مجتبی عابدینی، عضو تیم ملی شمشیربازی ایران در اسلحه سابر است
که برای اولین بار با قهرمانی در مسابقات انتخابی المپیک تابستانی ۲۰۱۲ در کشور ژاپن به المپیک لندن راه یافت. او همچنین برای نخستین بار مدال برنز مسابقات قهرمانی شمشیربازی جهان در سال ۲۰۱۹ که به میزبانی بوداپست برگزار شد را به دست آورد و پس از آن تا رده دهم رنکینگ جهانی صعود کرد. عابدینی به عنوان یکی از اعضا تیم ملی شمشیربازی کشورمان در المپیک توکیو به میدان میرود. گفتگوی نوروزی را با این سابریست تیم ملی کشورمان انجام دادیم که در زیر میخوانید.
سهمیه تیمی المپیک توکیو در رشته سابر چطور به دست آمد؟
حدود یک سال برای کسب این سهمیه تلاش کردیم، هر سال مسابقات انتخابی تیمی المپیک برگزار میشود ولی اما چهار سال پیش به دلیل این که ما یک مدال کم داشتیم، نتوانستیم به سهمیه تیمی دست پیدا کنیم. اما در سال 2020 خیلی تلاش کردیم چون که رقیبهای سرسختی در این رویداد مانند کره، ژاپن و چین داشتیم. در دو تورنمنت بسیار مهم توانستیم چین را شکست دهیم و از چین پیشی بگیریم. تیم کره هم توانست مدال قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان را کسب کند و به عنوان رنکینگ یک دنیا جزو چهار تیم برتری باشد که به المپیک میرود. فقط یک تیم از قاره آسیا به مسابقات میرود که ما باید از چین و ژاپن بالاتر قرار میگرفتیم، به همین دلیل رقابت ما با این دو کشور شروع شد. تمام مسابقات فراز و نشیبهای بسیاری داشت، جایی بود که برخی مواقع چین پا به پای ما بالا میآمد. ولی در مسابقات قهرمانی آسیا تیم چین را شکست دادیم، ما دوم شدیم و چین چهارم شد، از چین جلوتر افتادیم و این سهمیه را کسب کردیم.
سال 98 برای شما چطور گذشت؟
سال 98 برای مجتبی عابدینی سال بسیار خوبی بود. به دلیل این که از آغاز سال 98 مدال برنز جام جهانی مجارستان و قهرمانی آسیا را گرفتم و پس از آن من برای اولین بار توانستم مدال برنز جهانی را کسب کنم. اما درکل سال بدی هم برای من بود، به دلیل این که مصدومیتهای زیادی داشتم. همچنین سال 98 برای کشورم خیلی بد بود، آغاز سال با سیل همراه شد و در پایان ویروس کرونا شیوع پیدا کرد.
فکر میکنید سال 99 چطور پیش برود؟
دوست دارم در سال 99 لبخند روی لبهای مردم ببینم، رونق اقتصادی داشته باشیم و مردم هیچ دغدغهای نداشته باشند. همچنین دوست دارم تمام ورزشکاران ایران در المپیک به مدال برسند تا هم برای خودشان و هم برای کشورشان شادی به ارمغان بیاورند و دل مردمشان را شاد کنند.
سطح شمشیربازی کشورمان در بخش سابر را چطور میبینید؟
صحبت من فقط در خصوص بخش سابر است و درباره بخشهای دیگر نمیتوانم صحبت کنم. در بخش سابر پتانسیلهای خیلی خوبی داریم، همچنین تیمهای زیر 23 سال، جوانان و نوجوانان ما تابه حال موفق عمل کردند و پتانسیل این را دارند که در 10-15 سال آینده بهترین نتایج را کسب کنند. اما مشکل اصلی شاید بودجه ما باشد که باعث میشود فدراسیون این ورزشکاران را کمتر به مسابقات بین المللی اعزام کند. شمشیربازی رشتهای است که ورزشکاران آن باید در میادین حضور داشته باشند.
آیا پس از دوران قهرمانی در عرصه مربیگری فعالیت خواهید کرد؟
من 22 سال در رشته شمشیربازی فعالیت داشتم و قطعا نمیتوانم از این محیط دور باشم، شمشیربازی زندگی، کار و شغل من شده است. بعد از قهرمانی قطعا به مربیگری میپردازم همان طور که الان در طول زمان ورزش قهرمانی مربیگری هم میکنم.
نگاه مردم نسبت به شمشیربازی چگونه است؟
بعد از المپیک ریو نگاه مردم نسبت به شمشیربازی خیلی عوض شد و به این رشته علاقهمند شدند. شاید بعد از المپیک 2016 ریو خیلی از مردم به سمت شمشیربازی آمدند و دیدگاه خیلی خوبی دارند. بسیاری از مردم اصلا نمیدانستند ما رشته شمشیربازی در ایران داشته باشیم. پس از سال 2016 هم توقع بیشتری از صداوسیما داریم که رشتههایی مثل شمشیربازی را بیشتر پوشش بدهند تا مردم ببینند و فرزندانشان به این رشته علاقهمند شوند.
درآمدی از رشته شمشیربازی دارید؟
اگر بخواهیم درباره درآمد شمشیربازی صحبت کنیم، اسپانسرها باید به آن بها دهند و اگر بها ندهند این رشته مثل بودجهاش محروم میماند. امسال ما با تیم هواپیمایی وارش قرارداد بستیم و خداراشکر قرارداد خوبی بود. ورزشکاران شمشیربازی کلا بچههای قانعی هستند ولی مبلغ قراردادها باید بیشتر از اینها باشد.
اگر روزی مدال طلای المپیک داشته باشید، دوست دارید آن را به چه کسی تقدیم کنید؟
من در این روزها خیلی به این مدال فکر میکنم اول دوست دارم این مدال را به مردم عزیز ایران تقدیم کنم که شاید گوشهای از دلشان را شاد کند. بعد به همسر و دخترانم که این دوری و سختیهای نبودن من را تحمل میکنند و بعد از آن هم به پدر و مادرم تقدیم خواهم کرد.
المپیک 2020 توکیو را برای خودتان چطور پیشبینی میکنید؟
المپیک 2020 را با این شروع میکنم که دو شانس دارم و این نکته امیدوارکنندهای است. در بخش انفرادی و بخش تیمی تمام فکرم گرفتن مدال است و کسب یک مدال خوش رنگ دور از دسترس نیست.
دیدگاه تان را بنویسید