چرا واقعیت‌ها را نمی‌پذیریم؟ سی علت از نگاه دکتر محمود سریع‌القلم

پذیرش واقعیت‌ها، گامی اساسی برای پیشرفت فردی و اجتماعی است، اما چرا بسیاری از ما از این امر مهم غفلت می‌کنیم؟ دکتر محمود سریع‌القلم در تحلیل عمیق خود، ۳۰ دلیل ریشه‌ای برای این مسئله برشمرده است؛ از محدودیت دایره مشورت و ضعف در هوش هیجانی گرفته تا ناآشنایی با تاریخ، فرهنگ و عدم آموزش پذیرش اشتباهات.

چرا واقعیت‌­ها را نمی‌پذیریم؟

۱. چون دایرۀ مشورت ما محدود است، خیلی اشتباه می‌­کنیم؛

۲. چون با وجود IQ بالا به شدت از EQ پایین رنج می‌­بریم؛

۳. چون ناخودآگاه بسیاری از ما، یک عمر دست نخورده باقی می‌ماند؛

۴. چون اکثریتِ مطلق پدران و مادران، تربیت را صرفاً تحسین فرزندان خود می­‌دانند؛

۵. چون افراد به موجب مشکلات معاش، به ندرت فرصتِ کشف خود را پیدا می­‌کنند؛

۶. چون اگر واقعیت را بپذیریم، نگران از دست دادن جایگاه خود هستیم؛

۷. چون احساساتمان بر محاسباتمان مسلط هستند؛

۸. چون نوشته­‌های سعدی، فردوسی و دیگر مشاهیر ایرانی را بسیار کم خوانده‌­ایم؛

۹. چون اشتباه را نه تجربه بلکه ضعف ابدی تلقی می­‌کنیم؛

۱۰. چون یک ضعف بسیار بنیادی داریم: می­‌خواهیم همه ما را تایید کنند؛

۱۱. چون نه درخانواده، نه در مدرسه و نه در جامعه، آداب نقد را به ما نمی‌­آموزند؛

۱۲. چون با تاریخ خود بیگانه‌­ایم؛

۱۳. چون به ما آموزش نداده‌­اند که انسان، مجموعه­‌ای از ضعف‌­ها و قوت­‌ها است؛

۱۴. چون وقتی فردی اشتباه می‌­کند، او را اصلاح نمی­‌کنیم بلکه عمدتاً تخریب می­‌کنیم؛

۱۵. چون بسیار کم کتاب می­‌خوانیم، دامنۀ واژگان ما در فهم پدیده‌ها و تعامل با یکدیگر بسیار محدود است؛

۱۶. چون بیش از اینکه تمایل داشته باشیم افکار و رفتار یکدیگر را بازبینی کنیم، می‌خواهیم دورهم باشیم؛

۱۷. چون تمرین نکرده‌­ایم که ۵۰ صفحه در مورد خود بنویسیم؛

۱۸. چون عموماً علیرغم تواضع در ظاهر، اکثر رفتارهای ما با خودمحوری و خود حق بینی آمیخته هستند؛

۱۹. چون به شدت برتری طلبیم­، نمی­‌توانیم ضعف‌­های خود را بپذیریم؛

۲۰. چون تصور می‌کنیم پرسش‌گری و مشورت، ما را ضعیف نشان می‌دهد؛

۲۱. چون ماهیت خطاپذیری انسان را با ماهیت ثابت فرشتگان اشتباه گرفته‌­ایم؛

۲۲. چون اهداف ما با امکاناتمان توازن ندارند؛

۲۳. چون واژۀ Fact در منظومۀ ادبی و فکری ما وجود ندارد؛

۲۴. چون تقریباً در هیچ عرصه­‌ای باهم رقابت نمی­‌کنیم؛

۲۵. چون زبانِ انگلیسی نمی­‌دانیم تا در دایرۀ جهانی، خود را محک بزنیم؛

۲۶. چون چند میلیون نفر آسیایی، آفریقایی، اروپایی یا از کشورهای عربی در کشور ما زندگی نمی­‌کنند؛

۲۷. چون فرصتِ مقایسه نداریم؛

۲۸. چون تاریخ چین، هند، روسیه، آمریکا و اروپا را نخوانده‌­ایم؛

۲۹. چون تصمیم‌­سازان جامعه، کمتر ذهن ریاضی دارند و بیشتر انتزاعی هستند؛

۳۰. چون غرق در خود و منافع خود هستیم، همکاری، یادگیری و مشارکت با دیگران تقریباً تعطیل است.