مهین برخورداری با بیان اینکه کرونا یک وضعیت غیرمترقبه مانند سیل، زلزله و آتش سوزی بود که خانواده‌ها و نظام آموزشی را غافلگیر کرد گفت: همه ما با پدیده‌ای برخورد کردیم که از پیش برنامه‌ریزی نشده بود.
وی افزود: علیرغم پیشرفت آموزش‌های آنلاین در ایران و دیگر کشورها، آموزش و پرورش در دوران کودکی یک آموزش چهره به چهره است و باید تعامل وجود داشته باشد و آموزش مشارکتی رخ دهد. کرونا باعث شد که بچه‌ها از مدرسه رفتن جابمانند که مزایا و معایبی داشت؛ هرچند معتقدم مزایای آن بیشتر از معایبش بود.
مشارکت خانواده در فرایند آموزش فرزندان، حسن بزرگ تعطیلات ناخواسته
این کارشناس تعلیم و تربیت با بیان اینکه در این روزها، خانواده بیشتر در بحث آموزش فرزندانش شریک شد اظهار کرد: خانواده ناچار بود به کودکش کمک کند و برای او وقت بگذارد. البته در برخی خانواده‌ها که اعضا مهارت کافی برای استفاده از ابزار دیجیتال و محتوای درسی را نداشتند دردسرهایی نیز به همراه داشته است.
برخورداری افزود: یکی دیگر از مواردی که خانواده‌ها را با چالش روبرو کرد این بود که آنها اقتدار مدرسه را برای کودک ندارند و آن حرف شنوی که کودک از مدرسه دارد از خانواده ندارد و اقتداری که معلم دارد را در والدینش نمی بیند چون رابطه‌اش با والدین بیشتر عاطفی است.
وی با بیان اینکه خانواده‌ها در ایام خانه نشینی کرونا به برنامه‌هایی چون آشپزی و بازی‌های خانگی و مشارکت دادن فرزندانشان در این امور روی آوردند تا بتوانند وقت‌های خالی را پرکنند و ساعات بیشتری با هم باشند عنوان کرد: در عین حال شاهد بودیم که متاسفانه برخی خانواده‌ها نیز به علت تعطیلی مشاغل، دچار مشکلات مالی شدند و در این مدت گزارش‌هایی مبنی بر در معرض خشونت خانگی قرار داشتن زنان و کودکان به گوشمان رسید.
دردسرهای تعطیلات کرونایی برای خانواده‌ها
این دکترای فلسفه تعلیم و تربیت ادامه داد: یک علت بروز اختلافات و خشونت‌های احتمالی این است که قبلا کودک انرژی‌اش در مدرسه تخلیه می شد و فرصتی وجود داشت تا خانواده بتواند خودش را احیا کند اما اکنون بهانه‌گیری می کند و بی‌حوصله می‌شود. در این میان اگر خانواده نتواند پاسخ مناسبی به درخواست کودک بدهد، تنش‌هایی ایجاد می شود و این تعطیلی‌ها و به عبارتی «پنجره‌های خالی»، خانواده‌ها را دچار دردسر می کند.
برخورداری اضافه کرد: یکی دیگر از معایبی که این تعطیلات ناخواسته داشته، افزایش استفاده کودکان از ابزارهای دیجیتال است.
دانش‌آموزان در دوران پسا کرونا
وی در ادامه درباره دوران پساکرونا و لزوم کسب آمادگی دانش آموزان برای بازگشت به دوران عادی مدرسه نیز نکات و توصیه‌هایی داشت و در این باره گفت: فرزندان ما در این مدت به خانه نشینی عادت کرده‌اند. آنها می توانند طولانی مدت بخوابند و شب‌ها تا دیروقت بیدار باشند. بنابراین آماده کردنشان برای رفتن به مدرسه بسیار مشکل است و خانواده‌ها باید مراقب ساعات خواب فرزندانشان باشند و بتدریج آن را اصلاح کنند و به حالت عادی برگردانند.
این کارشناس تعلیم و تربیت ادامه داد: درست است که قبلا تابستان را داشته‌ایم؛ اما این تعطیلات بادآورده بود ضمن آنکه بچه ها فرصت از خانه بیرون رفتن را هم نداشته اند. در این میان مدیران و معلمان مدارس هم دچار چالش می‌شوند. قبلا هم برخی معلمان معتقدند بودند که دانش آموزان بین ساعات ۸ تا ۱۰ کارایی لازم را ندارند؛ هرزمان مدارس باز شوند شرایط ورود و آماده کردن دانش آموزان برای بازگشت به مدرسه سخت است.
برخورداری افزود: از سوی دیگر اظهارات مسئولان و دست اندرکاران امر سلامت حاکی از آن است که کرونا به این زودی‌ها ریشه کن و حذف نمی‌شود و نوعی وسواس در خانواده‌ها به وجود آمده است. در چنین شرایطی مدارس با مشکل فراهم آوردن وسایل بهداشتی، کنترل مرتب بهداشت بچه‌ها، اجرای فاصله گذاری اجتماعی در مدارس شلوغ و پرجمعیت هم روبرو می شوند.
وی به مانوس شدن دانش آموزان با آموزش‌های مجازی نیز اشاره کرد و گفت: گویی ارتباط های مجازی به یک سبک زندگی روزمره تبدیل شده است. لازم است برای سال تحصیلی آینده، آموزش‌های مدرسه‌ای از حالت رسمی و خشک خارج شده و روش‌های آموزش تغییر کنند. عدم تمرکزگرایی آموزشی نیز باید مورد توجه قرار بگیرد؛ لزومی ندارد تا زمانی که این بیماری پاربرجاست همه دروس به صورت حضوری در مدرسه تدریس شوند.
این کارشناس تعلیم و تربیت ادامه داد: آموزش و پرورش باید روی هدایت تحصیلی دانش آموزان به سمت کسب و کارهای نوین و مجازی بیشتر متمرکز شود و سواد مالی و دیجیتالی را به آنها بیاموزد.
دیدگاه تان را بنویسید