آنفلانزای شتر چیست ؟ | این بیماری چه علائمی دارد ؟

MERS برای اولین بار در سال 2012 در عربستان سعودی شناسایی شد، یک بیماری تنفسی ویروسی است که توسط ویروس کرونا ایجاد می شود. این یک ویروس مشترک بین انسان و دام است، به این معنی که بین حیوانات و انسان ها منتقل می شود. در چندین کشور خاورمیانه، آفریقا و آسیای جنوبی به شترهای درومدی یا یک کوهانه مرتبط است.
آنفولانزای شتر به عنوان پسر عموی کشنده کووید-19 در نظر گرفته می شود و یک سوم افرادی که به آن آلوده می شوند را کشته است. تقریباً 35 درصد موارد گزارش شده به سازمان بهداشت جهانی (WHO) فوت کرده اند.

MERS اخیراً توسط WHO به عنوان یکی از ویروس هایی که پتانسیل ایجاد یک بیماری همه گیر را دارد، معرفی شده است. MERS اخیراً توسط WHO به عنوان یکی از ویروس هایی که پتانسیل ایجاد یک بیماری همه گیر را دارد، معرفی شده است.

علائم آنفولانزای شتر چیست؟

علائم معمولی عبارتند از تب، سرفه و تنگی نفس. ذات الریه شایع است، اما بیماران MERS ممکن است همیشه به این وضعیت مبتلا نشوند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، علائم گوارشی از جمله اسهال نیز در بین بیماران گزارش شده است.
بیماری شدید می تواند باعث نارسایی تنفسی شود که نیاز به تهویه مکانیکی یا حمایت در بخش مراقبت های ویژه دارد. به گفته WHO، افراد مسن، افراد با سیستم ایمنی ضعیف و مبتلایان به بیماری های مزمن مانند بیماری کلیوی، سرطان، بیماری مزمن ریوی، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی و دیابت به نظر می رسد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های شدید هستند.

علل بروز آنفولانزای شتر

کروناویروس MERS (MERS-CoV)، که با داشتن RNA تک رشته‌ای با ویروس سارس و کروناویروس سرماخوردگی متفاوت است، علت سندرم تنفسی خاورمیانه است. ژنوم های آن از نظر فیلوژنتیکی به کلادهای A و B تقسیم می شوند. موارد اولیه MERS (EMC/2012 و Jordan-N3/2012) متعلق به خوشه های Clade A بودند، در حالی که موارد جدید به طور کلی از نظر ژنتیکی متمایز هستند (Clade B). هر دو سلول LLC-MK2 و سلول های Vero از رشد سریع ویروس پشتیبانی می کنند.

آنفولانزای شتر چگونه سرایت می کند؟

آنفولانزای شتر بین حیوانات و انسان ها منتقل می شود. در حالی که مطالعات نشان داده است که انسان از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با شترهای دره ای آلوده ، آلوده می شود، راه دقیق انتقال هنوز نامشخص است.
انتقال انسان به انسان امکان پذیر است و عمدتاً در میان تماس های نزدیک و در محیط های مراقبت های بهداشتی رخ داده است.

آیا برای آنفولانزای شتر واکسنی موجود است؟

هیچ واکسن یا درمان خاصی برای آنفولانزای شتر در دسترس نیست، اما چندین درمان در مرحله توسعه بالینی هستند. سپس درمان بر اساس وضعیت بیمار است.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند کسانی که از مزارع، بازارها یا سایر مکان هایی که با شتر در تماس هستند بازدید می کنند، قبل و بعد از دست زدن به حیوانات دست های خود را کاملا بشویند و از تماس با حیوانات بیمار خودداری کنند.

گوشت شتر چقدر ایمن است؟

مصرف گوشت و شیر خام یا نیم پز خطرناک است زیرا خطر عفونت وجود دارد که ممکن است باعث بیماری در انسان شود. به گفته سازمان بهداشت جهانی، گوشت شتر و شیر شتر محصولات مغذی هستند که می‌توانند پس از پاستوریزه کردن، پختن یا سایر درمان‌های حرارتی مصرف شوند.

تشخیص بیماری آنفولانزای شتر

یک مورد تایید شده در یک فرد با تست آزمایشگاهی مثبت با "تشخیص مولکولی شامل PCR مثبت در حداقل دو هدف ژنومی خاص یا یک هدف مثبت منفرد با تعیین توالی در یک دوم" مشخص می شود. دو راه دیگر برای تشخیص عفونت آنفولانزای شتر در افراد عبارتند از:

• تصویربرداری پزشکی

ارتشاح های تکه ای دو طرفه که با پنومونیت ویروسی و سندرم دیسترس تنفسی حاد مطابقت دارند، اغلب در عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه (ARDS) دیده می شود. لوب های پایین اغلب فعال تر هستند. انفیلترات بینابینی در سی تی اسکن قابل مشاهده است.

• تست آزمایشگاهی

تعداد کم گلبول های سفید، به ویژه تعداد کم لنفوسیت ها، با موارد مرس مرتبط است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می‌کند نمونه‌هایی را برای آزمایش PCR از دستگاه تنفسی تحتانی جمع‌آوری کنید، زیرا این دستگاه‌ها دارای بالاترین بار ویروسی هستند: شستشوی برونش آلوئولار (BAL)، نمونه خلط یا آسپیراسیون تراشه. علاوه بر این، مطالعاتی با استفاده از سواب های نازوفارنکس برای نمونه برداری از سیستم تنفسی فوقانی انجام شده است.

جلوگیری از آنفولانزای شتر

WHO در حال حاضر توصیه می کند که همه افرادی که با افراد مشکوک به مرس در تماس هستندباید اقدامات پیشگیرانه زیر را انجام دهند، حتی اگر مکانیسم شیوع بیماری کووید-19 در مرس هنوز شناخته نشده باشد. این شامل:

ماسک صورت بزنید.
از عینک (یعنی عینک یا محافظ صورت) استفاده کنید.
دستکش و لباس آستین بلند تمیز و غیر استریل بپوشید.
بهداشت دست را قبل و بعد از تماس با فرد و محیط اطرافش و همچنین بلافاصله پس از برداشتن هرگونه تجهیزات حفاظت فردی (PPE) به خوبی رعایت کنید.
از یک ماسک تنفسی ذرات معلق استفاده کنید و قبل از پوشیدن ماسک یکبار مصرف، مطمئن شوید که مهر و موم آن سالم است.
برای برخی از روش‌ها با حجم بالای مایع پیش‌بینی‌شده که می‌تواند از داخل لباس تراوش کند، از یک پیش‌بند غیرقابل نفوذ استفاده کنید.
مراحل را در اتاقی با تهویه کافی انجام دهید.
تعداد افراد در اتاق را به حداقل برسانید که برای مراقبت و حمایت از فرد لازم است.