ترجمه: مینا شهری
استرس و انزوای دوران کرونا بر همه‌ی مردم تاثیرات نامطلوب داشته است. اما بر اساس تحقیقات جدید، اثر منفی آن بر سلامت روان دختران نوجوان بیش از همه بوده است.
محققان با ارزیابی بیش از 59.000 پاسخ یک نظرسنجی از نوجوانان، دریافتند که میزان افسردگی و مشکلات سلامت روان در بین دختران و پسران نوجوان در دوران شیوع همه‌گیری، نسبت به قبل افزایش یافته، اما تاثیر آن بر دختران نوجوان بسیار محسوس‌تر بوده است.
با این وجود، داده‌ها حاکی از آن است که در دوران همه‌گیری، مصرف مواد مخدر در میان افراد 15 تا 18 ساله، کاهش پیدا کرده است.
در این پژوهش، محققان تلاش کردند تا دریابند که دوران همه‌گیری کرونا، چگونه بر سلامت روان و میزان مصرف مواد مخدر در نوجوانان سنین مختلف تاثیرگزار بوده است. در این پژوهش، از همه‌ی نوجوانان زیر هجده سال ایسلندی دعوت شد تا هر دو سال، در یک نظرسنجی شرکت کنند.
به گفته‌ی یکی از مدیران ارشد این پروژه: «با اینکه در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتری داریم، اما باید اقرار کنم که نوجوانان بیشتر از سایر گروه‌های سنی، تحت تاثیر این شرایط هستند. زیرا رضایت و شادابی بسیاری از آن‌ها، در گرو تعامل و فعالیت‌های اجتماعی است و در شرایط کنونی احساس نارضایتی و ناراحتی دارند.»
افراد بین 16 تا 18 سال، در این دوران بیش از سایر نوجوانان، آسیب دیده‌اند که بخشی از آن ممکن است به خاطر عدم حضور در مدارس و آموزش از راه دور باشد. زیرا طبق تحقیقات انجام‌شده، نوجوانان در سنین بالاتر، نیاز بیشتری به تعامل با هم‌سالانشان دارند.
محققان با مقایسه‌ی میان نوجوانان دختر و پسر، دریافتند که علائم افسردگی در سال 2020 نسبت به سال‌های گذشته در میان دختران رو به افزایش و به مقدار قابل توجهی، بیشتر از پسران بوده است.
سلامت روان جوانان و بزرگسالان ممکن است به دلیل تجربیات بیشتر در زندگی و توانایی بالاتر در مدیریت بحران، کمتر آسیب دیده باشد. اغلب افراد مسن می‌توانند با تجربیاتی که از چالش‌های گذشته‌ی زندگی به دست آورده‌اند، با اعتماد به نفس بیشتری این دوران را سپری نمایند. اما نوجوانان و جوانان هنوز بسیار کم‌تجربه هستند، در نتیجه اعتماد به نفس کمتری داشته و توانایی آن‌ها برای مدیریت و گذر از بحران محدودتر است.
اما جالب اینجا است، که بر اساس مطالعات انجام شده، میزان مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر در این دوران کمتر بوده است. شاید دلیل این امر را بتوان فشار اجتماعی کمتر و کاهش دسترسی به این مواد در میان این محدودیت‌ها ذکر کرد. به گفته‌ی متخصصان، همین یک مزیت می‌تواند نتایح مثبت طولانی مدتی بر سلامت روان نوجوانان داشته باشد. زیرا مغز نوجوانان در حال رشد و عواطف آن‌ها متغیر است، و هر گونه تاخیر در مصرف مواد اعتیادآور، می‌تواند احتمال اعتیاد آن‌ها در سنین بزرگسالی را کاهش دهد. زمان نشان خواهد داد که آیا یکی از اثرات مثبت همه‌گیری، کاهش میزان مصرف مواد مخدر در نسل‌های آینده بوده است، یا خیر.
چرا سلامت روان دختران در این دوران بیشتر آسیب دیده است؟
عوامل مختلفی ممکن است در افزایش میزان افسردگی و مشکلات روان دختران نوجوان در سال 2020 نقش داشته باشد.
با این که نوجوانان دختر و پسر، هر دو به میزان قابل‌توجهی تحت‌تاثیر تغییرات هورمونی دوران بلوغ قرار دارند، اما دختران نوجوان، اغلب به دلیل نوسانات هورمونی، بیشتر دچار افسردگی و اضطراب می‌شوند.
علاوه‌براین، بسیاری از دختران، عاطفی و احساسی هستند و نیاز به حرف زدن، همدلی و شنیده شدن دارند. بنابراین، تحمل این دوران بدون حضور دوست و هم‌صحبت برایشان مشکل است.
دختران نوجوان تجربیات خود را به شیوه‌ی متفاوت‌تری بیان می‌کنند. دختران نوجوان، نسبت به پسران نوجوان، در بیان علائم مشکلات خود توانایی بیشتری دارند. شاید به همین دلیل باشد که میزان علائم افسردگی و سایر پیامدهای منفی مربوط به سلامت روان در این مطالعات، در میان دختران بیشتر از پسران گزارش شده است. پسران نوجوان، اغلب اجتماعی نیستند یا نسبت به عواطف درونی‌شان شناخت کمتری دارند یا زیاد نمی‌توانند درباره‌ی احساساتشان حرف بزنند.
کمک به نوجوانان
نوجوانان، فارغ از جنسیتشان، باید در این دوران مورد حمایت و یاری قرار بگیرند. مدارس باید از این فرصت استفاده کنند و مباحث مربوط به مدیریت عواطف و احساسات را در برنامه‌های درسی خود بگنجانند. هم‌چنین باید فضای امنی ایجاد کنند تا دانش‌آموزان بتوانند گاهی دور هم جمع شوند و با هم دیدار داشته باشند.
در منزل نیز والدین می‌توانند با نوجوانان خود ارتباط نزدیکتری برقرار نموده و آن‌ها را تشویق کنند که درباره‌ی تجربیات خود حرف بزنند. برای مثال می‌توانند به نوجوان خود بگویند: «متوجه شدم که این روزها زیاد مثل قبل با دوست‌های صمیمی‌ت حرف نمی‌زنی. می دونم دوران سختی برات بوده. هر وقت آمادگی داشتی و دلت خواست، می‌تونی روی من حساب کنی.»
والدین هم‌چنین باید به دنبال علائم هشداردهنده‌ای باشند که نشان می‌دهد نوجوانان نیاز به حمایت و مشاوره‌ی حرفه‌ای بیشتری دارند. برخی از این علائم عبارتند از:
⦁ کاهش یا افزایش میزان خواب
⦁ تغییر در برنامه‌ی غذایی و وزن
⦁ تغییر شخصیت
⦁ افت تحصیلی
⦁ پرهیز از ارتباطات اجتماعی
⦁ مشکل در تمرکز روی کارهای روزمره
⦁ کناره‌گیری عاطفی
⦁ رفتار پارانوئید
⦁ افکار خودکشی
⦁ خودزنی یا سایر رفتارهای پرخطر
دیدگاه تان را بنویسید