شرایط اقتصادی و اشتغال در شهرهای مرزی این روزها در پایینترین حد خود قرار دارد و همین امر سبب شده که هر روز بر تعداد کولبران افزوده شود. این روزها تعداد زیادی مردم این شهرها راهی به جز کولبری پیش روی خود ندارند و از آغاز تا پایان انجام این کار، با تهدید انواع مخاطرات روبهرو هستند و در شرایط خاص نظیر شرایط حساس امنیتی یا جو نامتعادل، شاید بهرغم آگاهی از احتمال عدم بازگشت و تنها برای روسفیدی نزد خانواده دست به این کار میزنند که متاسفانه نمونه این رخداد در سالهای اخیر بسیار مشاهده شده است. در سالهای اخیر افزایش شمار کولبران و انتشار اخبار متعدد در خصوص وضعیت زندگی این قشر، واژه کولبری را به واژه غالب ادبیات اخبار حوادث استانهای مرزی تبدیل کرده است و نه تنها در اخبار بلکه امروز برای عمده مردم کشور شناخته شده و قابل فهم است. کولبری را بر اساس تعریف وزارت کار و قوانین کار، شاید نتوان شغل نامید اما متاسفانه در حال حاضر تنها راه گذران زندگیبخش عمدهای از مردم مناطق مرزی اعم از تحصیلکرده، بیسواد، کودک، پیر، مرد و زن است که شغلشان نهتنها به رسمیت شناخته نمیشود بلکه هیچ تضمین آتیهای نظیر بیمه تامین اجتماعی، بیکاری، مستمری، از کار افتادگی و دیه نیز برای آنها ندارد .
برچسب قاچاقچی نزنیم
معصومه آقاپور علیشاهی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در مورد قاچاقچی خواندن کولبران میگوید: کولبران افرادی هستند که اعتقاد به روزی حلال داشته و از سر بیکاری این حرفه را انتخاب کردهاند؛ نمیتوانیم به این افراد برچسب قاچاقچی بزنیم؛ دولت و بخش خصوصی باید در حوزه حل مشکل بیکاری در مناطق مرزی اقدام کنند؛ اگر مرزهای کشور را به منطقه آزاد تبدیل کنیم بدون شک جلوی رشد این ماجرا را میگیریم از طرفی اگر بتوانیم با مناطق آزاد مستقیم ارتباط برقرار کنیم شاهد رشد چنین اتفاقات ناگواری نیستیم؛ آیا ما در قشم یا کیش کولبر داریم که امروز شاهد افزایش کولبران در مناطق مرزنشین در شهرهای مرزی هستیم .وی در ادامه خاطرنشان میکند: امروز بیکاری موجود در شهرهای مرزی عاملی بر رشد کولبران تحصیلکرده شده است، این شغل به قدری بیرحم است که سن و سال نمیشناسد گاهی در میان کولبران کودکان و کهنسالان را هم میبینیم که این خود معضل دیگری است، کولههای که بزرگتر از قد و قامت کولبران است یا درحد توان حمل کولبران نیست؛ در سالهای گذشته طرحی توسط کمیسیون اقتصادی برای حمایت کولبران به صحن علنی ارائه شد، متاسفانه این طرح رد شد؛ دلیل رد این طرح مبحث ورود قاچاق و ضربه زدن به تولید داخلی بوده است. باز هم تاکید میکنم این تفکر، تفکر درستی نبود مگر یک کولبر چه میزان می تواند قاچاق وارد کشور کند و این طرح رد شد، از امروز دوباره پیگیر این موضوع هستیم که این طرح در صحن علنی مطرح شود امیدواریم تصویب شود تا شاهد اتفاقات ناگوار ناشی از مرگ کولبران نباشیم.کولبری پدیدهای طاقتفرسا و پرمخاطره است که شاید بتوان گفت بهدلیل فقر، شرایط نامناسب اقتصادی، نبودن صنایع و ایجاد اشتغال از طریق آن، توزیع نابرابر ثروت، توسعهنیافتگی و ... به مردم مناطق مرزی و بهویژه مرزهای غرب کشور تحمیلشده است. نهتنها مردان، بلکه گاه زنان و کودکانی در میان خیل عظیم کولبران دیده میشوند که قامت کوچک و نحیفشان زیر سنگینی بار زندگی خم شده و با تحمل تمام مخاطرات، مسیرهای صعبالعبور دهها کیلومتری را با حمل باری سنگین طی میکنند.
اقدامات مجلس پیگیری میشود
حشمت الله فلاحتپیشه، نماینده اسلام آباد غرب از جمله نمایندگانی است که مردم منطقهاش با پدیده کولبری مواجه هستند. او در این رابطه میگوید: کولبری کار مظلومانهای است. راهکار قطعی پایان دادن به این وضعیت این است که کولبری نباید تبدیل به شغل شود اما تا رسیدن به یک وضعیت پذیرفتنی اقتصادی در نقاط مرزی و ایجاد زیرساختها نمیتوان انتظار معجزه داشت. به باور من در مسأله قاچاق، موضوع کولبری زیاده از حد بزرگ میشود. نه اینکه انتقادی به ماجرای کولبری و تاثیر آن بر پدیده قاچاق نباشد اما یک دهم قاچاق کالا به وسیله کولبران انجام می شود. در استان کرمانشاه در ازای یکمیلیارد تومان که وارد کشور می شود 9میلیون تومان به کولبران می رسد و باقی نصیب بدنه قاچاقچیان می شود. او همچنین تاکید دارد که بیمه کردن کولبرها صرفا در قالب یک راهکار کوتاهمدت تا حذف این نوع شغل های کاذب و ایجاد شغلهای واقعی در منطقه پیشنهاد شده است. در نگاه بلندمدت نیز باید به درآمدزایی از نقاط مرزی دقت شود، چنانچه اوضاع در عراق نیز رو به سامان است و با درنظرگرفتن مرز مشترک ایران و عراق می توان به بهبود روابط اقتصادی مبتنی بر اشتغالزایی برای مرزنشینان توجه داشت.
دیدگاه تان را بنویسید