سازمانهای عهده دار ورزش، جنگ و صلح همچون سایر سازمانها برای ادامه حیات خود نیازمند تغییرات مکرر در راستای توسعه هستند. یکی از مهمترین الزامات توسعه سازمانی، «مدیریت دانش» محسوب میشود.
دانشِ سازمانی، به نظر غالب مدیران موفق دنیا، مهمترین سرمایه [سازمانها و] شرکتهای قرن اخیر محسوب میشود. در محیط دانشی عصر حاضر، مدیریت دانش، از اجزای جدانشدنی و بنیادی راهبردهای عملیات است. این مهم به سازمانها کمک کرده تا در بستر یادگیری سازمانی و استقرار نظام مدیریت دانش، فرصتهای جدید را بشناسند و چالشهای پیش روی را بهخوبی اداره کنند (ویسی تپه گلی، نوروزی، 1394 : 2). پروساک و داونپورت (1998) معتقدند که دانش ترکیب سیالی است از تجارب، ارزشها، اطلاعات زمینه ای و تفکر حرفهای که چارچوبی را برای ارزیابی و ارائه تجربیات و اطلاعات جدید فراهم می کند (بهمنی،1393). در واقع تجربیات کسب شده در خصوص نقش ورزش در جنگ و صلح، موضوع اصلی در فرایند مدیریت دانش حوزه ورزش محسوب میشود. «کارکردگرایان براین باورند، که ورزش تجربههای آموختهای را به دست می دهد که کارکردشان تقویت و توسعه دایرهی آموختن و فراگیری است که طی موقعیت ها و کنش های دیگری پدید میآیند» (هاشم زهی و همکاران، 1399: 148).
خاطرات و مصاحبههای ورزشکاران و دست اندرکاران حوزه ورزش از سالهای دفاع مقدس و رخدادهای مربوط به حضور در جبهه به دفعات در رسانههای مختلف منتشر شده است. اما این خاطرات صرفاً خاطره شفاهی است. بسیاری از این خاطرات حتی به تاریخ شفاهی هم مبدل نشده است. لذا تجربه نگاری و استخراج بستههای دانشی نیز در این روایتهای شفاهی به کار نرفته است.
در اینجا به تسهیم دانش نیاز است. نقش تسهیم دانش در مدیریت دانش آنقدر مهم است که به نظر میرسد؛ وجود مدیریت دانش برای به سرانجام رساندن تسهیم دانش است.
یکی از مهمترین میراث به جامانده در هر رخدادی همچون جنگ، تجربیات و درسآموختههای مربوط به آن جنگ است. تجریبات و درس آموختههای نقش ورزش در جنگ و صلح – از جمله جنگ تحمیلی عراق ایران- از جمله مواردی است که پرداختن به آن میتواند منجر به تولید دانش در حوزه جامعه شناسی ورزش شود. در این راستا میتوان به تلاش باشگاههای حرفهای ورزش برای مرور رخدادی و بررسی تجربیات مسابقات پیشین برای ارتقاء عملکرد اشاره کرد. همچنین کمیته بین المللی المپیک نیز با راهاندازی سایت ویژه مدیریت دانش، به بررسی تجربیات رخدادهای المپیکی برای بهبود مدیریت برگزاری رخدادهای فوق نموده است. همه این موارد بیانگر واقف بودن کشورها و سازمانهای توسعه یافته حوزه ورزش به اهمیت بالای ثبت و ضبط تجربیات حوزه ورزش و مدیریت دانش در این حوزه است.
دیدگاه تان را بنویسید