روز گذشته به طور رسمی از سوی سازمان لیگ اعلام شد دیدار دو تیم پرسپولیس و ذوب‌آهن لغو شد. این در حالی است که کاروان ذوبی‌ها در تهران حضور داشتند و مسئولان این تیم طی روزهای گذشته بارها در رابطه با ابتلای بازیکنان ذوب‌آهن صحبت کردند و برای لغو این بازی به سازمان لیگ درخواست دادند اما لغو بازی از سوی مدیران سازمان لیگ رد می‌شد.
اگر قرار بر لغو بازی بود چرا اجازه داده شد کاروان ذوب‌آهن به تهران سفر کند تا هزینه زیادی را متحمل شود؟ ماجرای لغو بازی پرسپولیس و ذوب‌آهن عمیق تر از این‌هاست و باید در این رابطه مسئولان سازمان لیگ پاسخگو باشند چرا که طی دو هفته گذشته ضربه سنگینی به ذوب‌آهن وارد شده است.
محرومیت رحمان رضایی و شکست ذوبی‌ها در بازی با شهرخودرو به دلیل ابتلای بیشتر بازیکنان این تیم به کرونا از جمله این موارد است.
*قانونی که سر و ته ندارد
چگونه می‌شود دیدار ذوب‌آهن و شهرخودرو با آن همه بازیکن مبتلا به کرونای ذوب‌آهن لغو نشود اما برای بازی این تیم مقابل پرسپولیس که چند بازیکن‌شان با منفی شدن تست کرونای‌شان برگشتند تا تیم شرایط بهتری پیدا کند، لغو می‌شود؟ آیا قانون برای همه تیم‌های لیگ برتری یکسان است؟
قانون تعریف شده‌ای در این رابطه وضع شده است اما کارشکنی نه برای باشگاه‌هایی مثل ذوب‌آهن بلکه برای مسئولان بالا دستی که همین قانون را وضع کرده‌اند، صورت می‌گیرد. تبعیض آشکارا در لیگ برتر این روزها صدای پیشکسوتان و فوتبالی‌ها را درآورده است.
رحمان رضایی پس از مصاحبه‌اش در همین رابطه تا اطلاع ثانوی محروم شد. او پس از شکست این تیم مقابل شهر خودرو گفت " آیا قانون گذاران چیزی از فوتبال سر در می‌آورند؟ فکر کنم فوتبال را با "ط" می‌نویسند. آن‌ها چه می‌دانند تمرین چیست؟ آن‌ها هیچ آشنایی با مسائل فوتبال ندارند که چنین قانونی گذاشتند. آن‌ها نمی‌دانند سرمربی نمی‌تواند با ۱۵ بازیکن از ۳۵ بازیکنش کاری کند. از دیروز تا امروز ۱۲ بازیکن ما که در اردو حضور داشتند، کرونا گرفتند. افراد قانون گذار در خانه نشستند و قانون گذاشتند و شعوری از فوتبال ندارند. "
صحبت‌های رحمان رضایی باعث محرومیت او شد اما با گذشت یک هفته می‌توان به این مساله پرداخت که با چه قانونی یک دیدار لغو می‌شود و یک دیدار نه. آیا تبعیض بین تیم‌های لیگ برتری آشکار نیست؟
دیدگاه تان را بنویسید