وقتی پای سریال «زمین‌گرم» می‌نشینیم، به نحوی سریال « برادرجان» برای ما تداعی می‌شود و علاوه بر بازیگرها که تقریبا 40 درصد مشابه هستند، موضوع هم به‌گونه‌ای شباهت دارد.
نویسنده هر دو سریال یک نفر است، ضمن اینکه این‌بار آقای نعمت‌ا... مسئولیت کارگردانی را نیز برعهده دارد و اولین کار رسمی ایشان به‌عنوان کارگردان است. ممکن است این شباهت به این دلیل باشد اما دو کار کاملا متفاوت است و تمام شخصیت‌ها باهم فرق می‌کنند.
در یک مصاحبه‌ای آقای نعمت‌ا... اعلام کرده بودند که قصد دارند یک سه‌گانه درباره موضوع «برادر» بسازند که تا اینجای کار، دو سری آن ساخته شده است، اگر سری سوم هم ساخته شود، شما بازهم حاضرید که در آن ایفای نقش کنید؟
آن چیزی که بسیار برای من اهمیت دارد خود نقش است، باید ببینم نقش چگونه است، اما من اساسا با آقای نعمت‌ا... کار می‌کنم به این دلیل که کاملا زبان هم را متوجه می‌شویم و این موضوع فرآیند کار را بسیار برای ما آسان می‌کند. به این دلیل که من می‌دانم شیوه‌کاری ایشان چگونه است، ایشان هم بازی مرا می‌شناسند.
انتقادی که معمولا به نوشته‌های آقای نعمت‌ا... وارد می‌شود این است که نثر متفاوت و سختی دارد، این تفاوت و سختی شما را اذیت نمی‌کند؟
من شناخت کاملی روی سبک فیلمنامه‌نویسی ایشان دارم و همکاری‌های بسیاری هم که با یکدیگر داشتیم این موضوع را برای من راحت کرده است و من سختی در آن نمی‌بینم.
ویژگی نقش برای شما اهمیت دارد. «آتنه» چه ویژگی داشت که آن را پذیرفتید؟
زمانی‌که من قرار داد بستم فیلمنامه هنوز به پایان نرسیده بود اما طی همکاری‌های پیشین و اعتمادی که به آقای نعمت‌ا... داشتم نقش «آتنه» را پذیرفتم. چون یکی از خصوصیات بارز کارهای آقای نعمت‌ا... این است که زن‌ها نقش منفعل ندارند و کنش‌های آنها بسیار قوی است و زن‌ها یا مستقل هستند و یا در طول سریال مستقل می‌شوند. علاوه بر این موضوع زمانی‌که کلیت قصه را فهمیدم جذابیت خود سریال باعث شد تا آن را بپذیرم. «آتنه» هم نقش زنی بود که خود ساخته نبود اما سعی داشت تا به این سمت حرکت کند و همین موضوع مرا ترغیب می‌کرد تا نقش را دوست داشته باشم.
شما خودتان هم مادر هستید، این موضوع چه قدر در ایفای نقش این کارکتر و باورپذیرکردن آن تاثیر گذاشت؟
در تمام دنیا و درباره تمام بازیگرها این موضوع وجود دارد که زیست بازیگر روی بازیگریش تاثیر می‌گذارد و من هم از این قاعده مستثنی نیستم و قطعا این موضوع روی ایفای نقش من تاثیر گذاشته است.
«آتنه» یک کاراکتری است که به‌دلیل خلافکاربودن همسرش سعی دارد او را ترک کند و به سمت مستقل شدن برود، شما تا چه میزان حق را به او می‌دهید؟
من به‌عنوان «شیوا ابراهیمی» صددرصد حق را به زنی می‌دهم که قصد دارد شوهر خلافکارش را که قرار است بیست سال در زندان بماند ترک کند. هرکس دیگری هم باشد این حق را می‌دهد. مگر امکان دارد یک نفر زندگی‌اش را بگذارد برای مردی که خلافکار است و معلوم نیست اصلاح می‌شود یا خیر و این موضوع چیزی نیست که یک نفر بخواهد از آن چشمپوشی کند. نهایت کار این است که فرد از صمیم قلبش آن انسان را ببخشد اما اینکه زندگی‌اش را پای آن فرد بگذارد یک امر دیگر است.
ضبط سریال «بیگانه‌ای با من است» سال گذشته آغاز شد، چرا هنوز تمام نشده؟
آقای امینی خیلی باطمانینه کار می‌کنند و برای کارهایشان زمان می‌گذارند و گرنه مشکل دیگه‌ای وجود نداشت.
ضبط همزمان سه سریال آن هم در شرایط فعلی برای شما دشوار نبود؟
قرار نبود همزمان شود ولی چون ضبط «بیگانه‌ای با من است» طول کشید و به مشکل کرونا برخوردیم یک مقدار کارها باهم تداخل پیدا کرد که به لطف دوستان برنامه‌ریز از لحاظ زمانی برای من مشکلی پیش نیامد اما از لحاظ حسی برای من سخت بود چون نقش‌هایم 180 درجه با یکدیگر تفاوت داشتند چون نقشم در «بیگانه‌ای با من است» خاکستری است.
یکجایی به کرونا اشاره کردید، سر صحنه چگونه با این موضوع کنار می‌آیید؟
من یکبار کرونا گرفتم اما به‌طور خیلی خفیف و علامتی نداشت، موضوعی که درباره کرونا وجود دارد این است که ممکن است شما خودتان آسیبی نبینید اما به آن عزیزی که از اعضای خانوادتان است آسیب برسانید به همین دلیل بسیار خطرناک است.
کرونای شما در سکوت خبری بود.
به این دلیل که خیلی اهل حاشیه و فضای‌مجازی نیستم و دنبال این نیستم به‌هرطریقی سر زبان‌ها باشم و دیده شوم و این موضوع را بسیار کنترل می‌کنم.
کمتر هنرمندی اینگونه است.
بدون حاشیه، زندگی آرام‌تری دارم و تمام وقتم را کنار خانواده می‌گذرانم که بسیار هم لذتبخش است.
بیشتر شما را در تلویزیون می‌بینیم و شیوا ابراهیمی را به‌عنوان بازیگر تلویزیون می‌شناسیم خودتان نمی‌خواهید در سینما باشید؟
من عاشق سینما هستم چون یک ویژگی‌هایی دارد که تلویزیون ندارد و بالعکس و اساسا در سینما دست بازتری برای ایفای نقش داریم. من خیلی زیاد فیلم کوتاه بازی می‌کنم اما در مورد فیلم بلند می‌توانم بگویم خیلی کمتر پیشنهاد دارم و دلیلش هم مشخص است شما اگر فیلم‌های سینمایی را نگاه کنید اسامی یک تعداد آدم دائم در آن تکرار می‌شود. سینما یک قسمت بیزنس دارد که آدم‌ها باید بروند و خودشان و کارشان را معرفی کنند. من اساسا معتقدم هرکاری که می‌خواهیم انجام دهیم باید یک تحصیلات آکادمیک و زمینه علمی درمورد موضوع داشته باشیم، من که چنین عقیده‌ای دارم و دانشگاه رفته‌ام و درس خوانده‌ام فکر می‌کنم تمام هنرمندان باید بخش بیزنس قوی‌ای داشته باشند، هرچند که در نظام آموزشی ما این مورد آموزش داده نمی‌شود و من از اساس به نظام آموزشی انتقاد دارم، اما این مهارت باید کسب شود حالا یا توسط خود هنرمندان یا از راه‌های دیگر مانند استفاده از مدیربرنامه و اگر این بخش تقویت نشود کسی مانند من که در این بخش ضعیف است، حضورش کمرنگ می‌شود.
اگر یک حق انتخاب داشته باشید که تا آخر در همان زمینه فعالیت کنید بین سینما، تئاتر و تلویزیون کدام عرصه را ترجیح می‌دهید؟
تئاتر را انتخاب می‌کنم. من همیشه دوست دارم بازیگر تئاتر باشم، در حال حاضر در این وضعیت کرونا که اصلا کار تئاتر انجام نداده‌ام، قلبم تیر می‌کشد که حتی یک تئاتر ببینم. بحث این است که من دوست دارم بازیگر تئاتر باشم اما در شرایطی که بتوانم با آن زندگی کنم، در حال حاضر هنرمندان ما مخصوصا کسانی که فقط در تئاتر فعالیت می‌کنند یک شغل دیگر هم دارند تا بتوانند خرج زندگی و خانواده را بگذرانند. من تئاتر را دوست دارم اما در شرایطی که همه چیز آن مهیا باشد.
دیدگاه تان را بنویسید