یادمان مردمی که برای آزادی کشته شدند

در اواسط قرن بیستم، گرایش به کمونیسم در ژولانام بسیار رایج بود، که دولت ضد کمونیست کره جنوبی را به‌شدت مختل کرد و به درگیری بین مردم و دولت منجر شد.

گوانگجو یک گورستان ملی دارد که درواقع عملا نمایشگاه و موزه‌ای طبیعی درباره‌ی قیام سرکوب‌شده‌ی مردم است.
دیکتاتورهای مختلفی در این منطقه حاکم بودند که با وجود آنان، مردم کره جنوبی امیدوار بودند، روزی دموکراسی و برابری بر محل زندگی‌شان حاکم شود؛ درنتیجه، به مبارزه و قیام‌هایی اقدام کردند که به کشته‌ شدن شهروندانی از اقشار و سنین مختلف انجامید.
 

در قیام ماه می، نیروها به روی جمعیت تظاهرات کننده آتش گشودند که درپی آن بیش از ۵۰۰ نفر کشته شدند. هنوز مشخص نیست در آن روز چه کسی دستور آتش را صادر کرد؛ زیرا دولت مستقر بسیاری از اسناد مظنون را از بین برد. اجساد آن قربانیان در گورستان ملی ماه می دفن شده‌ است.

پس از این قتل عام، برخی از معترضان به ایستگاه‌های پلیس و زره‌پوش‌ها در نزدیکی گووانجو حمله کردند و یک وضعیت شبه نظامی را تشکیل دادند که ارتش جمهوری کره (ROK) ارتش جمهوری مرکزی را از مرکز شهر گوانجو بیرون راند. رسانه‌های جمعی در آن زمان که در اختیار دولت بودند، عملاً نسبت به آنچه در گووانجو اتفاق افتاد دروغ گفتند.

با این حال، برخی از معترضان گوانجو موفق شدند از شهر محاصره شده خارج شوند و اخبار را در استان ژولانام پخش کنند. این امر اعتراض‌های بسیاری را در شهرهای دیگر برانگیخت.

سپس مردم گوانگجو به تجربه‌ی عمیقی دست یافتند. آنها دریافتند که در واقع می‌توانند خودشان را اداره کنند. اما چندی بعد، ارتش دوباره به مرکز شهر گوانجو وارد شد، با شبه نظامیان شهروند جنگید و آنها را شکست داد.

قیام گوانجو به‌طور موقت نتوانست دموکراسی را به کره جنوبی بیاورد اما تأثیر ماندگاری داشت. مردم گوانجو هر ساله به اعتراض خود ادامه دادند و خواستار تصدیق حقایق در مورد قیام و جبران خسارت قربانیان شدند.

در اواخر دهه ۱۹۸۰، مردم کره جنوبی بیشتر و بیشتر حقیقت را درباره‌ی قیام گوانجو شنیدند، و این جنبش‌های سیاسی بسیار مؤثر بودند که سرانجام موفق شدند کره جنوبی را دموکراتیک کنند.


در دهه ۱۹۹۰ مسؤولان وقت دولت که مسؤولیت سرکوب قیام گوانگجو به عهده داشتند، تحت پیگرد قرار گرفتند و به اتهام جنایات به زندان فرستاده شدند.

اکنون گورستان محل دفن قربانیان قیام گوانگجو به یک یادمان بزرگ تبدیل شده است. در کنار بسیاری از قبرها، عکس‌های قربانیان قیام وجود دارد. بیشتر آنها مانند جوانان معمولی اواخر دهه ۷۰  و اوایل دهه ۸۰ به نظر می‌رسند.

همچنین آثار هنری در محوطه وجود دارد که در اطراف قبرها طراحی شده‌اند.

گورستان ۱۸ می در حاشیه‌ی شهر گوانجو قرار دارد و با اتوبوس حدود یک ساعت از مرکز شهر فاصله دارد. این منطقه فرصتی است برای ادای احترام بازدیدکنندگان از کره به قربانیان استقرار دموکراسی.