یادداشت اول شینا انصاری رییس سازمان محیط زیست | کنش‌گری راه حل محور

یادداشت اول شینا انصاری رییس سازمان محیط زیست

 نوشتن از محیط‌زیست و تجربه زیسته‌ام، همواره جزو علایق شخصی‌ام بوده است. پیش از مسئولیتم در سازمان حفاظت محیط‌زیست، نام این کانال را «پایش محیط‌زیست» گذاشته بودم و از ابعاد مختلف محیط‌زیست می‌نوشتم و برخی اخبار این حوزه را بازنشر می‌کردم. 

اکنون که مسئولیت خطیر اداره سازمان حفاظت محیط‌زیست را برعهده گرفته‌ام قصد دارم هر چند روز یکبار از تجربه‌ام در این سازمان و مسائلی که با آن روبه‌رو هستم روایت‌های کوتاهی را منتشر کنم. به نظرم این کار در صورت استمرار می‌تواند به شناخت بهتر مردم از دشواری‌ها و مسائل ریز و درشت مدیریت محیط‌زیست کشور کمک کند.

پنجشنبه گذشته (هشتم شهریور) در نخستین جلسه رسمی پس از پذیرش مسئولیت، میزبان تعدادی از نمایندگان تشکل‌های مردم‌نهاد و کنشگران محیط‌زیست کشور در پردیسان بودیم. دوستان در دو بخش نمایندگان استان‌ها و فعالان و کنشگران مدعو مهم‌ترین مطالبات، انتقادها و پیشنهادهایشان را مطرح کردند. جلسه حدود چهار ساعت به درازا کشید. 

دکتر مرادی معاون محترم آموزش و مشارکت‌های مردمی توضیحاتی درباره اقدامات انجام شده ارائه کرد. به تعبیر آقای «الموتی» دبیر شبکه تشکل‌های محیط‌زیست و منابع طبیعی کشور در این جلسه اطلس معضلات محیط زیستی ۳۱ استان کشور از سوی نمایندگان و فعالان تشریح شد. 

تصویری هولناک از وضعیت محیط‌زیست سرزمینمان ایران! که اگر توافق‌سازی در سطوح بالای سیاستگذاری صورت نگیرد، با مسائل حل نشده کنونی به می‌تواند به بروز بحران‌های اجتماعی، اقتصادی و بوم‌شناختی منجر شوند. در بخش پایانی جلسه سعی کردم با جمع‌بندی موضوع‌های مطرح شده، بر اهمیت نقد و دیده‌بانی محیط‌زیست بر لزوم توجه به «کنشگری راه‌حل محور» تأکید کنم. هر چند نقد بخشی از کنشگری است اما از فعالان محیط‌زیست خواستم در مرحله انتقاد متوقف نشوند و به راه‌های عبور از این مسائل پیچیده هم بیندیشند.

 مجروح شدن آقای «رمضان رستگار»، محیط‌بان سازمان در استان کهگیلویه و بویراحمد، بر اثر شلیک شکارچیان غیرمجاز یکی از اتفاق‌های تلخ نخستین روزهای کاری‌ام بوده است. در صحبت با سرهنگ «محبت‌خانی»، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست آخرین وضعیت او را پیگیری کردم. آقای رستگار برای عمل جراحی پایش به بیمارستانی در شیراز اعزام شده است.

با پدر محیط‌بان مجروح تلفنی صحبت کردم. او هم از محیط‌بانان بازنشسته سازمان است. به او اطمینان دادم تا بهبودی همکار عزیزمان کنار او خواهیم ماند. با استاندار کهگیلویه و بویراحمد و مدیرکل محیط‌زیست استان هم درباره وضعیت محیط‌بان رایزنی‌های لازم را انجام دادم.

امیدوارم روزی برسد که با مشارکت مردم حفاظت از حیات‌وحش در ایران به امری اجتماعی و همگانی بدل شود و کمتر شاهد چنین اتفاق‌های تلخی باشیم. در کنار یکدیگر حتماً می‌توانیم.