این صحبت‌های بازیکنی بود که از ذوب‌آهن به استقلال آمده بود و حدود ۲ سال پیش به جمع آبی‌پوشان پایتخت پیوست. مرتضی تبریزی کاپیتان وقت ذوب‌آهن که در این تیم عملکرد بسیار خوبی داشت، خواست برای خود مقصدی انتخاب کند که به قول خودش بیشتر دیده شود و بتواند با گلزنی‌های خود خودش را در دل هواداران استقلال جای دهد.
اوایل کار شرایط برای تبریزی خوب پیش رفته بود و این بازیکن با گل‌های خود در زمان سرمربی‌گری وینفرد شفر در استقلال، توانسته بود عملکرد نسبتا خوبی از خودش به جای بگذارد اما رفته رفته، تبریزی در استقلال نتوانست آن بازیکن گلزن و قهار ذوب‌آهن باشد و نیمکت‌نشینی‌های گاه و بی‌گاهش، باعث شد تا همه چیز برای این بازیکن تغییر کند.
با شرایطی که تبریزی داشت سپری می‌کرد، انتقادات نیز به او بیشتر می‌شد. برخی از روزهای خوب او در ذوب‌آهن می‌گفتند و معتقد بودند که چرا تبریزی در استقلال مثل روزهای اوجش در ذوب‌آهن نیست. این انتقادات و هجمه‌ها تبریزی را در وضعیت سختی قرار داده بود و نیمکت‌نشینی‌اش نیز بر عملکرد نامطلوبش تاثیر قابل توجهی گذاشت. این ماجرا تا جایی پیش رفت که تبریزی بعد از فصل اول حضور در استقلال و در لیگ قهرمانان آسیا، منتقدان خود را به سکوت فرا بخواند.
اما این سکوت نتوانست کاری را از پیش جلو ببرد و تبریزی در ۲۸ بازی که در فصل اول حضورش برای استقلال انجام داد، تنها موفق شد ۷ گل به ثمر برساند؛ پایانی که برای تبریزی نیز خوشایند نبود و خودش می‌دانست که این عملکرد برای او کافی نیست.
مرتضی تبریزی با این وجود چشم به فصل آینده دوخت. فصلی که با حضور آندره‌آ استراماچونی همراه بود و این امید برای تبریزی به وجود آمد که بتواند خود را جلوی مربی ایتالیایی نشان دهد. استراماچونی هم نگاه خوبی به این بازیکن داشت. او درباره تبریزی اظهار کرد: «تبریزی بازیکن خیلی خوبی است، البته او بعد از عملکرد خوب در ذوب آهن به استقلال آمده است. در تیم استقلال از تبریزی انتظار دارم همان عملکرد خوبش در ذوب‌آهن را تکرار کند. بازی کردن در استقلال کار ساده‌ای نیست، چون رقابت سختی بین بازیکنان وجود دارد و آن‌ها فشار زیادی را تحمل می‌کنند.»
استراماچونی هم به این بازیکن نیز اعتماد کرد اما تبریزی نیز در جلب اعتماد این مربی ایتالیایی هم ناکام بود و در جام حذفی و مقابل گل‌ریحان البرز یک پنالتی مهم را از دست داد تا معادلات برای تبریزی در این فصل بازهم مثل فصل گذشته شود. استراماچونی ترکیب طلایی خودش را در خط حمله پیدا کرد و مهدی قایدی و شیخ دیاباته تبدیل به یک ماشین گلزنی ترسناکی تبدیل شده بودند که تبریزی را مجاب کرد روی نیمکت استقلال باقی بماند.
این روند برای تبریزی ادامه داشت تا جایی که استراماچونی قید حضور در استقلال را زد و آبی‌ها بدون سرمربی روزهای خود را می‌گذرانند، در اینجا بود که تبریزی فرصتی داشت که می‌توانست همه چیز را برای این بازیکن تغییر دهد. دیدار هفته شانزدهم فصل گذشته استقلال مقابل ماشین‌سازی در ورزشگاه آزادی؛ جایی که استقلال ۲ بر یک از حریف خود عقب بود. تبریزی در دقایق پایانی فرصت بسیار عالی برای جای کردن خودش در دل هواداران و پاک کردن تمام انتقادات داشت اما این بازیکن در محوطه جریمه حریف، موقعیت بسیار خوب خود را از دست داد و با ضربه سر، توپ را از کنار دروازه تقریبا خالی ماشین‌سازی به بیرون فرستاد.
این ضربه به نوعی تیر خلاص تبریزی در استقلال بود و بعد از آن دیگر اثری از این بازیکن نبود و فرهاد مجیدی که بعد از استراماچونی به سرمربی‌گری استقلال رسید، تبریزی را دوباره نیمکت‌نشین کرد و این روند برای این بازیکن همچنان ادامه‌دار بود.
بازیکن ناکام استقلال، در خرداد سال ۹۹، دچار مصدومیت پارگی رباط صلیبی شد و ماه‌ها از میادین دور بود. با تغییرات گسترده استقلال در کادر فنی و کادر مدیریت، تبریزی دیگر قراردادی با استقلال نداشت و پیگیر کارهای درمان خود بود. محمود فکری سرمربی استقلال به حضور این بازیکن و بازگشت او به جمع آبی‌ها امیدوار بود تا جایی که گفته شده بود تبریزی در استقلال ماندنی است اما مشکلات مالی و عدم توافق تبریزی با استقلال بر سر قرارداد، باعث شد این بازیکن در جمع آبی‌ها باقی نماند و گل‌گهر سیرجان را به عنوان مقصد بعدی خود انتخاب کند.
با تمام اتفاقات پیش آمده، حضور تبریزی در استقلال به اتمام رسید؛ پایانی که شاید بی‌شباهت به پایان میلاد زکی‌پور در استقلال نباشد. زکی‌پور در گل‌گهر تا اینجای کار عملکرد بسیار خوبی داشته است و برخی کارشناسان بر این باورند که فشارهایی که در استقلال وجود دارد، باعث شده عملکرد چنین بازیکنانی تحت تاثیر قرار بگیرد. تبریزی هم به نوعی این مساله را در استقلال تجربه کرد اما نتوانست از پس فشارها بر بیاید و در نهایت قید حضور در استقلال را زد.
دیدگاه تان را بنویسید