با گذشت حدود یک سال از تظاهرات مردم عراق مبنی بر استعفای نخست وزیر عادل المهدی و تشکیل دولت موقت، اولین اولویت و وعده داده‌شده توسط دولت الکاظمی برگزاری انتخابات پارلمانی بود، بر این اساس دولت آقای الکاظمی متعهد شد مقدمات برگزاری انتخابات پارلمانی را فراهم نماید، در حقیقت با فضای سیاسی و امنیتی حاکم بر عراق و مشکلات دولت قبلی، برگزاری انتخابات یک مطالبه عمومی از جانب جمعیت دینی، خواسته مردم تظاهرکننده، نخبگان کشور و برخی فراکسیون‌های پارلمانی بود، بنابراین دولت فعلی یکی از اولویت‌های خود را برگزاری انتخابات قرار داده است.
تلاش‌های چندماهه اخیر توسط دولت و مجلس فعلی برای مقدمات انتخابات از جمله تصویب قانون جدید انتخابات و آماده‌سازی برای ترکیب جدید کمیساریای انتخابات از جمله اقداماتی است که در ماه‌های اخیر به‌عنوان مقدمات برگزاری انتخابات فراهم شده است.
بنا بر اظهارات مقامات دولت در نظر دارد در شهریور ماه سال آینده انتخابات را برگزار نماید. اگرچه شواهد و قرائن نشان می‌دهد که آماده‌سازی انتخابات به زمان بیشتری نیاز دارد.
آنچه مهم است تعارض جدی بین خواسته‌ها و منافع و مصالح مردم و دولت عراق با خواسته‌های نامشروع آمریکا است. آنچه برای مردم، رهبران سیاسی، فراکسیون‌ها، احزاب اسلامی و ملی و مراجع دینی اولویت دارد برآیند انتخابات تشکیل دولتی قوی، مقتدر، منسجم و کارآمد است که بتواند بر مشکلات امنیتی فائق بیاید، فساد مالی و اداری را برچیند، بر میزان خدمات و رفاه بیفزاید و یک انسجام و همدلی بین دولت و ملت ایجاد نماید و به اشغالگری پایان دهد و از یک روابط منطقی و عزتمندانه با کشورها به‌ویژه همسایگان و مخصوصاً جمهوری اسلامی ایران که همواره در تمامی شرایط سخت کنار ملت و دولت عراق ایستاده است، برخوردار گردد.
در نقطه مقابل منافع، منافع نامشروع و مداخله‌گرانه آمریکا وجود دارد که در تلاش است با ابزار تهدید و تطمیع از انتخابات دولتی برون آید که مشخصه‌های آن درست در نقطه مقابل منافع مردم، حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی کشور عراق خواهد بود.
آنچه آمریکا به‌دنبال آن است تشکیل دولتی است که بتواند:
1 ــ نفوذ سیاسی و حضور نظامی خود را در عراق تثبیت نماید.
2 ــ جریان حشد شعبی و گروه‌های مقاومت یعنی رکن اقتدار ملی، استقلال، حفظ تمامیت ارضی، مالکیت ملی و حافظ امنیت ملی عراق را تضعیف کند.
3 ــ مدیریت روابط خارجی این کشور به‌ویژه روابط عراق با جمهوری اسلامی ایران را در اختیار خود قرار دهد.
4 ــ وابسته کردن هرچه بیشتر دولت به‌ویژه در عرصه‌های اقتصادی، دفاعی و امنیتی به خودش
5 ــ و در نهایت به‌دنبال خارج‌سازی عراق از جبهه مقاومت است.
تجربه چند سال اخیر عراق (از سال 2003 تا به امروز) نشان داده است با وجود جوان بودن دموکراسی در عراق، رقابت‌های سنگین سیاسی، حزبی و طایفه‌ای، مداخله‌گری‌های خارجی، وجود بی‌ثباتی و ناامنی ناشی از اشغالگری و تروریزم توانسته است پارلمان و دولت‌هایی را بر سر کار آورد که با وجود کمبود‌ها، کاستی‌ها و مشکلات مصالح و منافع این کشور، استقلال حاکمیت ملی و حفظ تمامیت ارضی را در اولویت خود در برابر زیاده‌خواهی‌ها و مداخلات بیگانگان به‌ویژه آمریکا قرار دهد.
نکته پایانی آن است که در این انتخابات رهبران سیاسی در آزمونی خطیر و سرنوشت‌ساز قرار دارند.
دیدگاه تان را بنویسید