مصطفی داننده- در لغت‌نامه دهخدا و فرهنگ معین کلمه « نامتعارف» نامتداول و غیر مرسوم معنا شده است. حالا بهتر است یک بار دیگر به لباس رسمی تیم ملی فوتبال زنان در جریان سفر به ازبکستان نگاه کنیم. آیا این لباس نامتعارف است؟ ما آن را در جامعه نمی‌بینم؟ اولین بار است که زنان ایرانی را در چنین شمایلی می‌بینیم؟
پاسخ به تمام این سوال‌ها «خیر» است. پس چرا یک خبرگزاری خاص و نماینده‌ای در مجلس اصرار دارند که پوشش رسمی فوتبالیست‌های زن ایرانی غیر مرسوم است؟
بیایید اظهار نظر آنها را با هم مرور کنیم.خبرگزاری فارس لباس اعضای این تیم را «مردانه» و «تلفیق کج‌سلیقگی و بی‌توجهی به عرف جامعه» نامیده است. این خبرگزاری از فدراسیون فوتبال خواسته نهادهای مربوط این مسئله را مورد بررسی قرار دهند.
احمد راستینه رئیس کمیته تربیت بدنی کمیسیون فرهنگی مجلس در گفت‌وگو با فارس به این لباس‌ها اشاره کرده و گفته است: «متأسفانه آنچه اتفاق افتاده نه قابل توجیه است و نه قابل چشم‌پوشی. وزارت ورزش مسئولیت دارد که این موضوع را پیگیری کند و فدراسیون هم به خاطر چنین قصوری باید پاسخگو باشد.»
فارس به نکته بسیاری خوبی اشاره کرده است؛ «عرف جامعه»! اگر این دوستان به عرف اعتقاد دارند، چرا معترض هستند؟ عرف جامعه ما امروز همین است. قاعده این است که عُرف هیچگاه نامتعارف نمنی‌شود! سری به کوچه و خیابان‌های شهرهای مختلف کشور بزنید و سبک لباس پوشیدن دختران را ببیند. قطعا لباس اعضای تیم ملی فوتبال زنان بسیار پوشیده‌تر از کف جامعه است.
اگر این نوع سبک خلاف نظر جامعه بوده است، چرا در این مدت بسیاری از مردم لب به تحسین گشودند و گفتند که بالاخره فدراسیون فوتبال هم یک کار قشنگ کرد؟ برخی از آنها پرسیدند وقتی می‌شود انتخاب درست کرد، چرا آن لباس‌های نازیبا را برای اعضای کاروان المپیک ایران انتخاب کردید؟
لباس‌های رسمی تیم ملی بانوان فوتبال ایران نامتعارف نبود. نامتعارف رفتار شماست که با جامعه فاصله دارد. بله، اگر این اتفاق دهه 60 یا اوایل دهه 70 افتاده بود، حرف شما درست بود. اما الان کافی است کمی از دفترهای خود بیرون بیایید و چند قدمی در خیابان راه بروید تا به معنای متعارف و نامتعارف برسید.
فدراسیون فوتبال لباسی کاملا مناسب با عرف جامعه انتخاب کرده است. دختران فوتبالیست لباسی را پوشیده‌اند که ما مثل آن را در مترو، اتوبوس، دانشگاه و خیابان تن بانوان این سرزمین می‌بینیم.
مانتو که امروز پوشش اصلی زنان ایرانی است تا قبل سال 1350 در ایران رایج نبوده و شاید اگر کسانی که 200 سال پیش به رحمت الهی رفته باشند، اکنون سر از خاک برآورند از زنان مانتو پوش تعجب کنند و آن را نامتعارف بدانند.
وقت آن رسیده است که کمی عینک بدبینی را از چشم خود برداریم و واقعیت‌های جامعه را آنگونه که هست ببینیم نه آنطور که دیگران دوست دارند.
خودم خجالت میکشم ، میبینم ،هنوز ی همچین چیز پیش پا افتاده ای تیتر خبرهای روزه و هر مسئولی ی چیزی میگه
واقعا خجالت داره