رازی که ریش مردان درباره سلامت آنها فاش می کند
بنابراین این نکات را به خاطر بسپارید و هرگز نسبت به تغییرات ریش خود بی توجه نباشید.
۱- اگر ریش شما به شکل تکه های کوچک و گرد ریزش می کند
ممکن است به بیماری آلوپیشیا یا طاسی منطقه ای دچار باشید. آلوپیشیا نوعی بیماری خودایمنی است که در اثر آن بدن فولیکول های مو را به اشتباه متجاوز تلقی کرده و تا زمانی که رشد موها متوقف شود به فولیکول ها حمله می کند. البته این بیماری مسری یا خطرناک نیست، اما باعث تحریک پوست، سوزش و التهاب می شود. هنوز درمان قطعی ای برای این بیماری وجود ندارد اما خوشبختانه قابل کنترل است. بنابرایت در صورت بروز این مسأله به پزشک مراجعه کنید تا درمان لازم را برای شما تجویز کند. به علاوه اگر متوجه شدید ریزش موهای صورت تان، با ریزش موهای سر، احساس خستگی، افزایش یا کاهش وزن یا تغییر در عادات خواب، روحیه، سطح انرژی یا گوارش تان همراه بوده است، فوراً به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است مبتلا به اختلال تیروئید، بیماری خودایمنی لوپوس یا دیابت باشید.
۲- اگر ریش تان کم پشت است یا دارد کم پشت می شود
دلایل احتمالی مختلفی برای این مسأله وجود دارد که یکی از آن ها کمبود مواد مغذی است. سوء تغذیه ی مزمن تأثیری جدی بر رشد و ریزش موها دارد. اگر به میزان کافی کالری دریافت نکنید، رشد موها مختل خواهد شد. به ویژه، پروتئین نقش بسیار مهمی در ساخت و ترمیم بافت های بدن دارد، بنابراین اگر پروتئین کافی دریافت نکنید، بدن سعی می کند پروتئین مورد نیازش را از هر منبعی درون خودش استخراج کند و این مسأله منجر به ریزش موها می شود. بنابراین مصرف منابع غذایی پروتئین دار مثل تخم مرغ، کوشت قرمز، گوشت مرغ و ماست یونانی را در برنامه ی غذایی خود بگنجانید. دیگر مواد مغذی تأثیرگذار در رشد موها عبارتند از ویتامین ای، ویتامین سی، روی، بیوتین و اسیدهای چرب، بنابراین توجه داشته باشید که حتما این مواد را دریافت کنید و به اندازه ی کافی آب بنوشید چون همگی نقشی کلیدی در رشد موها دارند.
به علاوه ممکن است دچار حساسیت غذایی باشید. این مسأله باعث بروز التهابات گسترده در بدن شما می شود. اگرچه علائم حسایت غذایی در هر شخصی متفاوت است اما ریزش موها یکی از شایع ترین نشانه های این مسأله است. همچنین ریزش موها از نشانه های شایع بیماری کم خونی است.
البته باید بدانید که ساختار موهای صورت با موهای سر متفاوت است. اما اگر متوجه هر گونه ریزشی در موهای صورت یا سر خود شدید، به ویژه اگر این مسأله با علائم دیگری همراه بود، حتما به پزشک مراجعه کنید.
۳- اگر ریش تان خیلی پرپشت است
آنجایی که موی صورت یکی از نشانه های جنسیتی مردان است، نوع واکنش بدن تان به هورمون تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) نقش زیادی در چگونگی رشد موهای صورت تان دارد. اگر ریش بسیار پرپشتی دارید، احتمالا در مقایسه با مردانی که ریش کم پشتی دارند، بدن شما نسبت به هورمون تستوسترون حساس تر است. این هورمون موهای نرم، روشن و کرک مانندی که در دوران کودکی روی بدن رشد می کند را در دوران بلوغ تبدیل به موهایی ضخیم تر و زبرتر می کند. با این حال، اگرچه باور غلط عمومی اینطور است اما داشتن ریش لزوما به معنای آن نیست که شما مردتر هستید.
۴- اگر ریش تان خشک و شکننده است
احتمالا بیش از اندازه آن را می شویید. اگرچه ساختار موهای صورت با موهای سر متفاوت است، اما باید مانند موهای سر از آن ها هم مراقبت کنید. برای شستن صورت خود از یک شوینده ی ملایم استفاده کنید که ترجیحاً مخصوص پوست صورت و ریش باشد. با این حال، اگر به شوینده دسترسی نداشتید می توانید از شامپوی سر هم استفاده کنید. به علاوه روغن های نرم کننده ی مخصوصی هم برای ریش وجود دارد که تارهای ریش را ضخیم و رطوبت آن ها را حفظ می کند. همچنین ریش هایتان را هر روز شانه بزنید تا تمیز و مرتب باشند.
۵- اگر ریش تان کمی پوسته پوسته است
دچار شوره ی ریش هستید. خوشبختانه راه ساده ای برای رفع آن وجود دارد. از شامپوهای ضدشوره دو یا سه بار در هفته استفاده کنید. این کار علاوه بر شوره، خارش، حساسیت پوستی یا فولیکولیتیس (التهاب و عفونت فولیکول های مو که باعث ایجاد برآمدگی های قرمز و جوش مانند در میان ریش می شود) را هم رفع می کند.
۶- اگر اصلا ریش ندارید
اگر هرگز ریش نداشته اید و مشکلی هم در وضعیت سلامت شما وجود ندارد، احتمالا این مسأله به ژنتیک شما بر می گردد. ژنتیک نقش مهمی در رشد موها دارد. متأسفانه راه حلی برای این مسأله وجود ندارد اما باید توجه داشته باشید که نداشتن ریش خطرناک یا نشانه ی عدم سلامتی نیست و حتی برخی تحقیقات نشان می دهد مردانی که ریش ندارند درمقایسه با سایر مردان، احتمال طاس شدن در آن ها کمتر است.
دیدگاه تان را بنویسید