موشک «آوانگارد»؛ سلاح قدرتمند جدید و غیرقابل رهگیری روسیه با سرعتی ۲۷ برابر صوت

۵۵آنلاین :

در اواخر هفته گذشته (۲۶ دسامبر) روسیه چندین سلاح پیشرفته و قدرتمند را آزمایش کرد که یک مورد از آن ها موشک ضد کشتی مافوق صوت « Zircon » بود که در مقاله ای دیگر به قابلیت های قابل توجه آن پرداخته شد. اما یکی دیگر از سلاح هایی که در واپسین روزهای سال ۲۰۱۸ میلادی توسط وزارت دفاع روسیه با موفقیت آزمایش شد یک سلاح مافوق صوت جدید به نام «آوانگارد» (Avangard) بود که برای مخفی ماندن و عبور از سیستم دفاع موشکی بالستیک ایالات متحده طراحی شده است.

«آوانگارد» یک سلاح بالدار شبه گلایدر است که با کمک یک موشک بالستیک به جو زمین پرتاب می شود و در ادامه با سرعتی بیش از ۱۵٫۰۰۰ مایل (۲۴٫۰۰۰ کیلومتر) در ساعت به سمت هدف خود پایین می آید. بر اساس گزارش شبکه خبری دولتی Tass این سلاح مخوف در سال ۲۰۱۹ وارد سرویس خواهد شد. «آوانگارد» تنها یکی از سلاح های هسته ای است که ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، در یک سخنرانی مبهم در سال ۲۰۱۸ از ساخت آنان خبر داده بود. از این سلاح های پیشرفته می توان به اژدر هسته ای آخرالزمانی « پوسایدون » و موشک کروز هسته ای Burevestnik و البته سلاح مافوق صوت «آوانگارد» اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: ۱۰ غول ویرانگر؛ مخرب ترین موشک های بالستیک قاره پیمای جهان [قسمت دوم]

بازی آنلاین زولا!! بدون مصرف اینترنت بازی کن + ۲۵۰ هزار دلار ببر!!

خرید آنلاین لباسهای جذاب بچگانه از دیجی کالا!

آیا مبین نت ps4جایزه میده؟ (ویژه جام ملت های آسیا)

وزیر دفاع روسیه ویدیو مربوط به آزمایش این سلاح قدرتمند را در یوتیوب منتشر کرده که می توانید از طریق این لینک آن را مشاهده نمایید. «آوانگارد» یک سلاح مافوق صوت به اصطلاح «بوست گلاید» (boost glide) است. برخی منابع خبری ادعا می کنند که ۳ فروند گلایدر بالدار بدون سرنشین «آوانگارد» روی یک موشک بالستیک قاره پیمای UR-100UTTKh یا نمونه های جدید موشک بالستیک قاره پیمای Sarmat نصب می شود. در زمان پرتاب، این راکت نیروی لازم برای پرواز «آوانگارد» در ارتفاعات بالای جو را فراهم می سازد. برخلاف کلاهک های هسته ای موشک های بالستیک قاره پیمای معمولی، «آوانگارد» مستقیم به سمت فضا نمی رود.

در ارتفاعی که از پیش تعیین می شود، دماغه مخروطی تیزه گیر کلاهک این سلاح جدا شده و «آوانگارد» رها می شود و بعد از آن با سرعتی مافوق صوت به سمت هدف خود پایین می آید. بر اساس ادعای ولادیمیر پوتین، سرعت «آوانگارد» به بیش از ۲۰ ماخ یا ۱۵٫۳۴۰ مایل بر ساعت می رسد. آزمایش هفته گذشته شامل پرتاب این موشک از پایگاهی در دومبارووسکی در جنوب غرب روسیه بود که به فاصله ۳٫۸۰۰ مایلی در شرق کشور پرتاب شده و با موفقیت در شبه جزیره کامچاتکا فرود آمد. آزمایش و توسعه این سلاح هان نشان از دیدگاه روسیه نسبت به تزلزل و ضعف سیستم های دفاع موشکی بالستیک ایالات متحده دارد.

ایالات متحده تعدادی سیستم ضد موشکی ساخته که از آن میان می توان به سیستم دفاعی میان راهی زمینی (Ground Based Midcourse Defense) مستقر در آلاسکا و کالیفرنیا، سیستم رهگیری موشک SM-3 در رومانی و روی عرشه کشتی های جنگی، سیستم موشکی تاد (THAAD) و سیستم دفاع موشکی پاتریوت (Patriot PAC-3) اشاره کرد. اگر چه این سیستم های دفاع موشکی برای مقابله با تهدیدات موشکی کشورهای متخاصم مانند کره شمالی ساخته شده اند اما روسیه از آن می ترسد که با توسعه این سیستم های دفاعی، موشک های بالستیک روسی دیگر قدرت گذشته را نداشته و از دور خارج شوند. در سناریو کابوس وار روسیه، ایالات متحده می تواند یک حمله هسته ای غافلگیر کننده را بر علیه مسکو انجام دهد، با اطمینان از این که حتی اگر نتواند موشک های موجود در زرادخانه هسته ای روسیه را نابود سازد دستکم می تواند آن ها را پس از پرتاب متوقف نماید.

اما این سناریو نقاط ضعفی نیز دارد زیرا واشنگتن دستکم به ۸٫۰۰۰ موشک رهگیر برای ناکام گذاشتن قدرت هسته ای روسیه نیاز دارد، رقم قابل توجهی که در شرایط کنونی ایالات متحده توانایی آن را ندارد اما همچنان روسیه را نگران ساخته است. در این میان، روسیه انواع مختلفی از سلاح های هسته ای جدید را ساخته که بتواند سیستم های دفاع موشکی ایالات متحده را دور بزند. اژدر «پوسایدون» از مسیر زیر آب خود را به خاک ایالات متحده رسانده و با قدرت ویرانگر هسته ای گرمایی خود خسارات جبران ناپذیری را به این کشور وارد خواهد کرد. موشک کروز هسته ای Buresvestnik نیز از چنان قدرتی برخوردار است که می تواند روزها و حتی هفته ها به پرواز خود ادامه دهند و پس از دور زدن تمامی قاره ها خود را به حریم هوایی ایالات متحده برساند.

موشک «آوانگارد» نیز نقشی بسیار تعیین کننده دارد زیرا یک سیستم بسیار سریع بوده و می تواند در ارتفاعی پایین تر از آنچه که سیستم های دفاعی تاد و سیستم دفاع میان راهی زمین محور را فعال می کند به پرواز درآید. هر دوی این سیستم های دفاعی برای ساقط کردن کلاهک های هسته ای که از فضا می آیند طراحی شده اند. از موشک «آوانگارد» می توان برای حمله به سیستم های دفاع موشکی بالستیکی ایالات متحده نیز استفاده کرد که پس از برخورد به هدف، راه را برای حملات هسته ای بزرگ تر با موشک های قاره پیمای بالستیک متعارف اما با قابلیت هسته ای هموار می سازد.