چند بار این تهدیدها را از زبان پدر و مادر ها شنیده‌اید؟
- تو فقط یه بار دیگه وسایلت رو پخش‌و‌پلا کن، ببین چطوری همه‌رو از پنجره پرت می‌کنم بیرون.
- اگه یه بار دیگه لباس‌هاتو کثیف کنی، خودت و لباس‌هات رو باهم می‌اندازم توی لباس‌شویی.
-اگه حرفم‌رو گوش ندی، دیگه دوستت ندارم.
- اگر یه بار دیگه جیغ بزنی، می‌گم آقا دزده بیاد ببرتت.
- صبر کن بریم خونه، گوشِت رو می‌بُرم. پوستت رو هم می‌کَنم.
- صبر کن بابا بیاد خونه بهش بگم چقدر کار بد انجام دادی امروز.
- دیگه مامانت نمی‌شم. می‌رم مامان بچه‌ی همسایه می‌شم.
و هزاران نمونه‌ی دیگر از این حرف‌های مفتِ پرتِ پوچِ مسخره‌ی بی‌ارزش.
"تهدید کردن"، شیوه‌ی رایجی شده در تربیت کودکان. که نه تنها هیچ اثر مثبتی ندارد و کارکردش فقط آنی و لحظه‌ای است، بلکه تبعات فراوانی را به دنبال می‌آ‌ورد. بررسی کنیم:
_کودک می‌ترسد و خودش را بی‌پناه می‌بیند.
در این دنیای بزرگ ناشناخته‌ی ترسناک، کودک کسی را به جز والدین قبول ندارد. شما به عنوان پدر و مادر، نزدیک ترین فرد به او و پناهش هستید. وقتی شما کودک را تهدید می‌کنید، او تکیه‌گاهش را از دست داده و احساس تنهایی می‌کند.
_ تشویش و اضطراب در ذهن کودک جا خوش می‌کند.
تصور این که قرار است گوشش بریده شود، یا عروسکش از پنجره به بیرون پرتاب گردد یا پدر در صورت پی بردن به اشتباه او چه واکنشی نشان خواهد داد، استرس غیر قابل تحملی را به کودک وارد می‌کند. و ثمره‌ی این دلهره و اضطراب، می‌شود بی‌خوابی، بدخوابی، لکنت زبان، کمبود اعتماد به نفس و... در بزرگسالی.
_ لجبازی می‌کند.
وقتی می‌گویید: 《تو فقط یک بار دیگر فلان کار را انجام بده...》، کودک درصدد این بر می‌آید به خودش و شما اثبات کند که بزرگ شده و می‌تواند دوباره و چندباره آن کار را انجام دهد.
_ کودک پس از مدتی، دیگر حرف شما را جدی نمی‌گیرد.
چند بار که تهدید کرده و به آن عمل نکنید، کودک متوجه می‌شود که این حرف‌ها دروغی بیش نیست و به هیچ عنوان روی حرفتان حساب نمی‌کند. دفعه‌ی دهم اگر باز تکرار کردید 《قاشق داغ رو می‌چسبونم به دستت ...》 او دیگر می‌داند که شما هرگز این کار را نمی‌کنید و در دلش به شما می‌خندد و کار خودش را انجام می‌دهد.
_ در بزرگسالی تبدیل به فردی تهدید کننده می‌شود.
این جمله‌ها را هر روز از زبان خیلی‌ها می‌شنویم:
- شانس بیاره نبینمش وگرنه سرش‌رو می‌برم می‌ذارم روی سینه‌اش، دیه‌اش رو هم می‌دم.
- من درِ اون کارخونه رو گل می‌گیرم اگر حقوقم‌رو دیر بده.
- اگه بدهی‌ات رو دادی، دادی، وگرنه، هرچی دیدی از چشم خودت دیدی.
و...
_ به او می‌آموزید که خشونت راه بهتری است تا مهربانی.
وقتی در مواجهه با اولین ناآرامیِ کودک، پرخاش‌گرانه او را تهدید می‌کنید، این پیام را منتقل خواهید کرد که زبان مهر و محبت و آرامش، قدرتی ندارد و برای حل مشکل و رسیدن به خواسته‌های‌مان، بهترین راه، خشونت است و تهدید و بالا بردن صدا.
حواستان به رفتار با کودکان باشد.
رضا مقصودی
دیدگاه تان را بنویسید