این همه پرگویی و کم‌کاری، کدام مشکل روز مملکت و مردم را حل می‌کند و چه اصراری بر خود را موجه و کارآمد دانستن و طرف مقابل را مقصری که باید تحقیر شود، وجود دارد؟ ای‌کاش صراحت کلام وجود داشت و یا حضرات حداقل آیه "ویل لکل همزه لمزه" را چندبار می‌خواندند و بعد رهنمود می‌دادند.
رئیس یک قوه از یک طرف سخن از تعامل و همراهی مجلس با دولت می‌گوید اما یک جمله نیش‌دارش که می‌گوید "وظیفه مجلس است که دولت را وادار به کار کند" او را در جایگاهی بر علیه قوه مجریه می‌نشاند.
. آخر این چه طرز موضع‌گیری است؟ همان تهاجم آشکار، صادقانه‌تر از ادعای حمایت شعاری و بی‌پشتوانه است. آیا با سنگ‌اندازی و مصوبات دست و پا گیر به رسالت فعال‌سازی دولت عمل می‌کنید؟
یا راجع به واکسن کرونا این‌بار نوبت رئیس یک قوه دیگر است که با مردم حرف‌هایی پرابهام و چندپهلو بزند. می‌گوید: "به دنبال واکسن تولیدی داخل هستیم در عین حال واکسنی که در دنیا هست هرچند هنوز به تأیید سازمان بهداشت جهانی نرسیده را وارد کنیم!"
خب مردم این وسط حق ندارند از اینگونه سخن گفتن مات و متحیر شوند؟ کدام واکسن، از کدام کشور، چرا اگر مجوز ندارد وارد می‌کنید؟
آقای روحانی طوری حرف می‌زند که انگار تحت فشار دارد تصمیم می‌گیرد.
اگر مشکلی هست با مردم صریحاً در میان بگذارید. چیزی به پایان کار دولت شما نمانده است، کمی فضا را شفاف‌تر کنید.
اگر گفته می‌شود سران قوا با هم صحبت کنند و مسائل را به تریبون‌ها و رسانه‌ها نکشانند، حرف درستی است، واقعا چرا هم‌دلی و هم‌زبانی بین آقایان دیده نمی‌شود آن هم در این اوضاع و احوال؟ وقتی سران اینگونه رفتار کنند تکلیف زیردستان روشن است.
امروز دو مسئله اساسی کشور یکی همین کرونا و واکسن آن است و دیگری اقدامات هماهنگ مسئولان نظام برای رفع تحریم‌ها. بقیه مسائل مثل انتخابات فرعی هستند و حداقل نیاز روز مملکت بحساب نمی‌آیند و جاروجنجال پیرامون آنها و این همه تلاش برای مهندسی انتخابات، خودشیفتگی اصحاب قدرت است که هیچ چیز دیگری برایشان ارزش ندارد ولی فعلاً خواست و انتظار مردمی که لابد با رأی آنها می‌خواهند صدرنشین شوند تمرکز روی این دو محور است و لاغیر.
دیدگاه تان را بنویسید