در این مرحله که در مقر مرکز تحقیق و توسعه شرکت زیرمجموعه استاربیس در تگزاس آمریکا در حال انجام است، کلاهک استارشیپ بر روی یک موتور پرتابگر فوقسنگین سوار میشود.
طول این فضاپیمای ۱۵۰ تنی در نهایت پس از اتمام مراحل به ۱۲۰ متر میرسد؛ ۱۰ متر بلندتر از فضاپیمای «سترن ۵» است که انسان را به ماه برد و برخوردار از نیروی تقریبا دو برابر نیروی رانش آن فضاپیما.
مطابق اطلاعات منتشره موتورهای پیشران موشک پرتابگر اسپیسایکس قدرتی معادل حدود ۷۰ مگا نیوتن تولید خواهند کرد، این در حالی است که موتورهای پیشران فضاپیمای آپولو تنها ۳۵ مگانیوتن نیرو تولید میکردند.
در حال حاضر قویترین موشک پرتابگر جهان «فالکون سنگین» (Falcon Heavy) نام دارد که آن نیز توسط شرکت اسپیسایکس ساخته شده و هنگام پرتاب نیرویی معادل ۲۳ مگا نیوتن تولید میکند.
دو بخش بدنه فضاپیمای استارشیپ از فولاد ضدزنگ ساخته شده است و میتواند تا ۱۰۰ تن تجهیزات را حمل کند. مهندسان شرکت برای اتصال دو بخش این فضاپیما به هم یک جرثقیل عظیم را به کار گرفتند.
این فضاپیمای غولپیکر هنوز هفتهها و ماهها آزمایشات متعدد پیشرو دارد تا برای پرواز آماده شود.
مسئولین اسپیسایکس امیدوارند در تستهای پیشرو یک بار این فضاپیما را بلند کرده و به مدار دور زمین پرتاب کنند، سپس در آبهای جزایر هاوایی در اقیانوس آرام آن را سالم بنشانند.
مقایسه بزرگترین فضاپیماهای موجود در جهان. فضاپیمای اسپیس ایکس در سمت راست قرار داردThorenn/Wikipedia
ایلان ماسک، بنیانگذار اسپیسایکس، گفته است این فضاپیما در صورت تکامل قادر خواهد بود انسانها را به کرات دیگر نظیر ماه و مریخ ببرد.
این فضاپیما همچنین میتواند ماهوارههای تجاری و ارتباطی را در مدار زمین قرار دهد. امری که اینترنت ماهوارهای را وارد مرحله جدیدی خواهد کرد.
شرکت اسپیسایکس از همینک با پروژه استارلینک شروع به ارائه خدمات اینترنت ماهوارهای از طریق تجهیزات مخابراتی مستقر در مدار زمین کرده است.
مسئولین اسپیسایکس امیدوارند با فضاپیمای استارشیپ بتوانند تا ۴۰۰ ماهواره را با هر بار پرتاب در مدار زمین قرار دهند.
دیدگاه تان را بنویسید