روزنامه شهروند در گزارشی درباره ملوانانی که بعد از ۱۰ سال زندان در تانزانیا به ایران برگشتهاند نوشته است:
-خالد یکی از ملوانان میگوید: ذرت را میکوبیدند و از آن غذا درست میکردند.
-گاهی اوقات تکه نانی هم بود اما به ندرت. از حمام و پزشک هم خبری نبود.
-حتی برای گرفتن آب خوردن هم دچار مشکل بودیم. هرازگاهی آبی برای خوردن به ما میدادند.
-با باتوم افتادند به جانم. فقط روی دستهایم میزدند و استخوانهایم را نشانه رفته بودند
-بشیر یکی دیگر از ملوانان: نمیتوانستیم حتی به خانوادهمان نامه بنویسم و بگوییم زندهایم.
- پاهایم روی خاک ایران ایستادند، اما هنوز باورم نمیشد برگشتهام. پایم را از هواپیما پایین گذاشتم سجده شکر به جا آوردم و خاکم را بوسیدم.
دیدگاه تان را بنویسید