در همین راستا حسین بختیاری، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل مجمع ملی هنرمندان و صنعتگران صنایع دستی معتقد است که «در شرایط فعلی تنها راه ممکن اعمال کمکهای حمایتی است؛ یعنی تسهیلاتی که بتواند به عنوان راهحل مدبرانه عمل کند و نه اینکه مُسکنی داده شود
که دردهای بعدی را بیشتر کند؛ به عنوان مثال متولیان و دستگاههای مسئول نباید امکاناتی را در اختیار هنرمندان قرار بدهند و سپس با درصدی بازپرداخت بگیرند. این باعث میشود که هنرمندان در آینده با چالش بزرگتری برای ادامه کارشان مواجه شوند.
او ادامه داد: در واقع باید تدبیر مسئولانه و عادلانهای اتخاذ و بسته حمایتی برای هنرمندانی که واقعا آسیب دیدهاند در نظر گرفته شود. بسیاری از تولیدکنندگان صنایعدستی نیازی به کمکهای دولتی ندارند و به همین خاطر هم باید به کسانی توجه شود که بیشتر نیاز دارند؛ بنابراین اگر متولیان امور امکانات و بودجهای دارند
که کنار گذاشتهاند و میخواهند برای پروژهای هزینه کنند باید این هزینه را الان برای هنرمندان مصرف کنند.
بختیاری همچنین درباره احتمال راهاندازی بازار مجازی صنایعدستی، خاطرنشان کرد: تصمیم خوبی است، ولی در شرایطی که فعلا مردم در کش و قوس تامین مایحتاج عمومی خودشان هستند، کسی صنایع دستی نمیخرد. الان شرایط بحرانی است و باید مدبرانه تصمیم بگیریم. پیشنهادم این است که هر چند مختصر، اما باید در شأن افراد به این هنرمندان کمکهای مالی شود.
بهویژه آن قشری که در روستا هستند و جزو قشر آسیبپذیر صنایع دستی محسوب میشوند. ما نیز به عنوان تشکلها میتوانیم به این جریان کمک و هنرمندان و کارگاههایی که نیاز به کمک دارند را شناسایی کنیم و اطلاعات را در اختیار متولیان امور در استانها قرار دهیم.
رییس هیات مدیره و مدیرعامل مجمع ملی هنرمندان و صنعتگران صنایع دستی، اظهار کرد: برای انجام این امر باید در میان تصمیمگیران و متولیان اصلی همانند وزیر و معاونان انگیزه لازم وجود داشته باشد؛ حتی اگر لازم است رئیسجمهور نیز باید به این مساله ورود کند. قشر میلیونی صنایع دستی ایران امروز در مضیقه و در فشار معیشتی قرار گرفتهاند؛ قشری که بخش زیادی از آنها زنان هنرمندی هستند که سرپرستی خانواده را بر عهده دارند.
دیدگاه تان را بنویسید