داغ شدن جستجوی حیات فرازمینی، دانشمندان نیاز دارند که جزئیات و دقت گزارش‌های خود را ارتقا دهند. حالا یک مقاله جدید که به تازگی منتشر شده، استدلال می‌کند برای بررسی موجودات فرازمینی نیاز به شواهد بیشتری است.
در این مقاله بیان می‌شود که برای بررسی حیات بیگانه در فضا، دانشمندان باید مطالعات خود را مطابق با معیار و اصول تکنولوژی‌هایی که برای ارزیابی اجزای پروازهای فضایی استفاده می‌شود، انجام دهند. به عبارت دیگر، نیاز است که میزان دقت و جزئی‌نگری را افزایش دهند. هدف در این تغییر معیار این است که میزان اختلاف نظرها کاهش یابد و بتوانیم با دقت بیشتری در مورد قطعیت وجود زندگی فرازمینی یا عدم قطعیت آن صحبت کنیم و به توافق علمی در جامعه در این‌باره دست یابیم.
معیار جدید برای بررسی شواهد موجود در فضای بیگانه، در مطالعه‌ای که در ۲۷ اکتبر به صورت آنلاین در مجله «نیچر» منتشر شد و توسط دانشمند ارشد ناسا، «جیم گرین» رهبری می‌شد، مشخص شد. این مقیاس شامل هفت سطح است که بسته به نوع محیط درگیر و نحوه واکنش جامعه علمی در معرض تغییر قرار خواهد گرفت.
برای مثال در ماموریت سیاره مریخ، یافتن نشانه‌هایی از امضا یا نوشته‌های موجودات فرازمینی در سطح یک در این معیار ثبت می‌شود. از سوی دیگر، نشان دادن اینکه این امضا یا نشانه‌ها در اثر آلودگی محیطی در فضا نبوده‌اند، این نشانه را به سطح دو ارتقا می‌دهد. هرچه میزان سطح افزایش یابد، میزان تایید و اعتبار آن نشانه نیز افزایش می‌یابد. تایید حضور زندگی بیگانگان به وسیله چندین آزمایش و ابزار مختلف در سطح شش و تایید زندگی در مکان‌های مختلف در یک جهان در سطح هفت قرار دارد.
«مری ویتک»، یکی از نویسندگان این مطالعه و رئیس برنامه اختر زیست‌شناسی ناسا در مقر ناسا در بیانیه‌ای گفت: «تاکنون، دانش مردم در این‌باره تنها به دو حالت محدود می‌شد: یا زندگی فرازمینی وجود دارد و یا وجود ندارد. اما به راه بهتری برای به اشتراک گذاشتن اکتشافات‌مان نیاز داریم. باید به مردم نشان دهیم که چگونه هر اکتشاف به کشف بعدی منجر می‌شود. ما باید مردم و سایر دانشمندان در شاخه‌های دیگر علوم را با خود در این سفر اکتشافی همراهی کنیم.»
ناسا انتظار دارد که این معیار حدید در مورد مریخ نتایج ویژه‌ای را به همراه داشته باشد، زیرا تاکنون چندین بحث داغ در مورد وجود نشانه‌های بالقوه حیات در سیاره سرخ وجود داشته است. برای مثال، در سال ۱۹۹۶ تیمی از محققان پیشنهاد کردند که نشانه‌های قانع‌کننده‌ای از وجود حیات در سیاره مریخ را در یک شهاب سنگ مریخی به نام «آلان هیلز» که به اختصار «ALH84001» نامیدند، پیدا کرده‌اند. این گزارش تا ۲۵ سال بعد همچنان گزارشی داغ و بحث‌برانگیز محسوب می‌شود.
بحث دیگری در سال ۲۰۱۵ آغاز شد، زمانی که داده‌های گردآوری شده توسط مدارگرد شناسایی مریخ نشان داد که ساختار خطوط موجود روی نمک‌های هیدراته با رگه‌های تیره‌ای که به صورت فصلی روی سیاره سرخ ظاهر می‌شوند، مرتبط است. این خطوط، خطوط با شیب تکراری و یا «RSL» نامیده می‌شوند. برخی دانشمندان عقیده دارند که این نمک‌ها از تبخیر آب شور حاصل می‌شوند، اما برخی دیگر می‌گویند که RSL بیشتر در اثر رانش سیاره اتفاق افتاده است.
درحالیکه ناسا در بیانیه مطبوعاتی خود به میزان تطابق مطالعات گذشته با معیار بیان شده اشاره‌ای نکرده است، نوشته: «در شاخه اخترزیست‌شناسی تلاش دانشمندان برای پرسیدن سوالات، ارائه فرضیه‌ها و توسعه روش‌های جدید است تا بتوان سرنخ‌هایی بدست آورد و توضیحات ناکامل و جایگزین را رد کرد.»
آژانس همچنین توضیح داد: «ممکن است قادر نباشیم هر تشخیص فردی یا گروهی از حضور حیات فرازمینی را توسط فرآیندهای بیولوژیکی توضیح دهیم. پس نیاز داریم تا انجام اندازه‌گیری‌های بعدی و تحقیقات مستقل صبر کنیم. گاهی اوقات مشکلاتی در ابزار کار وجود دارد. گاهی اوقات، آزمایش‌ها به هیچ‌وجه اطلاعات خاصی در اختیار ما قرار نمی‌دهند، اما باید همچنان به دنبال اطلاعات ارزشمندی باشیم که ما را به نتایج هیجان‌انگیز می‌رسانند.»
مقامات ناسا تاکید کردند که این معیار به منظور تصحیح باورها در جامعه است. این مقیاس همچنین در معرض تغییر است زیرا با افزایش تعداد ماموریت‌ها در سال ۲۰۲۰ و سال‌های بعد، اطلاعات و دقت کار افزایش خواهد یافت.
دیدگاه تان را بنویسید