باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس هم درگیر ابتدایی‌ترین مسائل باشگاهداری و مدیریتی خود هستند؛ یکی از مهم‌ترین منابع درآمدی‌شان را به دست اسپانسر البسه‌شان سپرده‌اند و ترجیح می‌دهند کاری به این کارها نداشته باشند.
وضعیت نامناسب اسپانسرینگ در ایران هم به وخامت اوضاع دامن زده تا در این بازار کساد، دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به همین راضی باشند که اسپانسری برای تأمین البسه‌شان پیدا شده که حاضر است بابت لباس‌ها پولی از آنها دریافت نکند.
نتیجه هم این شده که محمدحسین میثاقی پیش از هر بازی پرسپولیس و استقلال، شویی اجرا می‌کند، هواداران را به خرید کیت‌های هواداری فرا می‌خواند و برای این خرید غیرحضوری سامانه پیامکی معرفی می‌کند. هواداران سفارش می‌دهند و بعد از دریافت کیت‌ها با کیفیت پایین، نه راهی برای شکایت از این خرید ناموفق دارند و نه مرجعی به شکایات‌شان رسیدگی می‌کند.
در پروسه خرید کیت‌های هواداری سرخابی‌ها از طریق سامانه معرفی شده از سوی صدا و سیما، هوادار در ازای پرداخت 149 هزار تومان کیتی را دریافت می‌کند با کیفیتی بسیار پایین و طرحی قدیمی که امروز بر تن بازیکنان تیم محبوبش نمی‌بیند!
تعجب‌آور است که باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس بعد از مدت‌ها از پیدا شدن اسپانسری که بدون دریافت پول، البسه‌شان را در اختیارشان قرار دهد، هیجان‌زده شده‌اند و قراردادی را با آل‌اشپورت امضا کرده‌اند که براساس بندی از آن قرارداد، این برند، مجاز به درآمدزایی از طریق البسه دو باشگاه است. باشگاه‌ها نه می‌توانند نظارتی بر راه و روش این درآمدزایی داشته باشند و نه نظارتی بر کیفیت محصولاتی که قرار است در اختیار هواداران قرار بگیرد. انگار علاقه‌ای هم به چنین نظارتی ندارند. کیت‌هایی که بعد از این خرید غیرحضوری به دست هواداران می‌رسد، حتی نشانی از برند آل‌اشپورت را هم روی خود ندارند و از نظر کیفیت و شکل ظاهری هم زمین تا آسمان فاصله دارند با آنچه به نام لباس استقلال و پرسپولیس می‌شناسیم. این در حالی است که در فوتبال حرفه‌ای، هدف هوادار از خرید کیت‌های هواداری در اختیار داشتن محصولی با کیفیت چیزی است که بر تن بازیکنان تیم محبوبش است. یا می‌تواند کیفیت‌های مختلف به صورت شفاف با قیمت‌های مختلف ارائه شود.
از سوی دیگر نماینده آل‌اشپورت طی قراردادی که با یکی از شرکت‌های وابسته به سازمان صدا و سیما بسته، راهی برای فروش کیت‌های پرسپولیس و استقلال از طریق صدا و سیما پیدا کرده تا هم خودش به سودی از این فروش برسد و هم درصدی از فروش را به شرکت مذکور بدهد. چرا که صدا و سیما مدعی است بابت مدت زمانی که برای تبلیغ این کیت‌ها در اختیار آل‌اشپورت قرار می‌دهد، مبلغی مطابق قرارداد دریافت می‌کند. نماینده آل‌اشپورت مدعی است که تا همین جا هم باشگاه‌ها به او بدهکار هستند و براساس قرارداد اجازه دخالت در قراردادهایی که او برای فروش لباس می‌بندد، ندارند. مهم‌تر از موضع نماینده آل‌اشپورت اما این است که دو باشگاه پرسپولیس و استقلال اصلاً تمایلی به پیگیری این موضوع ندارند و از وضع موجود راضی‌اند. خیلی هم اگر در این رابطه مورد سؤال قرار بگیرند، به دردسرهای بزرگ‌تری اشاره می‌کنند که پیش رو دارند. سؤال اساسی که مطرح می‌شود این است که فروش لباس هواداری دو باشگاه پرطرفدار استقلال و پرسپولیس نیازی به تبلیغ تلویزیونی دارد؟ دو باشگاه استقلال و پرسپولیس نمی‌توانستند این فروش را با سازوکار اصولی‌تر و مطابق با اصول فروش اینترنتی از طریق سایت‌های خود با هزینه کمتر و سود بیشتر انجام دهند؟ فروشی که حتی از طریق صفحات دو باشگاه در شبکه‌های مجازی هم به راحتی انجام می‌شد و نیازی نبود الزاماً پای واسطه دیگری به نام صدا و سیما به این پروسه باز شود. بالاخره اینکه این دو باشگاه حتی اگر براساس قرارداد حق دخالت در این فروش‌ها را نداشته باشند، باز هم در قبال محصولی که به نام آنها در اختیار هواداران‌شان قرار می‌گیرد، مسئول هستند و انتظار می‌رود این موضوع را پیگیری کنند.
دیدگاه تان را بنویسید