درخواستی از وزیر محترم بهداشت

جناب آقای دکتر نمکی، وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قبل از هر چیز لازم می‌دانم به‌عنوان یک شهروند از زحمات طاقت‌فرسای جنابعالی و همکارانتان در مواجهه با مصائب بیماری کرونا تشکر کنم و به همه شما از صمیم قلب «خسته نباشید» بگویم.

مطمئنا وقتی این مسوولیت را پذیرفتید هیچ‌گاه فکر نمی‌کردید در موقعیتی قرار بگیرید که ۸۴ میلیون نفر جمعیت کشور، با نگرانی زیاد، لحظه به لحظه چشمانشان به شما و همکارانتان دوخته شود تا بدانند برای مهم‌ترین مولفه زندگی خود و عزیزانشان چه تمهیدی اندیشیده‌اید و قرار است خطر این مهمان ناخوانده را چگونه دفع کنید. حضور فداکارانه پزشکان و پرستاران و بقیه کادر پشتیبانی درمان در بیمارستان‌ها به‌رغم آسیب‌ها و خطرات سنگین انسانی، این اطمینان را در مردم به‌وجود آورد که بخش درمان در بیمارستان‌ها، کم نخواهند گذاشت و سلامتی آنها را حتی به سلامتی خودشان مقدم می‌دارند.

در عرصه پرچالش سیاست‌گذاری، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها و مراکز جمعیتی با کارکردهای مختلف، این امید را ایجاد کرد که سیاست‌گذار نیز اولویت و اهمیت حیاتی این پدیده خطرناک را درک کرده است و به اجرای آن اهتمام دارد. صدا و سیما هم با تمام قوا مردم را به ماندن در خانه تشویق کرد و فضای عمومی به سمت یک تغییر رفتار اساسی از نظر مراعات محدودیت‌های بهداشتی به‌منظور کند کردن گسترش بیماری حرکت کرد. افکار عمومی با مشاهده فشار طاقت‌فرسا به مراکز درمانی و کادر پزشکی و با آگاه شدن از پیامدهای خطرناک بیماری کاملا آماده شد که محدودیت‌های سخت را پذیرا شود و به آنها تن در دهد. اما وقتی به تعطیلات نوروزی رسیدیم، با کمال تعجب مشاهده کردیم که فقط به توصیه‌های اخلاقی و تب‌سنجی در بدو ورود به مقاصد مسافران بسنده شد.

خوشبختانه با گرفتن بازخورد از موج اول مسافرت‌ها، از هشتم فروردین محدودیت‌های سخت‌تری از نظر مسافرت‌ها، حضور در ادارات، فعالیت کسب‌و‌کارهای مختلف، نزدیک به آنچه در بسیاری از کشورهای دنیا اعمال می‌شود، به‌کار گرفته شد. این رویکرد با وجود ایجاد محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها، مورد استقبال مردم قرار گرفت. اما با کمال تعجب، پس از گذشت تنها دو هفته از شرایط جدید و درحالی‌که مردم به‌تدریج خود را با محدودیت‌های جدید تطبیق می‌دادند، ستاد ملی مقابله با کرونا، حرکت به سمت عادی‌سازی را آغاز کرد؛ به‌گونه‌ای‌که حتی برای تهران از ۳۰ فروردین تنها محدودیت‌های نرم به‌کار گرفته خواهد شد.

آمار‌های منتشرشده توسط وزارت تحت مدیریت جنابعالی نشان می‌دهد که هنوز استان‌های بزرگ کشور مانند تهران، اصفهان، مازندران و... که حدود بیش از نیمی از جمعیت کشور را شامل می‌شود، در وضعیت قرمز به سر می‌برند. برداشت عمومی از وضعیت قرمز این است که موقعیت بیماری در این استان‌ها همچنان خطرناک است. اینکه وزارت بهداشت و درمان چه تحلیلی از شرایط پس از رفع محدودیت‌های اعلام شده داشته که چنین توصیه بحث‌انگیزی را در ستاد ملی کرونا مطرح کرده، یک سوال بسیار مهم و نگران‌کننده است.

از آنجا که نام جنابعالی به‌عنوان فردی که مسوولیتی سنگین در حفظ جان مردم در این مقطع زمانی داشته است در تاریخ ثبت خواهد شد، مطمئنا طی ماه‌های آینده چنانچه بیماری روند نامطلوبی را مجددا آغاز کند، انگشت‌های ملامت تنها شما را نشانه خواهد گرفت و آنانی که جان عزیزانشان را در ماه‌های آینده از دست بدهند از شما سوال خواهند کرد که با کدام تحلیل آماری اپیدمیولوژیک این توصیه را مطرح کردید. می‌خواستم از جنابعالی درخواست کنم یک بیانیه تحلیل سیاستی آماری، از وضعیت بیماری کرونا در سطح کشور و چرایی مناسب بودن رفع محدودیت‌ها در این مقطع زمانی که در الگویی کاملا مغایر با تجربه بسیار محدود اخیر جهانی به لحاظ دوره بسیار کوتاه اعمال محدودیت، قرار دارد، همراه با پیش‌بینی‌هایی برای چند ماه آینده پیش‌رو منتشر کنید تا باعث کاهش نگرانی‌های زایدالوصفی شود که شرایط بیماری را در ماه‌های آینده تصویر می‌کند. گمان می‌کنم قبول دارید که این اصیل‌ترین حق‌الناس است که مردم بدانند تصمیمات مستقیما مرتبط با سلامتی آنان چگونه گرفته شده است.