نقش موثر ویتامین D در کاهش مرگ و میر ناشی از کرونا

سجادی استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و رئیس بخش اعصاب چشم بیمارستان هلال احمر ایران، در دبی درباره تاثیر ویتامین D در کاهش مرگ و میر و بستری ناشی از بیماری کرونا گفت: مهمترین تاثیر ویتامین D در رابطه با کرونا پیشگیری نیست بلکه درگیری را کاهش می‌دهد به طوریکه مرگ و میر در افرادی که ویتامین D بدنشان بالای 40 باشد، صفر درصد است و حتی در بیمارستان بستری نمی شوند. کرونای این افراد بسیار خفیف و مثل سرماخوردگی و آنفلوآنزای ساده است که ظرف مدت کمی در منزل بهبود می‌یابند.

وی با این توضیح که سطح نرمال نوع ویتامین D که بیشتر در بدن استفاده می‌شود بین 30 تا 100 است، گفت: ویتامین D یک نوع هورمون است که بر روی گلبول‌های سفید بدن سوار می‌شود و به آنها دستور می‌دهد چگونه با ویروس مقابله کنند. ویتامین D افرادی که در آی سی یو فوت کرده اند زیر 20 بوده است و هرچه مقدار آن تا 40 بیشتر می شود مرگ و میر کاهش می‌یابد.

سجادی افزود: طوفان سیتوکین که به وسیله گلبول‌های سفید به وجود می‌آید و اختلال در انعقاد خون موجب مرگ و میر بیماران کرونایی می شود. فاکتورهای انعقاد خون با ویتامین D کار می‌کنند به همین جهت وقتی این ویتامین در بدن کاهش یابد موجب مرگ و میر بیشتر می‌شود.

رئیس بخش اعصاب چشم بیمارستان هلال احمر ایران خاطرنشان کرد: ویروس کرونا از نوع تنفسی است و همه را درگیر می کند اما نکته مهم این است که ما از مرگ و میر جلوگیری کنیم. ویتامین D نمی تواند از بیماری کرونا پیشگیری کند.

وی افزود: مقدار تمام ویتامین‌ها در زمانی اندازه گیری می‌شوند که 7 تا 10 روز از مصرف آنها گذشته باشد و آزمایش ویتامین D هم بسیار ارزان و در دسترس است و لازم به ناشتایی هم نیست. اما اندازه گیری آن با فرمول 100 واحد ضربدر وزن به کیلو در روز است به عنوان مثال کودکی که3 کیلو است باید 300 واحد ویتامین D در روز بگیرد. اگر فردی 35 کیلو باشد روزی 3500 واحد از ویتامین D را باید دریافت کند.

رئیس بخش اعصاب چشم بیمارستان هلال احمر ایران اضافه کرد: بنابراین باید هر 15 روز یکبار یک قرص 50 هزار واحدی مصرف کند. مصرف ویتامین D در نهایت باید هر دوهفته یکبار تمدید شود.چون تزریق یکباره این ویتامین در بدن به صورت ماهانه ممکن است دز آن را در بدن به بیش از 120 برساند که برای بدن مضر است.

سجادی درباره دریافت واحدهای کم ویتامین D  گفت: دریافت روزانه ویتامین D به مقدار 1000 واحد در روز پاسخگوی وزن یک بچه است وپاسخگوی نیاز بزرگسالان نیست. پیشینه استفاده این دُز از ویتامین دی به جنگ جهانی دوم باز می گردد. درآن زمان ویتامین D بسیار کم بود و سربازان آمریکایی دچار راشیتیسم شده بودند، به همین دلیل آیزنهاور درخواست کرد مصرف آن را روزانه تا 1000 واحد نگه دارند.

وی افزود: افرادی که گرفتگی عروق قلبی دارند باید از ویتامین k2 استفاده کنند چون از رسوب کلسیم در قلب جلوگیری می کند. ضمن اینکه مصرف کم و یا بیش از حد ویتامین D  هم می تواند منجر به رسوب کلسیم در بدن شود. افراد باید توجه داشته باشند مقدار مورد نیاز بدن به ویتامین D  باید توسط پزشک تجویز شود.ویتامین دی تداخل دارویی خاصی ندارد. می توان این ویتامین را همزمان با ویتامین Cاستفاده کرد.

وی در پایان تاکید کرد: کلسیم نباید برای افرادی که پوکی استخوان ندارند استفاده شود. چون اگر مقدار ویتامین D در خون بیش از 120 شود موجب رسوب کلسیم در بدن و ایجاد سنگ کلیه می شود.