العربی الجدید در مطلبی به قلم بشیر البکر نوشت: «موشک‌های حماس، قدرتی ندارد.» این صحبت محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان فلسطین بود که هدفش از آن، کاهش تاثیر این موشکها در درگیری با اسرائیل است. هیچ کس تصور نمی‌کند که موشک‌هایی که از نوار غزه شلیک می‌شود، می‌توانند ضرری به موازات بمباران‌های اسرائیل، داشته باشند یا اینکه توازن استراتژیک مورد نظر رئیس جمهور سابق سوریه، حافظ اسد را محقق کند. مأموریت این موشکها، بازدارندگی اسرائیل از حملات بیشتر نیست، هر چند که ممکن است این مهم در آینده محقق شود اما امروز هدف از شلیک موشک‌های حماس، هراس افکنی در شهرک‌های اسرائیلی است.
جنبه روانی این موشکها بسیار مهم است، وقتی موشک‌های مقاومت از غزه به اطراف قدس شلیک شد، جهان از طریق پخش زنده مشاهد کرد که چگونه کنست، پارلمان اسرائیل جلسه خود را متوقف کرده و نمایندگانش هراسان به خیابان ریختند. در طرف دیگر، ملت فلسطین در قدس یک روحیه عالی گرفته و بر تعداد همبستگان با مقاومت افزوده شد و فورا مقابله‌هایی در مناطق دیگر بین جوانان فلسطینی و سربازان رژیم اشغالگر در مناطق متعددی از فلسطین در گرفت.
اگر اسرائیل از موشک‌های غزه متاثر نشده بود، با خشونت نظامی به ان پاسخ نمی‌داد و خانه‌ها را هدف نمی‌گرفت. اسرائیل وارد جنگ‌های متعددی علیه نوار غزه شد و اگر قدرت و عملیات نظامی نبود، از نوار غزه خارج نمی‌شد.
اهمیت مقاومت در اینجاست که اشغالگران احساس می‌کنند هزینه اشغال بالاست. امروز ملت فلسطین از ابو مازن می‌خواهد از کارت هایی که در دست دارد استفاده کند و کمترین آن هماهنگی امنیتی با اسرائیل است که مانع اصلی در سر راه مقاومت مردمی محسوب می‌شود.
انتفاضه دومی فلسطین در سال ۲۰۰۰ با تصمیم یاسر عرفات صورت گرفت، اما امروز نقش این امنیت، منحصر به حمایت از اسرائیل بوده و قدس تنها مکانی است که در آن فلسطینی‌ها ازادانه علیه اسرائیل تحرکاتی ترتیب می‌دهند و دلیل آن، نبود چتر امنیتی حکومت فلسطین است.
توهم برتری اسرائیل زمانی فروپاشید که صهیونیست‌ها در سال ۲۰۰۰ از جنوب لبنان عقب نشینی کردند و در آن زمان، خرافه بستن پرونده درگیری با شمع قرمز، از بین رفت. این در حالی است که دونالد ترامپ با انتقال سفارت امریکا به قدس و تلاش برای عادی سازی روابط برخی کشور‌های عربی با اسرائیل، کمک زیادی به صهیونیست‌ها کرد، اما تحولات روز‌های اخیر مسیر را تغییر داده و ثابت کرد که قدس قطب نمایی است که بدون ان صلح و راه حلی در کار نخواهد بود.
تعداد ساکنان [فلسطینی] قدس از ۱۵۰ هزار نفر تجاوز نمی‌کند، اما این منطقه، کانون مقابله با اشغالگران است و برد موشک‌های غزه، تمام فلسطین را پوشش می‌دهد. اگر اراده سیاسی در کنار ابزار دفاع از خود باشد، معادله به کلی فرق می‌کند و طرف فلسطینی می‌تواند با صدایی بلند صحبت کند و به اوامر بین المللی و اجرای شروط اسرائیل، توجهی نکند. در صورتی که غزه حرکتی نکرده و به قدس کمک نکند، در نظر مردم، مانند قوایی به شمار می‌رود که سعی در معامله با موضوع فلسطین را دارند. به طور کلی، این بار شرایط متفاوت است و موشکها از غزه به سمت قدس و دیگر نواحی شلیک شده و هدف از آن، یاری قدس است.
دیدگاه تان را بنویسید