هدف اصلی این مطالعه، دستیابی به روشی آسان و ارزان برای ارزیابی کیفیت و عملکرد قلب افراد بود.
۱۶۵ بیمار دارای علامت که برای معاینه پزشکی فرستاده شده بودند در این پژوهش مشارکت کردند. تصور می‌شد آنها به بیماری‌های قلبی-عروقی مبتلا هستند. آنها ابتدا پس از راه رفتن یا دویدن بر روی تردمیل تا رسیدن به آستانه خستگی، به استراحت پرداختند. پس از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه استراحت، از آنها خواسته شد از ۴ سری پله (معادل ۶۰ پله) به سرعت بالا بروند. به آنها گفته شده بود از دویدن در پله‌ها اجتناب کنند. زمان بالا رفتن آنها از پله‌ها نیز ثبت شد.
همچنین معاینات نشان داد حدود ۵۸ درصد از افرادی که برای بالا رفتن از پله‌ها بیش از ۹۰ ثانیه زمان صرف کردند، در جریان تست تردمیل دچار اختلال در عملکرد قلب شدند. برعکس، تنها ۳۲ درصد از افرادی که پله‌ها را در کمتر از ۱ دقیقه پیمودند چنین اختلالی را در هنگام تست تردمیل نشان دادند.
دیدگاه تان را بنویسید