چرا به مردم صریحا نمی‌گویید که خود را برای روز‌های سخت مهیا کنند؟

مجددا و موکدا به استحضار جنابعالی می‌رسانم که علی‌رغم سیاست عادی نمایی در پیش گرفته شده، زبانه‌های بحران شعله‌ورتر می‌شود و ساعات طلایی مهار آن از کف می‌رود، اینجانب به هر کارشناسی که رجوع کرده‌ام، از توضیح چارچوب مدیریتی و رویکرد اصلی ما در کنترل این فاجعه عاجز مانده است.

اگر پیش فرض این است که در بازه زمانی یک تا دو ماه آینده به اوج بحران می‌رسیم و باید جهت حفظ منابع و توانمان شیوع را مهار و پرریسک‌ها را حفظ کنیم، یعنی چیزی شبیه آنچه چند کشور اروپایی مانند انگلستان و آلمان در پیش گرفته‌اند، چرا به مردم صریحا نمی‌گویید که خود را برای روز‌های سخت مهیا کنند؟ و از آن مهمتر چرا نشانه‌ای از اقدامات کنترلی و آماده‌سازی برای آینده مشهود نیست و نظام مظلوم سلامت ایران، با چندین برابر ظرفیت خود مشغول جانفشانی و جانفرسایی است؟ اگر هم بنا به اظهار کارشناسان معتبر از جمله مدیران منطقه‌ای سازمان بهداشت جهانی، ما هم اکنون در اوج بحرانیم، پس این عادی نمایی و دوگانه گویی ناکارامد برای چیست؟ به چه دلیلی، چون نمونه‌های دیگر به جای قرنطینه یا دست کم تعطیلی و ممنوعیت تردد، به باز بودن ادارات و محاکم اصرار دارید؟ چرا برخلاف تمام ممالک بحران زده، وضعیت واقعی و برنامه خود را برای مدیریت بحران با مردم به طور شفاف در میان نمی‌گذارید؟ آیا شما خود به جامعیت آماری که از مراجع رسمی در اختیار عموم قرار می‌گیرد اعتماد دارید؟ این آمار مبتلایان که سخنگوی محترم ستاد هر روز اعلام می‌کند، آمار تست‌های مثبت است، چندین برابر این آمار درگیر بیماری‌اند و به درستی در خانه مانده‌اند.

جناب آقای رئیس جمهور

با چنین رویکردی در پیشگیری از ابتلاء و مدیریت بحران، نظام سلامت ایران هر روز خسته‌تر و خمیده‌تر می‌شود. هم اکنون به عنوان نماینده مردم هشدار می‌دهم، چنانچه عاجلا به بهسازی ستاد بحران، تقویت نظام سلامت و انتقال وظایف غیرذاتی آن به سازمان‌های یاری‌گر به ویژه نهاد‌های مردمی نپردازید، به نقطه برگشت ناپذیر نزدیک می‌شویم.

از شما عاجزانه خواهشمندم بحران را متناسب با واقعیات مدیریت کنید و در اسرع وقت همه چیز را با مردم در میان بگذارید. از شما عاجزانه خواهشمندم حداقل سازمان‌های بزرگ داوطلبی مانند هلال احمر، شورایاری ها، بسیج و سازمان بازنشستگان حوزه سلامت (کشوری و لشکری) را جهت انجام حفاظت از بیش از ۱۰ میلیون ایرانی پرخطر (سالمندان و بیماران زمینه‌ای) و مراقبت از بیماران قرنطینه در منزل، به ویژه در اقشار آسیب پذیر و محروم، سازماندهی کنید. از شما عاجزانه خواهشمندم تعطیلی را ابلاغ و تردد‌ها را با همکاری نهاد‌های مردمی، NGO‌ها و افراد و گروه‌های واجد سرمایه اجتماعی و نیرو‌های نظامی و انتظامی کنترل کنید.

آقای رئیس جمهور به مرحله کنترل ساعتی بحران نزدیک می‌شویم، تنها با سبک کردنِ بارِ نظام سلامت و بقا و کارآمدی آن در روز‌های سخت آینده می‌توانیم از فاجعه گذر کنیم.

محمدرضا نجفی

نماینده مردم تهران، شمیرانات، اسلامشهر، ری و پردیس در مجلس شورای اسلامی»