براساس اعلام پژوهشگران سلامت و روان که در مورد آثار مخرب تنهایی در طولانی‌مدت مطالعه می‌کنند، همه‌ی کودکان و نوجوانان تا سال‌ها پس از اتمام دوران انزوای اجتماعی و تنهایی، در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب قرار دارند، بنابراین مراکز خدمات بالینی باید پس از این دوران کاملا آماده باشند، زیرا به احتمال زیاد تعداد مراجعه‌کنندگان به آن‌ها به میزان زیادی افزایش خواهد یافت.
پژوهشگران به بررسی بیش از ۶۰ مورد از مباحث مختلف همانند انزوا، تنهایی و سلامت روان در جوانان ۴ تا ۲۱ ساله پرداخته و آن‌ها را به دقت مورد ارزیابی قرار داده‌اند. براساس این پژوهش، جوانانی که تنها هستند تا ۳ برابر بیشتر از سایر افراد در آینده دچار افسردگی میشوند و تأثیر تنهایی بر سلامت روان آن‌ها، می‌تواند حداقل تا ۹ سال ادامه داشته باشد. این مطالعه به ارتباط میان تنهایی و افزایش خطر بروز مشکلات روانی در جوانان اشاره دارد، همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مدت زمان تنهایی به مراتب مهم‌تر از شدت تنهایی است و افزایش خطر ابتلا به افسردگی در جوانان را به‌دنبال دارد. پژوهشگران می‌گویند: نتایج این پژوهش یک هشدار جدی برای سیاست‌گذاران سراسر جهان است، زیرا در آینده افزایش مراجعه‌کنندگان جوان و بزرگسال افسرده را در پی دارد.
دکتر ماریا لودز، روانشناس بالینی گروه روانشناسی دانشگاه بث و محقق ارشد پژوهش می‌گوید: «نتایج تحقیقات ما از ارتباط مستقیم میان تنهایی و افسردگی در جوانان خبر می‌دهد که ممکن است اثرات کوتاه مدت یا بلندمدتی داشته باشد، البته تأثیر تنهایی بر سلامت روان جوانان ممکن است کمی طول بکشد، به این معنی که امکان دارد ۱۰ سال طول بکشد تا تأثیر بحران کووید ۱۹ بر سلامت روان جامعه، به خوبی درک شود. نتیجه‌ی این تحقیقات می‌تواند در نحوه‌ی مدیریت معلمان و سیاست‌گذارانی که در حال آماده‌سازی برا شروع مجدد مدارس در انگلستان هستند، پیامدهای مهمی داشته باشد.
به‌گفته‌ی لودز، شواهدی مبنی بر تأثیر فراوان مدت زمان تنهایی نسبت به‌شدت آن وجود دارد و به‌نظر می‌رسد که افزایش مدت زمان تنهایی، بیشترین تأثیر را در میزان افسردگی جوانان دارد، بدین مفهوم که بازگشت هرچه سریع‌تر به شرایط روحی طبیعی بسیار مهم است. با این وجود، نحوه شکل‌گیری احساسات و تجربیات جوانان در مورد چگونگی مدیریت این فرایند حائز اهمیت است.
پس از بازگشت جوانان به مدرسه، اولویت، اهمیت دادن به ارتباط مجدد میان آن‌ها است، همچنین باید برای بهبود این دوره‌ی شدید تنهایی تلاش کرد. پژوهشگران همچنین در نامه‌ی سرگشاده اخیر خود به گاوین ویلیامسون، وزیر آموزش و پرورش انگلستان، در خصوص حمایت از سلامت اجتماعی-عاطفی کودکان طی دوران خانه‌نشینی و پس‌ازآن پیشنهاداتی ارائه کردند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
- کاهش محدودیت‌های خانه‌نشینی باید به‌گونه‌ای صورت بگیرد که همه‌ی کودکان فرصت بازی با همسالان خود را چه داخل، چه خارج از مدرسه داشته باشند، حتی زمان‌هایی که اقدامات مربوط به فاصله‌گذاری اجتماعی همچنان برقرار است.
- باید به محض بازگشایی مجدد مدارس، راهنمایی‌های روشنی در مورد چگونگی حمایت از رفاه عاطفی کودکان ارائه داد.
- مزایای اجتماعی و عاطفی بازی و تعامل با همسالان به‌همراه راهنمایی در مورد خطرات عینی برای کودکان باید به‌طور واضح توضیح داده شود.
- با تأیید اقداماتی که باید به‌صورت متعادل در زمینه‌ی راه‌اندازی مجدد اقتصاد و نابرابری‌های آموزشی صورت گیرد.
نامه‌ی پژوهشگران به وزیر آموزش و پرورش انگلستان نشان می‌دهد که سلامت عاطفی ضعیف در کودکان و نوجوانان منجر به مشکلات سلامت روان طولانی‌مدت شده است و پیشرفت تحصیلی ضعیف، بار اقتصادی ملموسی را به‌همراه خواهد داشت.
دیدگاه تان را بنویسید