حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: لایحه‌ای درباره حذف برخی سلاحهای خطرناک با قید دوفوریت اخیراً از سوی دولت برای تصویب به مجلس شورای اسلامی ارسال شده است.
نیم نگاهی به نام لایحه حتی بدون مراجعه به متن و محتوای آن، این احتمال را قوت می‌بخشد که پای فریب در میان باشد و ناخواسته در میدانی قدم بگذاریم که مختصات آن را دشمنان بیرونی نظام ترسیم کرده باشند
سردار طلائی نیک، معاون محترم برنامه‌ریزی و امور مجلس و سخنگوی وزارت دفاع، در این خصوص ابراز داشته‌اند:«این لایحه با موافقت و نظارت ستاد کل نیروهای مسلح تنظیم شده است و انتظار می‌رود درخصوص این لایحه بدون مطالعه و بررسی دقیق محتوای آن، به‌طور شتابزده قضاوت و اظهارنظر نشود». و ضمن اشاره به این نکته که فقط دو پروتکل از این کنوانسیون را با «حق شرط» پذیرفته‌ایم، گفته‌اند «این دو پروتکل پیشنهادی در لایحه عبارتند از: ۱. محدودیت به‌کارگیری مهمات دارای ترکش‌های غیرقابل تشخیص با اشعه ایکس دربدن انسان ۲. لزوم شناسایی و جمع‌آوری مواد منفجره از مناطق جنگی پس از جنگ».
اولین پرسش این است که دولت محترم با کدام انگیزه و بر اساس کدام ضرورت، لایحه «الحاق جمهوری اسلامی ایران به معاهده (کنوانسیون) ممنوعیت یا محدودیت کاربرد برخی سلاحهای متعارف» را تهیه و برای تصویب به مجلس شورای اسلامی ارائه کرده است؟! درباره علت نگرانی ناشی از این لایحه و آنچه احتمال فریب را قوت می‌بخشد، اشاره به چند نکته ضروری به نظر می‌رسد.
نگاهی به جنایات وحشیانه آمریکا و رژیم صهیونیستی بیندازید! فقط به عنوان یک نمونه، ده‌ها هزار تُن بمب بر سر مردم مظلوم غزه ریخته‌اند -ده‌ها هزار تُن!- حالا، قرار است همین جرثومه‌های فساد و جنایت و نسل‌کشی درباره سلاحهای متعارف ما تصمیم بگیرند! نگران‌کننده نیست؟
دیدگاه تان را بنویسید