در این یادداشت آمده است:
دور اتکا به «درآمدهای نفتی» را در سال ٩٩ خط بکشید. منظورم الف- درآمدهای حاصل از نفت خام رقم ناچیزی است که ممکن است شرکت نفت از راههای مختلف بتواند بفروشد. ب- بخش مهمی از درآمد حاصل از فروش فرآودههای نفتی است که هم به جهت کاهش شدید تقاضای جهانی در چند ماه آینده و هم سقوط قیمت نفت، عایدیاش با پیش بینیهای بودجه، فاصله خواهد داشت. ج- درآمدهای حاصل از فروش میعانات گازی است که به جهت سختی عرضهاش کم خواهد بود. د- و بالاخره درآمد ناشی از صادرات محصولات پتروشیمی است که تحت تاثیر کاهش تقاضا و کاهش قیمتهای جهانی، نسبت به سال ٩٨، کم خواهد شد. اوضاع اقتصاد جهانی به طرز کمسابقهای خوب نیست. تقریبا تمام رشد بورس بازار سهام امریکا در دوران ترامپ فرو ریخته و ممکن است دوره رکود تا بعد از نیمه ٢٠٢٠ هم طول بکشد.
١- موسسه گلدمن ساکس، دیروز پیشبینی کرد که تقاضای نفت در سه ماهه دوم سال میلادی، ٨ میلیون بشکه در روز کاهش یابد. به عبارت دیگر ٨ درصد تقاضای نفت جهان از بین خواهد رفت. این را بگذارید کنار اعلام آرامکو که میخواهد تا چند ماه، روزی حدود ١٢ میلیون بشکه تولید (عرضه) کند، (جدا از اینکه در ماه آوریل ١٢ میلیون و ٣٠٠ هزار بشکه در روز عرضه خواهد کرد).
گلدمن ساکس برای 3 ماهه دوم میلادی نفت بشکهای20 دلار را پیشبینی کرده است. دبیرکل اوپک و رییس آژانس بینالمللی انرژی هم دیروز پس از گفتوگویشان ابراز کردند که در صورت ادامه شرایط فعلی، بین ٥٠ تا ٨٥ درصد درآمدهای نفت و گاز کشورهای در حال توسعه، کاهش خواهد یافت. بحران درآمد در ماههای پیش رو برای کشورها جدی است.
٢- اینکه برای تامین درآمدهای بودجه سال ٩٩ چه باید کرد، بحثی است فراتر از این مطلب. چه، تاثیر شرایط رکود فعلی بر سایر درآمدهای دیگر را هم باید در نظر گرفت. تنها پیشنهاد میکنم تصمیمسازان حوزههای مختلف اقتصادی و سیاسی به سرعت دور یک میز بنشینند و چارهها را روی میز بگذارند. واقعبینی ناامیدی نیست. خوشبینی اما میتواند امید را خشک کند. پس باید شرایط را واقعبینانه تحلیل کرد و تصمیمهای لازم را گرفت.
٣- تا دو، سه ماهه آینده تصویری از همکاری اوپک و غیراوپک برای مدیریت بازار ترسیم نمیشود، (تازه اگر غیراوپکی به رهبری روسیه باقی بماند.) به طور مثال سعودی با برگزاری جلسه مشترک کمیته فنی اوپک و غیراوپک مخالفت کرد. نفت برنت دیروز در حالی به بشکهای ٢٩ دلار رسید که نفت ایران و ونزوئلا و حتی لیبی تقریبا بیرون بازار است، (به جز مقدار اندکی). همین جمله به اندازه کافی گویا هست. آقایان مسوول! لطفا در تصمیمسازیهای واقعبینانه و اجرای سریع آنها، دیر نکنید.
دیدگاه تان را بنویسید