته بود وارد گروه‌های سیاسی نشوند؛ وگرنه یک فرد نظامی، چه در سپاه و چه در ارتش، اگر فهم و بصیرت سیاسی نداشته باشد، نمی‌تواند از انقلاب دفاع کند؛ اما اینکه از یک گروه چپ یا راست حمایت کند و یک گرایش خاص در جامعه داشته باشد، این را منع کرده بودند. مطلب دوم این بود که امام فرموده بود زمانی که اینها در لباس نظامی هستند و هنوز بازنشسته نشدند نمی‌توانند وارد سیاست شوند؛ یعنی نباید دو کار را هم‌زمان انجام دهند و ما در این طرح چیزی که درباره فرماندهان عالی نظامی گفته‌ایم، چیز جدیدی نیاورده‌ایم. مگر آقای محسن رضایی چندین دوره کاندیدای ریاستجمهوری نشد و شورای نگهبان او را تأیید نکرد؟ آیا فرمانده نظامی نبوده است؟ مگر آقای قالیباف چند دوره کاندیدا بوده، فرمانده نیروی انتظامی یا سپاه نبوده است؟ یا آقای لاریجانی زمانی سپاهی بوده و همین‌طور آقای شمخانی در گذشته در سپاه بوده است. نظامی‌بودن در گذشته که مانع کاندیدا‌شدن آن نیست و این نظامی‌بودن در گذشته در سطح کلان فرمانده عالی نیروهای نظامی یک نشانه است که او سابقه مدیریت دارد».
اما محمود صادقی در مخالفت گفت: «ما در قوانین انتخاباتی مجلس این محدودیت را داریم؛ ماده ۲۹ یا ۲۸ آن پست‌هایی است که باید استعفا دهند. از‌جمله، شاغلان در نیروهای مسلح و وزارت اطلاعات جزء آن مشاغلی هستند که باید استعفا دهند؛ اما در ریاستجمهوری در قانون فعلی چنین محدودیتی برای نظامیان نگذاشته است. البته در قوانین خاص نیروهای مسلح، کسانی که در آنجا مشغول هستند، نمی‌توانند وارد این سمت‌ها شوند. من با نگاه قانون اساسی می‌گویم ما نباید محدودیت داشته باشیم، چون برخلاف اصل ۱۱۵ می‌شود و شرط‌گذاشتن برخلاف روح قانون اساسی است». این نماینده سابق در ادامه اضافه کرد: «می‌گویند خود متولی باید حرمت امامزاده را نگه دارد. وقتی یک مقام ناظر بیانیه می‌دهد و از یک کاندیدا جانبداری می‌کند، از آن کاندیدا دیگر چه انتظاری هست؟ در بحث نظامیان نکته‌ای که وجود دارد، این است که یک فرد نظامی طبق قانون خودشان نباید شاغل باشد و در زمانی که شاغل باشد، نمی‌تواند به انتخابات وارد شود. در دنیا هم همین‌طور است؛ خیلی از نظامیان ایثارگری برای کشور کردند و جزء افتخارات مردم هستند، مثل سردار سلیمانی. اگر سردار سلیمانی از فرماندهی استعفا می‌داد، مردم خیلی از او استقبال می‌کردند، منتها نکته‌ای که خطر دارد، این است که او بیاید و از جایگاه خودش و امکاناتی که دارد برای تبلیغات خودش استفاده کند که اینجا هم برخلاف بند ۸ می‌شود؛ یعنی اگر آن آدم از جایگاه خودش بیاید و بسیج و سپاه و همه برای او بسیج شوند. بد نیست این را هم بگویم که اتفاقا سردار سلیمانی سال ۷۶ در دوره آقای خاتمی گفته است که شما حق ندارید علیه خاتمی تبلیغ کنید. بنابراین سیاسیون از این می‌ترسند؛ در واقع یک آدم نظامی یک آدم عادی نیست که شما بگویید یک فرمانده جزء است».
احمد سالک:
رئیسی گفته نمی‌آید، گفتن مجدد هم نیاز ندارد
درحالی‌که برخی اصولگرایان زمزمه آمدن دوباره ابراهیم رئیسی را برای 1400 مطرح می‌کنند و برخی شرط آمدن او را استجازه از رهبری می‌دانند؛ اما احمد سالک، عضو جامعه روحانیت مبارز گفته ابراهیم رئیسی گفته است که برای انتخابات ۱۴۰۰ نمی‌آید و این نیازی به گفتن مجدد ندارد. او به خبرآنلاین گفته که اصولگرایان هنوز به مصداقی برای انتخابات ۱۴۰۰ نرسیده‌اند؛ از‌این‌رو بحث‌ها در‌این‌باره ادامه دارد تا ببینیم به کجا می‌رسد. در هر انتخاباتی بحث‌ها و رایزنی‌های فراوانی مطرح می‌شود. این بحث‌های انتخاباتی، بحث دیروز و امروز نیست؛ بلکه ۴۱ سال است که در هر انتخاباتی، بحث‌های مختلفی مطرح می‌شود. همه جریانات سیاسی موضوعاتی را مطرح می‌کنند؛ به این گونه که موضوعات، شاخصه‌ها، مؤلفه‌ها و معیارهایی را ارائه می‌دهند تا جامعه را با اطلاع‌رسانی، برای یک حرکت بزرگ آماده کنند. او در ادامه گفته که: «طبیعتا برای ارائه یک شخصیت جامع‌الاطراف، اظهارنظرات مختلفی مطرح می‌شود. آقای رئیسی شخصیت جامع‌الاطرافی برای هر پست و جایگاهی است که در‌حال‌حاضر در جایگاه ریاست قوه قضائیه مشغول به کار هستند. در واقع به نظر می‌رسد در شرایط کنونی، قوه قضائیه نقش بسیار عمده‌ای در احیای بسیاری از مسائل داشته است که نباید این نقش کم‌رنگ یا قطع شود؛ بلکه باید ادامه پیدا کند؛ اما صحبت‌ها و مذاکراتی آغاز شده است که رئیسی یا دیگری مطرح است. بنده بر این باورم که قضاوت‌کردن درباره تعیین مصداق، هنوز زود است. نمی‌توانیم در‌این‌باره اظهارنظر دقیقی ارائه دهیم؛ چرا‌که هر قوه‌ای در جایگاه خودش اهمیت ویژه‌ای دارد. بی‌تردید در‌حال‌حاضر قوه قضائیه به نسبت جایگاهی که دارد، اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. به هر حال، قوه قضائیه پناه مردم است. اگر در بخشی از قوای دیگر یا از سوی نهادی به آن فشار بیاید، به آنجا رجوع می‌کند و از آنها کمک می‌خواهد؛ بنابراین این طبیعت کار است که در‌عین‌حال از اهمیت فوق‌العاده‌ای نیز برخوردار است».
دیدگاه تان را بنویسید