عبد الرحمن الراشد در الشرق الاوسط نوشت: با اقدام اسرائیل در تاسیسات نطنز، رژیم صهیونیستی سریال حوادث مرتبط با تاسیسات هسته ای ایران را ادامه داد.
در ادامه این مطلب آمده است: شنبه گذشته ایران اعلام کرد سانتریفیوژهای نطنز را فعال کرده که سرعت بیشتری نسبت به سانترفیوژهای قدیمی دارد و می تواند فشار بیشتری به دولت بایدن و مذاکراه کنندگان غربی وارد کند.
همان روز، لوید آستین وزیر دفاع آمریکا به اسرائیل رسید تا به اسرائیلی های خشمگین، در مورد مذاکرات اطمینان دهد. روز بعد، تاسیسات هسته ای نطنز 24 ساعت پس از راه اندازی هدف گرفته شد. به احتمال زیاد، اسرائیلی ها این عملیات را پیش از انجام به آمریکایی ها اطلاع نداده اند، اما حمله به نطنز درست در همان روز حضور وزیر دفاع آمریکا در اسرائیل، سوال برانگیز است. آستین حتی یک کلمه در مورد حمله بزرگ اسرائیل به نطنز صحبتی نکرد، نه از آن انتقاد کرده و نه دفاع نمود، طوری که مشخص نشد از این حادثه خوشحال است یا ناراحت؟
در وین، مذاکرات پشت درهای بسته بین ایران و ایالات متحده به شکلی عجیب و غریب در حال انجام است، هیئت آمریکایی در یک هتل است و هیئت ایرانی در هتلی دیگر. با توجه به اینکه ایران نشست مستقیم را رد کرده، آمریکا موافقت کرده که از کمک بریتانیا، فرانسه و المان بعنوان واسطه هایی برای انتقال پیام به تیم ایرانی استفاده کند. حمله اسرائیل خطر ایران را به تاخیر می اندازد، اما باعث لغو آن نمی شود. همین مساله است که مذاکرات را مهم می کند.
در همین رابطه، در نشستی که روزنامه بحرینی «البلاد» برگزار کرد و شاهزاده ترکی الفیصل نیز حضور داشت، شرکت کردم و با خطرات احتمالی که تحلیلگران برای از سر گیری توافق هسته ای بر می شمرند، موافق هستم و معتقدم دولتهای منطقه باید خود را برای تمام احتمالات بد آماده کنند.
نکات زیادی است که باید در نظر گرفته شود، از جمله اینکه:
-توافق هسته ای یک سند بین المللی امضا شده تحت نظارت سازمان ملل است.
-توافق مورد تایید و امضای روسیه و چین و یک توافق نادر بین سه قدرت بزرگ است و همین امر، دولتهای مخالف توافق هسته ای را در شرایط سختی قرار می دهد. حتی دولتهای عربی مخالف، در ضدیت با روح توافق نیستند، بلکه مخالف غنی سازی و ساخت سلاح هسته ای هستند و نگرانند توافق مذکور، تهدیدات ایران علیه این کشورها که شامل موشکهای بالستیک و راه اندازی جنگ های خارجی هستند را نادیده بگیرد.
-توافق هسته ای مورد قبول دولت فعلی آمریکاست و چهار سال وقت دارد تا این توافق را به طور کامل عملی کند، برخلاف دولت اوباما که زمان لازم برای آن را نداشت.
دولت بایدن که در حال مذاکره غیر مستقیم با ایران است، برای دست یابی به توافق سریع با دولت فعلی ایران، تلاش می کند.
اما تا کنون ایالات متحده در برداشتن یک گام هم موفق نبوده است و همین امر، مأموریت رفع تحریمهای ترامپ علیه ایران را برای مذاکره کنندگان آمریکایی دشوار کرده و باعث کندی روند مذاکره شده است. به نظر می رسد حمله اسرائیل نیز ضربه دیگری به مذاکره کنندگان در وین وارد می کند. تنها دو ماه از عمر دولت روحانی باقی است و با رفتن روحانی، شرایط تغییر می کند.
به عقیده من، با وجود موانع موجود و حمله اسرائیل، دولت آمریکا بر پیشبرد مذاکرات اصرار می کند، اما از این پس اگر ایالات متحده واقعا به دنبال تحقق طرح خود است، نمی تواند اسرائیل و دولتهای منطقه را نادیده بگیرد.
دیدگاه تان را بنویسید