مخالفت تشکل‌هاي گردشگری و محیط زیست با طرح گردشگري آشوراده

۵۵آنلاین :

آشوراده، تنها جزیره ایرانی دریای کاسپین مي‌رود كه به سرنوشت شوم صدها ميراث تاريخي، طبيعي، تالاب‌ها، رودخانه‌هاي كشور دچار شود. برخي نيز نگران تبديل آشوراده به كيش دوم هستند. رويايي كه مجريان طرح در سر مي‌پروانند، كابوسي براي دوستداران اين سرزمين شده است. در روزگاری که بسیاری از ذخایر ارزشمند اکولوژیکی کشور مانند تالاب‌ها، جنگل‌ها، رودخانه‌ها و ... با بحران‌های زیست‌محیطی دست و پنجه نرم می‌کنند، حال آشوراده خو‌ش‌تر از بقیه بود اما قرار است با تصميم‌گيري و عملكرد مسئولان حال اين جزيره ايراني نيز ناخوش شود. چشم‌انداز زیبا و طبیعت بی‌نظیر آشوراده در این سال‌ها به چالشی برای جزیره تبدیل شده است. سودجویان بسیاری چشم طمع به تنها جزیره ایرانی دریای کاسپین دوخته‌‌اند. در چند دهه اخیر بارها خبر واگذاری آشوراده به‌ بخش خصوصی، تیتر یک رسانه‌های داخل و خارج کشور شده و جنجال‌های بسیاری را به‌وجود آورده است. پیش از این نیز علی محمد شاعری، رییس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی، واگذاری آشوراده را مصداق زمین‌خواری دانسته و در این‌باره گفته است: «اگر روزی آشوراده به بهانه طرح گردشگری یا هر بهانه‌ دیگری واگذار شود، آبروی محیط‌ زیست کشور از بین خواهد رفت. آشوراده باید همچنان مکان امن زیست پرندگان و اکوسیستمی طبیعی برای حفظ محیط‌زیست مازندران و گلستان باشد. نباید به بهانه گردشگری، ایجاد اشتغال یا توسعه، محیط‌ زیست را نابود کنیم».

اخبار ضد و نقیضی از آشوراده به گوش می‌رسد؛کلنگ طرح گردشگری در سایت میزبان «بندر ترکمن» به زمین زده شده است، حال آنکه گفته می‌شود طرح ارزیابی محیط زیستی آشوراده هنوز به تایید نرسیده است و خود طرح میزبان هم فاقد طرح ارزیابی است!در اين‌باره با فرزاد عليزاده، روابط عمومی ستاد مردمی نجات آشوراده به گفت‌وگو نشستیم.

چرا فعالان محیط زیست نسبت به محیط زیست و حیات وحش آشوراده حساس هستند؟

شما می‌دانید که آشوراده در شرقی‌ترین قسمت شبه جزیره میانکاله واقع شده است و به عنوان بخشی از شهرستان بندرترکمن، تنها جزیره ایرانی دریای مازندران محسوب می‌شود.پناهگاه حیات وحش میانکاله از طرف ایران به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره معرفی شده است.

160کشور در جهان از جمله ایران عضو کنوانسیون رامسر هستند. تالاب این پناهگاه جزو کنوانسیون رامسر محسوب می‌شود و براساس این معاهده هیچ شخص یا سازمانی اجازه دخل و تصرف در آن را ندارد.

گذشته از تمام این‌ها ما معتقدیم که بر اساس تقسیمات «آی‌یوسی‌ان» پناهگاه حیات وحش، زون تفرج ندارد و نمی‌توان در آن چنين طرح‌های گردشگري‌اي اجرا کرد.

ضمن اینکه بر اساس اهداف کنوانسیون تنوع زیستی«آیچی» 2010 که در مجلس شورای اسلامی ایران نیز تصویب و تبدیل به قانون شده است، ایران تعهداتی دارد که به موجب آن نباید طرح گردشگری در جزیره آشوراده را اجرا کند. پس براساس این معاهده هیچ شخص یا سازمانی اجازه دخل و تصرف در آن را ندارد.

این قوانین چه هستند؟

برخی از موادی که کشورها متعهد به اجرای آن شده‌اند را عرض می‌کنم:

به نیم رساندن یا کاهش از دست رفتن زیستگاه:

تا سال 2020، میزان از دست رفتن همه زیستگاه‌های طبیعی از جمله جنگل‌ها به نیم کاهش یافته و در موارد ممکن به صفر نزدیک شده و افت کیفیت و قطعه قطعه شدن زیستگاه به طور قابل توجهی کاهش یافته باشد.«بر اساس طرح مدیریت آشوراده 22 هکتار از اراضی جزیره به طور کامل پاک‌تراشی می‌شود».

افزایش مناطق حفاظت شده و بهبود وضعیت آن‌ها:

تا سال 2020، حداقل 17 درصد از مناطق خشکی و آب‌های داخلی و 10 درصد از مناطق ساحلی و دریایی به‌خصوص مناطقی که از لحاظ تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند، از طریق سامانه‌هایی از مناطق حفاظت شده که از لحاظ بوم شناختی شاخص بوده، به خوبی به هم پیوسته‌اند و به صورت کارآمد و عادلانه مدیریت می‌شوند و همچنین دیگر اقدامات حفاظتی منطقه محور حفاظت شده باشد و با منظرهای وسیع‌تر خشکی و دریایی یکپارچه گردد.«این در حالی است که قرار است در محدوده 22 هکتاری جزیره تاسیسات گردشگری احداث شود»

پیشگیری از انقراض :

تا سال 2020 از انقراض گونه‌های در معرض تهدید شناخته شده جلوگیری شده و وضعیت حفاظتی آن‌ها به ویژه گونه هایی که کاهش شدیدتری داشته اند، بهبود یافته و پایدار شده باشد.«جزیره آشوراده محل زندگی گونه های درحال خطری همچون فوک دریای کاسپین، ماهیان خاویاری، قرقاول خزری ، دراج و....است»

حفظ تنوع ژنتیکی:

تا سال 2020 تنوع ژنتیکی گیاهان زراعی و جانوران اهلی و پرورشی و خویشاوندان وحشی آن‌ها شامل سایرگونه‌های ارزشمند از نظراقتصادی‌ـ اجتماعی و فرهنگی، حفظ شود و راهکارهای لازم برای به حداقل رساندن فرسایش ژنتیکی و حفاظت از تنوع ژنتیکی این گونه‌ها تدوین و اجرا گردد. «از جمله گونه‌های گیاهی نادر در جزیره، درختچه های طبیعی انار ترش، تمشک و گزهستند».

از چه زمانی موضوع گردشگری در جزیره پیش آمد؟

بحث واگذاری آشوراده به سال‌ها پیش بازمی‌گردد، فعالان محیط زیست و البته برخی از مدیران متعهد دولتی در تمام این سال‌ها با فعالیت‌های مدنی، مانع از تحقق این موضوع شده‌اند. اما سرانجام در سال 1393 در اقدامی تعجب برانگیز، تفاهم‌نامه‌‌ای بین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری و سازمان حفاظت محیط زیست امضا شد و با طرح گردشگری در جزیره و واگذاری آن به گردشگری موافقت شد. در آن زمان ریاست سازمان با خانم ابتکار بود. ایشان که در گذشته از مخالفان اجرای طرح گردشگری در جزیره آشوراده بودند، طی این اقدام به طرفداری از طرح گردشگری جزیره چرخش کردند. البته طرح را آقای دکتر کیخواه معاون وقت سازمان امضا کرد که تا به امروز ملغی نشده است. شایان ذکر است که بعدها دکتر کیخواه از این تفاهم‌نامه به عنوان یکی از اشتباهات مدیریتی زمان خود یاد کرد.

تفاهم‌نامه چطور افشا شد؟

مژگان جمشیدی، خبرنگار سرشناس حوزه محیط‌زیست طرح را رسانه‌ای کرد. ایشان آن زمان نماینده خانم ابتکار در موضوع جنگل گلستان بود و وقتی موافقت سازمان با این طرح ضد محیط زیستی را دید از سمت خود استعفا داد و طرح را منتشر کرد.

این طرح شامل چه چیزهایی بود؟

طرح گردشگری آشوراده آن زمان، شامل ساخت هتل، مرکز تجاری، میدان تیراندازی، زمین گلف و تنیس، باغ پرندگان، پارک بازی، موزه، رستوران، سالن موسیقی و تئاتر، پلاژ بانوان و آقایان، ورزش‌های دریایی و..... بود. البته که تفاهم‌نامه به عبارت «با رعایت ملاحظات زیست محیطی» مزین بود! سرمایه گذار طرح هم اعلام کرد در عرض دوسال 500-600 هزار مسافر به آنجا می‌برد و آشوراده را به کیش شمال تبدیل می‌کند! این در حالی است که رهبر انقلاب در تاریخ 17/12/93 در دیدار با مسئولان و فعالان حفظ منابع طبیعى، و محیط زیست فرمودند: اجازه ندهید به این جنگل‌ها «اشاره به جنگلهای شمال کشور» دست درازی شود؛ از شهربازی و جذب گردشگر و هتل داری گرفته تا مدرسه و حوزه علمیه!

مخالفت‌ها از کجا آغاز شد؟

با این اوصاف 457 نفر از فعالان محیط‌زیستی به همراه 16 تشکل مردم نهاد با ارائه نامه‌ای خطاب به خانم ابتکار با این تفاهم نامه مخالفت، و تقاضای دیداربا ایشان کردند. اما این اتفاق نیفتاد و بعد از آن با پیوستن 50 تشکل غیر دولتی دیگر «ستاد مردمی نجات آشوراده» با هدف جلوگیری از تغییر کاربری آشوراده و حفظ درجه حفاظتی پناهگاه حیات وحش در تمام جزیره آغاز به‌کار کرد.

سمنا اکنون از جانب چند تشکل حمایت می‌شود؟

اکنون بیش از 200 تشکل مردم نهاد و صدها نفر از دوستداران، استادان دانشگاه، فعالان مستقل و محققان حوزه محیط زیست و گردشگری حامی و عضو این ستاد هستند.

کمی در رابطه با اقدامات حقوقی سمنا بگویید.

در پی شکایت سمنا که با شکایت دوتن از معاونان پیشین سازمان «آقای دلاورنجفی و مرحوم دکتر صدوق» همراه شدند، سازمان بازرسی کل کشور دستور توقف یک‌ساله طرح را صادر و اعلام کرد.

پس از آن سمنا از کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی درخواست کرد تا به این پرونده ورود کنند، این اتفاق افتاد اما باوجود پیگیری های سمنا هیچ‌گاه نتایج آن منتشر نشد.

به هر حال، موضوع طرح گردشگری در جزیره آشوراده به پایان نرسید و هر از گاهی خبری مبنی بر پذیرش طرح جدید و آغاز پروژه به گوش می‌رسد. در توجیه طرح گردشگری همواره معیشت و اقتصاد بومی و ایجاد اشتغال بهانه و دست آویز بوده است.

حال اینکه در اسفند 96، 123 نفر از فعالان اجتماعی و محیط زیست و گردشگری استان گلستان که ما آن‌ها را نمایندگان جوامع محلی تلقی می‌کنیم، با ارسال نامه‌ای به استاندار محترم گلستان، آقای مناف هاشمی، به عنوان مجری طرح، مخالفت خود را با طرح گردشگری آشوراده اعلام كردند.

آیا با اجرای این طرح مشاغل جدیدی ایجاد نمی‌شود؟

براساس طرح ارزیابی منتشر شده، با شروع اجرای طرح فاز ساخت، حدود 220 نفر در روز مشغول به‌کار خواهند شد که این شامل نیروی متخصص و کارگری است. برآورد اشتغال غیر مستقیم هم 11 نفر در روز است(جمعا 231نفر). در فاز بهره‌برداری نیز حدود 150 نفر کارمند شیفتی و 24 ساعته به‌طور مستقیم و غیر مستقیم اشتغال ایجاد می‌شود و اگر روزانه 500 نفر گردشگر به جزیره رفت و آمد کنند! به‌طور مستقیم و غیر مستقیم برای 2000 نفر اشتغال ایجاد می شود. نکته قابل تامل اینکه مبنای این محاسبات درطرح ارزیابی منعکس نشده است. در حقیقت طرح گردشگری آشوراده مشارکتی نیست چراكه جامعه محلی در آن دیده نشده است و در مدیریت مشارکتی میانکاله و آشوراده نقشی ایفا نمی‌کنند. با فرض اجرای هر گونه طرح گردشگری، درآمد حاصله در مناطق حفاظت شده باید بخشی صرف حفاظت و بخشی به جامعه محلی باز گردد. درحالی‌که بر اساس گفته های مجریان طرح ، درآمد حاصله طی 15 سال آینده به سازمان همیاری شهرداری خواهد رسید.

آیا سمنا در این مورد نیز به سازمان بازرسی شکایت کرده است؟

سمنا بازهم با سازمان بازرسی مکاتبه و درخواست برگزاری یک جلسه کارشناسی کرد. این مکاتبات منجر به برگزاری جلسه‌ای با حضور تمامی طرف‌های درگیر پروژه منجر شد. اما متاسفانه این جلسه به جای بررسی موارد کارشناسی به محل دفاع و توجیه نمایندگان سازمان‌های صنایع دستی وگردشگری، محیط زیست، استانداری، همیاری شهرداری‌ها و... از عملکرد سازمان مطبوع‌شان تبدیل شد و بی نتیجه ماند.

اقدام بعدی سمنا چه بود؟

ستاد تصمیم گرفت علیه آقایان عبدوس مدیر کل محیط زیست گلستان و عیسی کلانتری ريیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور اعلام جرم کند و در حال حاضر این شکایات در دادستانی کل کشور، دادگستری مازندران و گلستان در دست بررسی است.

چرا دادگستری مازندران؟ مگر آشوراده در استان گلستان واقع نشده است؟

مدیریت پناهگاه‌های حیات وحش یکپارچه است و بر همین اساس مدیریت پناهگاه حیات وحش میانکاله به صرف واقع شدن جزیره آشوراده در استان گلستان با اداره کل مازندران است و استان گلستان نمی‌تواند براساس این مدیریت یکپارچه اقدام به اجرای طرح گردشگری كند.

این شکایات به سرانجامی هم رسیده است؟

کارشناسان این ستاد یک‌بار به دعوت بازپرس شعبه سه دادسرای گرگان در این شعبه حضور و توضیحات قانونی و کارشناسی خود را تقدیم بازپرس پرونده کرده‌اند. همچنین در تاریخ 29 بهمن 97 کارشناسان سمنا با حضور در داد سرای کارکنان دولت مستندات قانونی خود را ارائه داده اند.

آیا با مسئولان محیط زیست این دو استان دیداری داشته‌اید؟

بله در آذر 97 جلسه مشترکی با حضور مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران و گلستان و اعضای شورای مرکزی سمنا، همینطور اعضای شبکه محیط زیست مازندران در شهر ساری برگزار شد و ما موفق شدیم ضوابط اجرايی طرح را از آقای عبدوس دریافت کنیم. البته در این جلسه هم توافقی حاصل نشد. حال آنکه سمنا اجرای چنین طرح هایی را برخلاف قوانین محیط زیستی می‌داند.اما متولیان دولتی همواره از قوانین مذکور تفسیر به رای استخراج می‌کنند .

طرح ارزیابی چطور به دست شما رسید؟

ظهرابی، معاون محیط‌طبیعی سازمان، برخلاف درخواست مکرر سمنا و دیگر فعالان محیط زیست، در سازمان بازرسی اظهار داشتند که تاکنون درخواستی مبنی بر ارائه طرح ارزیابی دریافت نکرده‌اند و این طرح شفاف است!

بر همین اساس سمنا طی نامه‌های مختلفی به کلانتري، ريیس سازمان حفاظت محيط زيست، جلالوندی، مدیر کل ارزیابی، ظهرابی، معاون محیط طبیعی، و تجریشی، معاونت انسانی سازمان و براساس مفاد منشور حقوق شهروندی و قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، فایل نسخه نهایی مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی طرح گردشگری جزیره آشوراده را در خواست كرد. در این‌گونه موارد براساس قانون، سازمان متولی موظف است طی 10 روز پاسخ مکتوب خود را ارائه کند. اما بعد از گذشت 38 روز در تاریخ 27 بهمن و با پیگیری‌های مکرر سمنا پاسخی کتبی دریافت کردیم بدین شرح که: «از آنجايی که گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی جزو اسناد دولتی و محرمانه می‌باشد و تنها یک نسخه از آخرین ویرایش گزارش در دفتر ارزیابی موجود است امکان واگذاری این گزارش وجود ندارد». این پاسخ مغایر و برخلاف فرمایشات رهبری است که فرموده‌اند «به جز اسناد و مدارک مربوط به جنگ و امنیت ملی در کشور هیچ امر محرمانه ای وجود ندارد». مقام معظم رهبری در ضمن این فرمایشات تاکید کردند که کلیه امور عمرانی و اجرایی کشور باید کاملا شفاف باشد. و تعجب‌آورتر آنکه بر اساس همین نامه نگاری‌ها و ارجاع نامه آقای کلانتری به مدیر کل گلستان همین طرح محرمانه از طریق آقای عبدوس در گلستان به نماینده سمنا در گرگان تحویل داده شد. حال چطور است که یک طرح واحد از نظر دفتر تهران امنیتی و محرمانه است اما همان طرح در گلستان ارائه می‌شود! ضمن اینکه در دفتر ارزیابی دستگاه فتوکپی هم وجود ندارد!

آیا شما طرح را مورد ارزیابی قرار داده‌اید؟

ما از کارشناسان مستقل خواستیم طرح را بررسی و نظرات‌شان را اعلام کنند. اما فراموش نکنید که پناهگاه حیات وحش فاقد زون تفرج است و طرح ارزیابی بدون در نظر گرفتن این موضوع نوشته شده است؛ در نتیجه از اساس جای بحث دارد و غلط است.

بر اساس ضوابط و تقسیمات IUCNاتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (International Union for Conservation of Nature) مناطق تحت مدیریت ایران به چهار منطقه کلی تقسیم شده است که اصطلاحا به آن «مناطق چهارگانه» گفته می‌شود. این مناطق شامل: پارک ملی، منطقه حفاظت شده، اثر طبیعی ملی و پناهگاه حیات وحش است. بر این اساس سازمان محیط‌زیست در پناهگاه حیات وحش نمی‌تواند زون تفرج تعریف کند زیرا برخلاف اصول علمی طراحی پارک‌های ملی است که کارشناسان این امر از جمله دکتر مخدوم و دکتر شریفی بارها و بارها ان را متذکر شده اند.

در علم اکولوژی، اصطلاحی تحت عنوان اثرات حاشیه‌ای(Edge Effects) وجود دارد و مفهوم آن این است که وقتی در یک منطقه حفاظت شده، جاده یا تاسیساتی ساخته می‌شود، میزان آسیب و تخریبی که ایجاد می‌کند تنها محدود به ابعاد (طول و عرض جاده یا آن ساختمان ها) نیست، بلکه آن جاده باعث قطعه قطعه شدن زیستگاه شده و تمامی اجزای زیست بوم و گونه‌ها را تا عمق قابل توجهی تهدید می‌کند و در معرض آسیب قرار می دهد.

دکتر آخانی گیاه شناس برجسته که بارها روی گیاهان نادر جزیره آشوراده تحقیق کرده‌اند نیز به این مورد اشاره کرده‌اند. به عنوان مثال قابل ذکر است که بر اساس طرح ارزیابی (ص 49) سر و صدای حاصل از فاز ساخت‌وساز به سادگی می‌تواند بر زندگی پرندگان منطقه تاثیر بگذارد. بعضی از پرندگان به دلیل حساسیت به صدا، در اثر سر و صدای زیاد قادر به هماهنگ کردن خود به زندگی و تولید مثل نیستند و این مساله بسیار مهم است. بر اساس موارد فوق تردیدی نیست که طرح گردشگری آشوراده به هیچ وجه درجهت حفاظت از محیط زیست نبوده بلکه یک طرح تجاری است.

بر اساس طرح ارزیابی چه گونه‌هایی مستقیم در معرض خطر هستند؟

به برخی از این گونه‌ها اشاره می‌کنم؛ براساس طرح منتشر شده ماهی کلمه و شاه‌ماهی جزو گونه‌های در شرف تهدید آی‌یوسی‌ان می‌باشند. از آنجایی که کلمه غذای ماهیان خاویاری محسوب می‌شود، انقراض کلمه به انقراض خاویار ایران منجر خواهد شد.یکی از شاخص‌ترین گونه‌های حیات وحش منطقه که به تازگی از لیست آسیب‌پذیر به فهرست در معرض انقراض آی‌یوسی‌ان منتقل شده است فوک دریای کاسپین است. حال قرار است در زیستگاه فوک خزری پلاژ آقایان و بانوان ساخته شود البته با رعایت ملاحظات محیط زیستی! در منطقه شبه جزیره میانکاله 204 گونه پرنده شناسایی شده است که 38 گونه از آن در لیست گونه‌‌های حمایت شده سازمان محیط زیست ایران قرار می‌گیرد،11 گونه در فهرست سرخ آی‌یوسی‌ان قرار دارند یعنی در خطر انقراض هستند، 25 گونه جانوری در منطقه وجود دارد که حضورشان بر اهمیت اکولوژیک منطقه می‌افزاید، روباه ترکمن، شنگ(سمور آبی)، گربه‌شنی ، گربه‌وحشی، و سمورجنگلی جزو این دسته هستند. بر اساس اصل 50 قانون اساسی جمهوری‏ اسلامی، حفاظت‏ از محیط زیست‏ كه‏ نسل‏ امروز و نسل‌های‏ بعد باید در آن‏ حیات‏ اجتماعی‏ رو به‏ رشدی‏ داشته‏ باشند، وظیفه‏ عمومی‏ تلقی‏ می‏شود. از این‏ رو فعالیت‌های‏ اقتصادی‏ و هر گونه فعالیتی كه‏ با آلودگی‏ محیط زیست‏ یا تخریب‏ غیر قابل‏ جبران‏ آن‏ ملازمه‏ پیدا كند، ممنوع‏ است. همچنین بر اساس سند ملی محیط زیست ایران و چشم انداز 1404 این سند، سازمان موظف است وسعت مناطق چهارگانه حفاظت شده، پارک ملی، پناهگاه حیات وحش و آثار طبیعی ملی را ارتقا بخشد و به رتبه اول منطقه تبدیل کند، نه آنکه زیستگاه گونه‌های حیات وحش را به خطر بیاندازد.

از میان فعالان این حوزه کسی هم موافق طرح است؟

تا این لحظه هیچ فعال یا تشکل شناخته‌شده‌ای در حوزه گردشگری و محیط زیست موافق این طرح غیرشفاف نیستند. در دی 97 بیانیه مشترکی با شبکه مازندران در مخالفت با این طرح منتشر شد که در مدت کوتاهی حمایت 23 شبکه استانی را به‌همراه داشت ضمن اینکه شورای هماهنگی تشکل‌های میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی که نماینده 85 تشکل از سراسر ایران است نیز آن را حمایت کرده‌اند که در رسانه‌ها انعکاس یافت.

این پرونده در حال حاضر به کجا رسیده است؟

ما از طریق نمایندگان مجلس شورای اسلامی موضوع را دوباره در کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی مطرح کردیم که این موضوع هم در حال پیگیری است.

متولی اجرای این طرح به لحاظ قانونی صلاحیت اجرای طرح را دارد؟

سازمان همیاری شهرداری‌های کشور یک نهاد نظارتی است. حداقل در اساسنامه این سازمان که در سایت وزارت کشور موجود است هیچ کار اجرایی برای این سازمان تعریف نشده است. در عین حال این سازمان به هیچ عنوان صلاحیت محیط زیستی و حتي صلاحيت اجرای زیرساخت‌های این پروژه را هم ندارد(در قانون به صلاحیت محیط زیستی به عنوان شرط لازم جهت اجرای طرح اشاره شده است).

از نظر سمنا مجموع این اقدامات برخلاف کدام‌یک از قوانین بین المللی است؟

نظر به ملاحظات محیط‌زیستی مربوط به منطقه و الحاق ایران به کنوانسیون‌های جهانی حفظ تنوع‌زیستی، کنوانسیون مهار بیابان‌زایی، کنوانسیون تهران و به تصریح نهاد مرجع بین‌المللی محیط‌زیستی IUCN و قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست جزیره آشوراده امکان تغییرکاربری و تبدیل به زون گردشگری انبوه را ندارد و اجرای این پروژه غیر قانونی است.

از نظر سمنا مجموع این اقدامات برخلاف کدامیک از قوانین جاری کشور است؟

ستاد مردمی نجات آشوراده، بر اساس اصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی که تمامی سازمان‌ها، مدیران و مسئولان دولتی و آحاد مردم ملزم به رعایت آن می‌باشند و همچنین براساس بندهای ب، ث، ر، ط، ظ ماده ۳۸ قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، ماده چهار فصل اول و ماده 11 فصل دوم آیین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست و مواد 7، 8 و 10 قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تنوع زیستی، ماده چهار آیین نامه اجرایی ماده ۸۸ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت، مواد 1، 6، 9 و16 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، و بند ج اهداف تنوع‌زیستی آیچی که تا سال 2020 میلادی دولت ایران متعهد به اجرای آن می‌باشد، علیه دکتر عیسی کلانتری ريیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور و همچنین عبدوس، مدیر کل محیط زیست استان گلستان اعلام جرم كرده است که پرونده آن در دادگستری استان گلستان،مازندران و دادستانی کل کشور مفتوح است.سازمان محیط زیست می‌گوید طرح را کوچک کرده‌ایم و آن را از 380 هکتار به 22 هکتار کاهش داده ایم! مجری طرح می‌گوید طرح دیگر صرفه اقتصادی ندارد؛ طرحی که قرار است سه هزار میلیارد تومان برای آن هزینه شود!مقام معظم رهبری در اسفند نود و سه در دیدار با فعالان محیط زیست فرموده اند: «محیط زیست مال این دولت و آن دولت و این وزیر و آن وزیر نیست. محیط‌زیست متعلق است به تمامی آحاد ملت آن هم نه در یک زمان که در تمام طول تاریخ حیات آن‌ها». حال اصرار آقایان برای اجرای طرحی که به گفته خودشان از صرفه اقتصادی افتاده است، چیست؟ شبهه برانگیز است.