جنگ پنهان امارات و عربستان در جنوب یمن بر سر چیست؟

الخلیج آنلاین نوشت: بخش نفت در یمن، اهمیت استراتژیک زیادی برای اقتصاد این کشوردارد؛ اما همین نفت، یکی از طمع هایی است که ائتلاف سعودی-اماراتی را به سمت شروع جنگ در یمن، سوق داد.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: موقعیت استراتژیک یمن و ثروت نفتی و گازی آن، یکی از مهمترین انگیزه ها برای به راه انداختن جنگ در این کشور بود؛ بنابراین، درحالی که امارات گسترش نفوذ خود در امتداد سواحل شاخ افریقا و ساحل یمنی را در ضمن خواسته های اقتصادی و تجاری خود قرار داده بود؛ ثروت نفتی یمن، در قلب رویای سعودی ها جای داشت.

با اینکه عربستان دومین دارنده بیشترین ذخایر نفتی در جهان است و نفت یمن از 1.5 درصد ذخایر نفتی سعودی تجاوز نمی کند، سعودها همچنان به دنبال توسعه فعالیتهای حفاری در زمینه نفت و گاز، در مناطق متعددی از یمن هستند.

از زمانی که امارات اعلام کرد نیروهای خود را از یمن خارج می کند، نیروهای سعودی در مناطق تولید نفت و گاز در شبوه و مأرب، به اضافه حضرموت، متمرکز شدند. علاوه بر این، یکی از اهداف عربستان، سیطره بر استان المهره یمن است، تا زمینه را برای توسعه لوله های انتقال نفتی که از خاک یمن می گذرد، به سمت دریای عرب، فراهم کرده و خط جایگزینی برای راههای صادرات نفت خلیج،که تحت سیطره سعودی هاست، بیابد؛ به این شکل، از تهدیدات مستمر تهران در موردبستن تنگه هرمز، رهایی می یابد.

می توان گفت صنعت انرژی یمن، عملا تحت کنترل عربستان و امارات است و ریاض و ابوظبی تلاش می کنند جنوب یمن را طبق دیدگاه خاص خود، اداره کنند؛ منطقه ای که بیشترین میزان استخراج نفت یمن در آن است.

نعیم السویدی، تحلیلگر مسائل اقتصادی تصریح میکند که یمن به طور کلی کشور فقیری نیست و ثروتهای زیادی دارد؛ اما طی 5 سال گذشته، از رهبران سیاسی حکیمی برخوردار نبوده است تا از این ثروت، استفاده کنند.

وی در گفتگو با الخلیج انلاین افزود: ورود یمن به جنگها و درگیریهای داخلی، از دهه شصت قرن گذشته و سران سیاسی فاسد، امثال علی عبدالله صالح، فرصت کشف ثروتهای واقعی این کشور در دو حوزه نفت و گاز و دیگر ثروتهای طبیعی را به آن نداد.

السویدی تاکید می کند که یمن تنها در صورتی به استقرار سیاسی می رسد که اقتصادش به ثبات برسد، اما عربستان و امارات، چنین چیزی نمی خواهند؛ چرا که این امر، منافع آنها را تهدید می کند.

محمد الرونی، دیگر کارشناس اقتصادی نیز ذخایر عمده نفت یمن و چهار بندر مهم و استراتژیک آن، یعنی الحدیده، عدن، المکلا و شبوه را دلیل به راه افتادن جنگ در آن می داند و تاکید می کند: برخلاف تصورها، درگیریهای فعلی سعودی اماراتی در یمن، نه جنبه سیاسی دارد و نه دینی، بلکه این درگیریها، اقتصادی است که رنگ سیاسی و دینی به آن زده شده است.

وی تصریح می کند: اگر عربستان و امارات جدیت داشتند، خیلی زودتر از اینها به جنگ در یمن پایان می دادند و برای استقرار این کشور تلاش می کردند، تا تولید نفت در آن از سر گرفته شده و به دولت یمن برای استخراج نفت بیشتر کمک می کردند؛ اما آنها به دنبال استقرار اوضاع یمن نیستند.