نشست علمی تخصصی «شعر نوجوان، نیازها و ذائقه‌ی نسل امروز» با حضور شاعران نام‌آشنای شعر نوجوان، در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد. این نشستِ تخصصی از سلسله نشست‌های «فراسو» است که با حضور مصطفی رحماندوست، ساعد باقری و آتوسا صالحی شاعران حوزه شعر نوجوان برگزار شد.
ساعد باقری با ابراز خوشحالی از برگزاری این نشست تخصصی درباره نوجوان گفت: این اتفاق نظر در وجود نداشتن تعریف نوجوانی خودش نشانه چیزی است؛ شاید اصلاً نتوانیم نوجوانی را در دوره خاصی تعریف کنیم. به نظر من نوجوانی هویت خاص خودش را دارد و نباید آن را به‌عنوان حد واسطی بین کودکی و جوانی ببینیم. البته اگر من به تعریف ۱۰ سال پیش نوجوانی بازگردم، شاید با تعریف امروز نوجوانی متفاوت باشد؛ ولی باید بگویم پرشورترین خاطره‌های من در دوره نوجوانی شکل گرفته است. با این‌حال فکر می‌کنم نوجوانی اتمام دوره کودکی نیست، بلکه شروع دوره جوانی است.
رحماندوست نیز در ادامه در این‌باره گفت: دوره نوجوانی، دوره سختی است ولی در ایران این دوره سخت‌تر هم هست. گروه عظیمی از نوجوانان ایرانی، نوجوانی نمی‌کنند. وقتی شما به برخی از نوجوانان امروز ایرانی نگاه می‌کنید، آن‌ها زن و مرد خانواده هستند. متأسفانه ما نمی‌توانیم به تعریف سازمان بهداشت جهانی در ایران اتکا کنیم. به دفاع از کسانی که برای نوجوانان کار کرده‌اند، می‌گویم تقصیر نویسندگان نوجوان نیست. تقصیر نوجوانان هم نیست. باید برای نوجوانان زمینه نوجوانی کردن را فراهم کرد. بدبختانه نوجوان امروز، نوجوان بسیار آسیب دیده‌ای است.
رحماندوست در تعریف شعر نوجوان بیان کرد: متأسفانه ما بر اساس یافته‌های روان‌شناسی نمی‌توانیم به نوعی از نوجوانی برسیم که بتوانیم شعرها را با معیار آن ارزیابی کنیم. بخشی از شعر نوجوان، شعر نوجوانانی است که اهل کتاب، مطالعه و شعر هستند، بخشی از این شعر، شعر حکمی و شعر عامیانه است. سروش نوجوان، مجله موفقی در دوران خودش بود که می‌توانست شاعران جدید خلق کند؛ ولی امروز اگر این مجله هم وجود داشت، باز هم نمی‌توانست شاعر درست کند. تفاوت مخاطب ما در حوزه شعر نوجوانی که به خاطر شرایط اقتصادی، سیاسی و ناامیدی‌های آن‌هاست نباید ما را از فعالیت در این زمینه بازدارد. مهم اینجاست که وقتی به قضاوت و داوری می‌رسیم، چه در نقد و چاپ باید تعریف کنیم که این شعر برای چه گروهی سروده شده است.
دیدگاه تان را بنویسید