وحید استرون: «شادی و نشاط» حلقه مفقوده این روزهای کشور است، موضوعی که یکی از وعده‌های رئیس دولت دوازدهم در اواخر دولت یازدهم برای تحقق آن بود و حسن روحانی وعده داد که نشاط و شادی را چنان در جامعه افزایش می‌دهد که مردم دیگر غم و اندوه را از یاد ببرند، اما آنچه که فراموش شد، آخرین خنده‌های مردمی بود که به مانند طعم گوشت تازه یا برخی از میوه‌ها، از یاد برده‌اند که آخرین بار چه زمانی خندیدند.

در اسفند سال 95 نیز  روحانی در سخنانی تامل‌برانگیز گفت که «اجازه دهید مردم شاد باشند!» اما اشاره‌ای نکرد که چه کسی شادی را از مردم گرفته است. فشار تورم و بعدها شیوع کرونا، هر روز عرصه زندگی را بر مردم تنگ کرد.

در این بین اخبار ناامیدکننده و تلخ مانند خرید نسیه نان و شامپو و مرگ صدها نفر در روز به دلیل شیوع بیماری کرونا که در برنامه‌های اقتصادی دولت گم شد، وضعیت مردم را به‌جایی رسانده که در آستانه نوروز 1400 کمتر کسی را در خیابان‌ها می‌بینیم که شادی و نشاط فرا رسیدن نوروز را داشته باشد.

همزمان و هر چه خنده از لب مردم دورتر می‌شد، مشکلات روحی و روانی جامعه را فرا گرفته، تا حدی که بنا بر آمار وزارت بهداشت تقریبا ۳۰ درصد جمعیت کشور دچار اختلال روانی هستند.

همچنین به باور مسئولان کشور، سن جوانی در کشور به 35 سال رسیده است! با نگاهی به آمارها و در گفت‌وگو با روانشناسان و مشاوران خانواده، مراجعه مردم به این مراکز از سال 98 افزایش یافته و حتی شیوع کرونا نیز مانع از افزایش خدمات مشاوره‌ای به شهروندان نشده است. تعدادی از روانشناسان اعلام می‌کنند که از اواسط سال 98، تعداد بیمارانی که به آنها مراجعه می‌کنند بسیار بیشتر شده و در این بین نمی‌توان موضوعاتی همچون افزایش نرخ تورم و شاخص فلاکت در سال 98، گران شدن بنزین، اعتراضات مردمی به دلیل گرانی بنزین، شهادت سردار قاسم سلیمانی، سقوط هواپیمای اوکراینی و به عنوان حسن ختام سال 98، شیوع کرونا و عدم مدیریت در این حوزه که به سال 99 کشیده شده و میلیون‌ها نفر را بیکار و خانه نشین کرد، نادیده گرفت.