۱. پیشنهاد سند ۲۵ ساله‌ی ایران - چین توسط روحانی رییس جمهور ایران به «شی» رییس جمهور چین مطرح شد.
۲. پیگیری و تدوین توسط وزارت خارجه و دارایی انجام شد
۳. پس از تعیین علی لاریجانی، او ناظر عالی بود، اما همه مذاکرات و باقی امور را به عهده‌ی شخص محمدجواد ظریف و وزارت خارجه بود.
۴. چرا جزییات سند ۲۵ ساله ایران و چین منتشر نشده؟
پاسخ: چین با انتشار کل سند موافق نیست. ایران مشغول رایزنی‌ست تا موافقت چین را کسب کند.
۵. می‌پرسید: مگر ایران گوش به فرمان چین است؟!
پاسخ: روابط بین‌الملل عرصه توافق و تفاهم است و نه تحمیل و یک جانبه گرایی. لذا اگر یک‌سوی توافق، مخالف امری (مثلا انتشار توافق) باشد یا باید با او به تفاهم رسید و یا از اساس، توافق را رها کرد.
طبق بررسی‌هایم، فعلا به دلیل اصرار ظریف، سر میز مذاکره با صدور «فکت شیت» موافقت شده و گفته‌اند لازم است انتشار متن سند همکاری را بیشتر بحث کنیم؛ درحالیکه حتی «فکت شیت» را هم هیئت چینی قبول نداشته است.
آن‌ها نگران افکار عمومی خود نیست و لذا حتی به انتشار فکت شیت هم نیاز ندارند. اگرچه به نظر، عدم انتشار و محرمانه نگه داشتن توافق و تفاهم از نظر بین‌المللی به نفع هر دو کشور است، چراکه رقبا و طرف های مقابل، آن را بسیار غیرواقعی تر از آنچه که هست برآورد می کنند و لذا آمادگی امتیازدهی بیشتری دارند.
دقت کنید به واکنش آمریکا، از هم‌اینک، نگرانی‌اش مشهود است، بایدن در همین رابطه اظهار نگرانی جدی کرده و گفته مدت هاست به این ماجرا فکر می کند.
سوگمندانه، به حدی تبلیغات ۷ سال گذشته ، مردم را نسبت به سیاست خارجی بدبین کرده که بهره ایران از این «محرمانگی» حداقل ممکن است و وزارت خارجه مجبور است برای آرام کردن منتقدان ، مشتش را کامل باز کند و مرتب تاکید کند (با کمال صداقت) که این نقشه راه است و کلیات است و ...
و وزارت خارجه، هرچه بیشتر ناگزیر شود این حرف ها را بر زبان براند، خیال رقبا راحت تر شده و ضرورت امتیاز دادن به ایران کمتر می شود.
وقت واگذاری بحرین و ترکمانچای و آن دیگری اگر قرار داد شفاف بود که الان همه خیانت کار هستند وای به روزی که شفاف نباشد چه در می آید .