لیلى نقولا در المیادین نوشت: به نظر میرسد انتخابات آمریکا تنها عنوانی برای تغییر در داخل این کشور نیست، بلکه رهبری آمریکا بر جهان غرب را نیز محک میزند.
در ادامه این مطلب آمده است: دولت دونالد ترامپ شکستها و ناامیدیهای زیادی در صحنه بین المللی را این اواخر تجربه کرده، بویژه در رابطه با هم پیمانان غربی اش که ظاهرا دیگر رهبری آمریکا بر جهان غرب را قبول ندارند و این مهم بخوبی در جریان رأی دادن انها در شورای امنیت در پرونده ایران، نمایان شد.
میتوان برخورد اروپا با ترامپ در سال ۲۰۲۰ را یاداور شویم که پر از شکستها بود، برای مثال:
- حمایت اروپا از سازمان جهانی بهداشت، پس از اعلام خروج ترامپ از این سازمان و اعلام کمیساریای اروپا در مورد حمایت مالی از این سازمان.
- مخالفت مرکل با برگزاری نشست دولتهای صنعتی در واشنگتن، به بهانه شرایط کرونایی، در حالی که تعدادی از پژوهشگران آمریکایی و اروپایی بر این عقیده اند که مخالفت مرکل، نتیجه سیاستهای بین المللی ترامپ است، بویژه انکه آلمان از سیاستهای عداوت آمیز علیه چین نیز حمایت نکرد.
- در موضوع ایران، شورای امنیت با طرح آمریکا در مورد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران مخالفت کرد و این مهم، در سایه اعتراض روسیه و چین و خودداری ۱۱ دولت دیگر از رأی دادن به طرح آمریکا اتفاق افتاد. این مخالفت، به مثابه ضربه بزرگی به دیپلماسی آمریکا بود. آنچه که باعث شد ترامپ تهدید به استفاده از ساز و کار اسنپ بک برای بازگرداندن تمام تحریمهای بین المللی علیه ایران کند.
اما پس از آنکه بریتانیا، آلمان و فرانسه مخالف خود با بازگشت این تحریمها را اعلام کردند، دولت ترامپ ضربه جدیدی خورد، چرا که در یک بیانیه مشترک، فرانسه، المان و بریتانیا تصریح کردند که ایالات متحده دیگر عضو برجام نیست و نمیتواند از مکانیسم ماشه استفاده کند.
تمام این امور اشاره به آن دارد که ترامپ ایالات متحده را وارد انزوا کرده و کار را به آنجا رسانده که هم پیمانان قدیمی، مخالف رهبری ایالات متحده بر جهان هستند، چرا که معتقدند این رهبری باعث استفاده نادرست آمریکا از قدرت شده و به اروپاییها و دیگر دولتهای جهان آسیب میرساند.
بر این اساس، انتخابات آمریکا نه تنها عنوانی برای وقوع یک تغییر داخلی در این کشور است، بلکه رهبری واشنگتن بر جهان غرب را محک میزند. بازگشت ترامپ به معنای تنش جهانی بیشتر و اجتناب غرب از حرکت پشت سر رهبری آمریکاست. این در حالی است که انتظار میرود جو بایدن در صورت پیروزی در انتخابات، یک الگوی قدیمی را برای سیاست خارجی آمریکا اتحاذ کند، یعنی برای رهبری جهان، با شرکا و هم پیمانان ایالات متحده وارد همکاری شده و برای حاکمیت ارزشهای لیبرالیسم تلاش کند، که این مهم، با اتکا به ارزشهای همکاری ها، تشویق تجارت آزاد و دوری از قدرت نظامی و جنگهای تجاری، محقق میشود.
دیدگاه تان را بنویسید