نامردی یک دوست برای فریب دادن زن او | رفیقم را کشتم چون زنش را دوست داشتم!

قتل عمدی

دیوان عالی کشور حکم مجازات زن‌ومردی جوان را که برای ازدواج با یکدیگر، اقدام به قتل عمدی شوهر زن کرده ‌بودند، تأیید کرد.

مرداد سال گذشته پلیس، جسد مردی جوان را در شهریار پیدا کرد که مشخص بود قبل از مرگ درگیری داشته و جراحت‌های شدیدی بر بدنش وارد شده‌ است. هم‌زمان با انتقال جسد به پزشکی‌قانونی، مردی به مأموران خبر داد پسرش سیروس گم‌ شده‌ است و چندین روز از گم‌شدن وی می‌گذرد اما همسرش این موضوع را نه به پلیس گزارش داده و نه اینکه به پدرشوهرش چیزی گفته‌ است.

با بازداشت محسن وی به قتل اعتراف کرد و گفت: من با همسر سیروس رابطه داشتم البته رابطه من اول با سیروس بود با هم دوست بودیم چندباری به خانه‌اش رفتم و بعد عاشق زنش شدم و به او پیشنهاد رابطه دادم که او هم قبول کرد. بعد از مدتی آن‌قدر به‌هم علاقه‌مند شدیم که تصمیم به ازدواج گرفتیم اما سیروس قبول نمی‌کرد زنش را طلاق دهد به‌همین‌دلیل هم نقشه قتل عمدی او را طراحی کردیم.

روز حادثه من او را سوار ماشینم کردم و به محلی بردم، بعد به بهانه اینکه ماشینم خراب شده، او را پیاده کرده و با ماشین به او کوبیدم و چندبار از رویش رد شدم. متهم گفت: به تصور اینکه زنده ‌است، او را سوار ماشین کردم به بالای تپه‌ای بردم و از آنجا به پایین پرت کردم. با اعتراف متهم به قتل، محسن و همسر سیروس بازداشت شدند.

پرونده با صدور کیفرخواست به شعبه چهار دادگاه کیفری شماره یک استان تهران فرستاده‌ شد و متهمان پای میز محاکمه رفتند. محسن یک‌بار دیگر به قتل اعتراف کرد و جزئیات را توضیح داد. وقتی نوبت به متهم ردیف دوم یعنی همسر سیروس رسید، او گفت: اتهام را قبول ندارم. من این کار را نکردم. اصلا در جریان نبودم که او قصد دارد شوهرم را بکشد دراین‌باره به من چیزی نگفته ‌بود، من بی‌دلیل متهم شدم.

با پایان جلسه رسیدگی، هیأت قضات وارد شور شدند و محسن را به جرم مباشرت در قتل عمدی سیروس به قصاص و به جرم رابطه نامشروع به ٩٩ ضربه شلاق محکوم کردند.

همسر سیروس هم از اتهام معاونت در قتل تبرئه شد اما درخصوص رابطه نامشروع مجرم شناخته شده و به ٩٩ ضربه شلاق محکوم شد.

رأی صادره با اعتراض متهمان به دیوان عالی کشور رفت، اعتراض وارد دانسته نشد، اما مورد تأیید قرار گرفت.