سال‌هاست از آلودگی نفتی منطقه سرخون چهارمحال و بختیاری می‌گذرد و در طول این سالها، با نشت نفت خام، منابع آب و خاک، معیشت، سلامت و فعالیت‌های اقتصادی مردم این منطقه بر اثر این حادثه نفتی دچار آلودگی شده است.
قرار گرفتن چهارمحال و بختیاری در مسیر خط انتقال نفت مارون به اصفهان، سال‌هاست که مردم منطقه سرخون شهرستان اردل این استان را با مشکلاتی روبرو کرده است. پس از گذشت سالها از بروز آلودگی نفتی در آب و خاک این منطقه و با وجود انجام برخی اقدامات مقطعی، هنوز اقدام موثری که منجر به نشت‌یابی و جلوگیری از نشست نفت خام به اراضی این منطقه که اثرات مخرب زیست محیطی بسیاری به همراه داشته، انجام نشده است.
بررسی‌های اداره‌کل محیط زیست چهارمحال و بختیاری حاکی از آن است که در اواسط دهه ۶۰ خط لوله انتقال نفت خام مارون به اصفهان دچار شکستگی می‌شود و در پی آن نفت به آرامی در منابع آب و خاک این منطقه نشست می‌کند و پس از آن در سال ۱۳۷۷ شرکت نفت سپاهان با انجام آزمایشاتی نشست نفت به لایه‌های زیرین زمین و سفره‌های آب زیرزمینی را تایید می‌کند.
علاوه بر شکستگی‌های متوالی این خط لوله در سال‌های بعد، دفن غیراصولی لجن‌های نفتی تلمبه‌خانه گندمکار در بالادست چشمه سرخون نیز تاثیری در آلودگی این منطقه داشته است.
بنابر گزارش‌های محیط زیست، جهاد کشاورزی، مرکز بهداشت و اظهارات مردم محلی، این آلودگی نفتی منطقه را با یک بحران زیست محیطی بزرگی مواجه کرد.
تداوم تعلل در جلوگیری از این آلودگی نفتی جدای از اینکه شهرستان اردل را می‌تواند خالی از سکنه کند، کارون ۴ و تمامی مناطقی که در مسیر حوزه آبریز کارون قرار دارند را نیز با تهدید جدی مواجه می‌کند.
به گفته مسئولان، این آلودگی نفتی پس از آنکه به حدی از غلظت رسید و وارد چشمه سرخون شد، آسیبی به آب آشامیدنی مردم بخش میانکوه، مزارع پرورش ماهی، باغات و اراضی کشاورزی، دامپروری و سایر فعالیت‌های اقتصادی و معیشتی مردم منطقه وارد کرد. خسارت، آلودگی منابع آب و خاک منطقه را جبران نمی‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید