بیکاری خیلی بدتر از کروناست|بیشتر از این بازنده نمانیم

این بازیگر که این روزها در نمایش «یاماها» به ایفای نقش می‌پردازد،  از ضرورت کار در دوران کرونا می‌گوید و از لزوم آموزش فرهنگی نسل بعدی.

قمری در آغاز درباره فعالیتش در دوران کرونا توضیح می‌دهد: معتقدم این بیماری فعلا با ما هست و باید یاد بگیریم چگونه با آن زندگی و خود را به روز کنیم. هرچند ترس و وحشت این ویروس در کمین همه ما است.

او که بعد از سال‌ها بار دیگر در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود، اضافه می‌کند: مدت‌ها بیکار بودم و دیدم اگر بخواهم به خانه‌نشینی ادامه بدهم، آسیب روحی این وضعیت ۱۰ برابر کرونا خواهد بود. با خودم فکر کردم مرگ بهتر از این آسیب روحی است و تصمیم گرفتم پیشنهاد بازی در این نمایش را بپذیرم.

قمری که در فرصتی بسیار  اندک به اجرای نمایش «یاماها» به گروه بازیگران این نمایش اضافه شده است، در این باره توضیح می‌دهد: کارکتر این نمایش را بسیار دوست داشتم، برایم چالش برانگیز بود با دیالوگ‌هایی دلنشین و از آنجاکه به حافظه‌ام خیلی باور دارم، در فرصت بسیار کوتاهی دیالوگ‌ها را حفظ کردم و به گروه بازیگران این نمایش پیوستم.

این بازیگر درباره استقبال تماشاگران از اجرای این نمایش می‌گوید: خوشبختانه در چند اجرایی که روی صحنه بردیم، تمام ظرفیت تعریف شده که نیمی از صندلی‌های سالن را در بر می‌گیرد، پر شد. در این مدت تماشاگران با چشمان خود دیده‌اند که تمام پروتکل‌های بهداشتی در تئاتر رعایت می‌شود، از فاصله‌گذاری اجتماعی تا تب‌سنجی و اینکه همه با ماسک در سالن حضور دارند. همین موضوع سبب جلب اعتماد آنان می‌شود.

او خاطرنشان می‌کند: هنرمندان ویترین جامعه هستند. اگر آنان در آثار خود نکات بهداشتی را رعایت کنند، مردم هم به آنان اعتماد خواهند کرد. ضمن اینکه فرهنگ‌سازی هم اتفاق می‌افتد. در حال حاضر مهمانی‌ها و دورهمی‌های بخشی از مردم جامعه همچنان برقرار است ولی ما با رفتار اجتماعی خود می‌توانیم الگوی مردم باشیم.

این بازیگر با تاکید بر اینکه بدون تئاتر نمی‌توان زندگی کرد، اضافه می‌کند: تئاتر، نفس جامعه است. هر چند عموم مردم بیشتر به سینما رفتن عادت دارند ولی باید با یک همت چند جانبه، تئاتر رفتن را به یک فرهنگ عمومی تبدیل کنیم تا در نسل‌های بعدی تماشاگران حرفه‌ای تئاتر  داشته باشیم.  

قمری در ادامه با ارایه توضیحاتی درباره لزوم فرهنگ‌سازی در زمنیه تئاتر می‌گوید: اگر می‌خواهیم تماشاگر حرفه‌ای تئاتر داشته باشیم، باید از الان برای ۳۰ سال آینده برنامه‌ریزی کنیم و از امروز پرورش کودکان کم سال را شروع کنیم تا در سی چهل سال آینده به نتیجه برسیم. تا الان باخته‌ایم ولی باید برنامه ریزی کنیم که بیش از این نبازیم. مهم نیست که شاید ۳۰ سال آینده تعدادی از ما در قید حیات نباشیم بلکه مهم این است که با ایجاد فرهنگ تئاتر دیدن، به ارتقای فرهنگی جامعه خود کمک کنیم.

این بازیگر با بیان اینکه جامعه با کتاب و تئاتر به فرهیختگی می‌رسد، اضافه می‌کند: رسالت هنرمندان تئاتر این است که ضمن سرگرم کردن تماشاگر، اندیشه او را روشن کنند. آن هم نه برای امروز بلکه برای آینده. تنها به این شیوه است که جامعه ما حرکت رو به جلو خواهد داشت.

قمری درباره نقش آموزش و پرورش در زمینه فرهنگ‌سازی در حوزه تئاتر توضیح می‌دهد: تعدادی از فعالان آموزش و پرورش امروزی، متولدان دهه ۶۰ و ۷۰ هستند. آنان با رجوع به تجربه‌های کودکی خود در زمینه آثار هنری، می‌توانند برنامه‌هایی مناسب تدارک ببینند. در دوره ما که مدارس بسیار محدود و شبیه زندان بود اما حالا فضا خیلی باز شده و وقتی کسی به داد ما نمی‌رسد و مسئولان آموزش و پرورش به فکر تغییرات اساسی نیستند، خودمان باید بر ذهن بچه‌ها کار کنیم و یادمان باشد که نجات یک فرد، نجات یک جامعه است. این کار هرچند سخت، ولی شدنی است.

او درباره تجربه تئاتر آنلاین که بعد از کرونا مرسوم شده است، می‌گوید: همه لطف تئاتر به این است که نفس به نفس با تماشاگر باشد . طبیعتا تئاتر آنلاین آن تاثیرگذاری را نخواهد داشت. ولی وقتی شرایط به این سمت رفته، چاره‌ای نداریم. به هر حال تئاتر باید اجرا شود و فعالان آن باید کار کنند و درآمد به دست آورند.

قمری با بیان اینکه نسبت به تئاتر آنلاین گاردی ندارد، می‌افزاید: خوب است به فکر شیوه‌های تازه باشیم ولی در دوهله اول باید مختصات تئاتر آنلاین را بیاموزیم و کار خود را به درستی انجام بدهیم.

این بازیگر در پایان یادآوری می‌کند: چند سالی به دلیل مشکلات و مسایلی از تئاتر دور شدم. البته یکی دو کار تصویری کردم ولی دلم می‌خواهد و تصمیم دارم بعد از این، مرتب کار کنم.

نمایش «یاماها» به نویسندگی و کارگردانی کهبد تاراج این روزها در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است. این نمایش که مدت زمان آن ۶۰ دقیقه است، راس ساعت ۱۸ و چهل و پنج دقیقه اجرا می‌شود.

انتهای پیام