کودک آزاری
بین سالهای ۹۴ تا ۹۷ در منطقه پاکدشت ورامین، چندین کودک مورد آزار و تعرض جنسی قرار گرفتند، اما به دلیل خلاهای قانونی و مسائل فرهنگی، متجاوزان اغلب بدون مجازات رها شدند. این داستانها شامل کودکانی هستند که توسط اعضای خانواده یا افراد دیگر مورد سوءاستفاده قرار گرفتند، اما تلاشهای مددکاران و ارگانهای حمایتی برای نجات آنها اغلب به شکست انجامید. حتی در مواردی که کودکان به بهزیستی تحویل داده شدند، به دلیل نبود پیگیریهای مؤثر، برخی از آنها به محیطهای آسیبزا بازگردانده شدند.داستان همه آنها شبیه به یکدیگر است؛ کودکانی که به اشکال مختلف مورد آزار یا تعرض جنسی قرار گرفتند ولی هیچ وقت متجاوزگرها به سزای اعمال شان نرسیدند. طبق گفته مددکارهای این هفت داستان که بین سال های 94 تا 97 فقط در منطقه پاکدشت ورامین اتفاق افتاده، حدود 30 آزار جنسی دیگر هم وجود داشته که به دلیل خلاهای قانونی و مسائل فرهنگی، اصلا قابل پیگیری نبوده است. هر چند این تعداد ذکر شده در گزارش هم به نتیجه خاصی نرسیده است؛ همچون بسیاری از روایت های دیگری که در سال های قبل با وجود رسانه ای شدن، به دلیل خلاهای قانونی حوزه کودک مسکوت مانده است. نمونه آخر آن ماجرای دختری 17ساله به نام شیما صبا گردی که در سال 98 توسط یک راننده تاکسی مورد تجاوز و قتل قرار گرفت ولی در خرداد سال جاری با آزادی قاتل، پرونده بسته شد. گزارش «شرق» از مرور پروندههای کودکآزاری که متجاوزگرها هرگز به سزای اعمال خود نرسیدند
مسیر طولانی یتیمخانه تا خانه کودک
داستان همه آنها شبیه به یکدیگر است؛ کودکانی که به اشکال مختلف مورد آزار یا تعرض جنسی قرار گرفتند ولی هیچ وقت متجاوزگرها به سزای اعمال شان نرسیدند. طبق گفته مددکارهای این هفت داستان که بین سال های 94 تا 97 فقط در منطقه پاکدشت ورامین اتفاق افتاده، حدود 30 آزار جنسی دیگر هم وجود داشته که به دلیل خلاهای قانونی و مسائل فرهنگی، اصلا قابل پیگیری نبوده است. هر چند این تعداد ذکر شده در گزارش هم به نتیجه خاصی نرسیده است؛ همچون بسیاری از روایت های دیگری که در سال های قبل با وجود رسانه ای شدن، به دلیل خلاهای قانونی حوزه کودک مسکوت مانده است. نمونه آخر آن ماجرای دختری 17ساله به نام شیما صبا گردی که در سال 98 توسط یک راننده تاکسی مورد تجاوز و قتل قرار گرفت ولی در خرداد سال جاری با آزادی قاتل، پرونده بسته شد.پسر یک ساله با آثار آسیب جسمی و جنسی
امیر علی یک سال داشت که گروهی مددکار فعال در منطقه پاکدشت متوجه شدت آسیب جسمی و جنسی او توسط مادر و ناپدری اش که درگیر اعتیاد بودند، می شوند. مادر با توهم ناشی از مصرف شیشه، به خیال تمیز کردن چشم کودک، سوزنی را در سفیدی چشم او فرو کرده بود که همین باعث آسیب به چشمش می شود. به نقل از مددکارهای درگیر این پرونده، مادر و نا پدری هر بلایی که توانسته بودند بر سر این کودک آوردند. آثار آزار جنسی توسط ناپدری روی بدن این کودک کاملا مشهود بوده است، به طوری که در زمان تحویل به بهزیستی آثار زخم ناشی از گاز گرفتی روی دهان، سینه و آسیب به اندام تناسلی او مشخص بوده. با وجود سن کم امیر علی، مادر و پدر از او برای تکدی گری استفاده می کردند و حتی آثار سوزاندن بدنش با سیگار و ضربه های محکم به سر حین کتک زدن در معاینه های اولیه مشخص شده است. با وجود این روزی که مددکارها از ماجرا مطلع می شوند و با اورژانس اجتماعی تماس می گیرند، این ارگان به آنها می گوید در آن ساعت نیرو ندارد. حتی به دلیل سابقه چاقوکشی ناپدری، ماموران کلانتری هم ترس ورود به خانه را داشتند. در نهایت با پیگیری مددکارها ماموران بهزیستی و دادگستری کودک را از این خانه خارج می کنند و حالا امیر علی در بهزیستی تحت مراقبت است؛ هر چند پدر و مادر آزارگر هرگز مجازات نشدند.بهزیستی پناه ابراهیم نشد
ابراهیم هشت ساله در یکی از خانه های تیمی منطقه پاکدشت با مادری قاچاقچی زندگی می کرد. مددکارهای این پرونده اشاره می کنند که مادر و دایی ابراهیم جزء قاچاقچی های معروف این محل بودند. به دلیل اختلال در گفتار ابراهیم، این کودک مرتب مورد تحقیر روانی قرار می گرفت و حتی در بررسی های روان شناسی این مددکارها، او مشکوک به آزار جنسی بوده است. به دلیل تکدی گری ابراهیم، حتی او را در مدرسه هم ثبت نام نکرده بودند. با وجود این مددکارها دو بار به بهزیستی نامه زدند و شرایط وخیم این کودک را برای آنها توضیح دادند؛ با این حال همکاری خاصی توسط اورژانس اجتماعی صورت نگرفت و کلانتری هم به دلیل ایجاد درگیری گسترده با این خانواده، برای تحویل کودک و انتقال او به بهزیستی اقدامی نکرد. با این همه، مددکارها از طریق ایجاد ارتباط نزدیک با خانواده، برای حفظ جان و روحیه کودک او را به بهزیستی تحویل دادند. اما مادر یک ماه بعد، برای پس گرفتن کودک از بهزیستی اقدام کرده بود و به رغم تلاش بسیار برای دوری کودک از فضای پر آسیب، ابراهیم به همان خانه برگردانده شد. طبق گفته های مددکارها، بهزیستی با این کار تمام ارتباط سازنده ای را که با خانواده ایجاد شده بود، خراب کرد. یکی از مددکارها تاکید می کند: «چه قانونی است که این طفل معصوم را به مادر مصرف کننده و قاچاقچی مواد مخدر که خانه تیمی دارد و در محل به بزهکاری معروف است، پس می دهد؟».تحویل کودک به خانواده ای که او را تشویق به تن فروشی می کردند
آناهیتا نام کودک آسیب دیده دیگری در منطقه پاکدشت است. دختری 9ساله که همراه پدر و مادر درگیر اعتیاد خود در خانه ای تیمی زندگی می کرد و برای امرار معاش مادرش او را تشویق به تن فروشی می کرد. برای همین کودک مملو از آسیب های ناشی از تعرض جنسی بود. بعد از آنکه کودک به بهزیستی تحویل داده شد، آثار سوختگی با سیگار و اعتیاد ناشی از استشمام دائم دود مواد توسط اهالی خانه در او کاملا مشخص بود. حتی پیش آمده بود که توسط یکی از آزارگرها به او قرص تحریک جنسی خورانده شود. شرایط آناهیتا به قدری دشوار بود که خودش بارها از مددکارها خواسته بود تا او را به بهزیستی ببرند. مددکارها با پیگیری از بهزیستی توانستند کودک را از این خانه آسیب زا بیرون بیاورند، اما یک ماه بعد پدر از زندان آزاد می شود و کودک را از بهزیستی به خانه برمی گرداند. بعد از این اتفاق، مانند بسیاری از موارد دیگر، ارتباط مددکارها به طور کامل با کودک و این خانواده از بین رفت و آناهیتا هم علی رغم خواسته خودش، به این خانه برگشت تا طبق معمول برای مادر تن فروشی کند.متجاوزگر کودک هفت ساله تبرئه شد
ستاره هفت سال داشت که بعد از تعامل عمیق با مددکارهای منطقه پاکدشت، در مورد تعرض جنسی صاحبخانه که مردی 60ساله است، صحبت کرد. به دلیل این تجاوزهای مکرر، ستاره دچار بلوغ زودرس شده بود و در تمام رفتارهایش نشانه های خشونت شدید دیده می شد. خانه ستاره و پدرش که پاتوق همه مصرف کنندگان محل شده بود، در اطراف منطقه ای بیابانی قرار داشت. هر روز که پدرش برای کار از خانه بیرون می رفت، صاحبخانه میانسال، سراغ ستاره می رفت. بعد از آنکه مددکارها از این ماجرا مطلع شدند، به سرعت محل زندگی این پدر و دختر را جابه جا کردند ولی مرد آزارگر به بهانه های مختلف باز هم سراغ این کودک می رفت. همان موقع مددکارها برای حافظت از کودک طرح شکایت کردند و کودک برای آزمایش اثبات تجاوز و آزار به پزشکی قانونی رفت، اما به علت صحبت ها و حضور مکرر کودک در دادگاه و فشار روانی ناشی از رفت وآمدها به فضای دادگاه، پرونده به جایی نرسید؛ چون یکی از خلاهای موجود قانونی این بود که مددکارها باید برای اثبات تجاوز، با خود شاهد به دادگاه می بردند، درحالی که مددکارها تاکید دارند بیشتر تعرض و آزارهای جنسی، در خفا اتفاق می افتد. در همان زمان، آزارگر چند باری برای جلب رضایت پدر وعده پول داده بود. بعد از آن با وجود تایید کمیته روان شناسی دادگاه مبنی بر آزار کودک، این مرد فقط به جرم بزهکاری به 99 ضربه شلاق محکوم شد که در آخر از همان هم تبرئه شدمتجاوزگر دستگیر نشد
محمدامین 11 سال داشت که جوانی 20ساله در یکی از پارک های پاکدشت به او تجاوز کرد. جوان 20ساله با سوءسابقه پیش از این هم دختری 12ساله را مورد تعرض قرار داده بود، اما خانواده دختر از ترس آبرو سکوت کرده بودند. پس از این ماجرا، مادر محمدامین از متجاوزگر شکایت کرد که همان زمان متهم از ترس دستگیری متواری شد. با این حال چند باری محل دقیق این متجاوزگر به پلیس اطلاع رسانی شد ولی این جوان دستگیر نشد و خانواده محمدامین به دلیل فشارهای روانی شدیدی که در محل تحمل می کردند، به منطقه دیگری از شهر نقل مکان کردند.
پرونده آزارگر گروهی از دختران مختومه شد
چند دختر 9 تا 11 سال به دلیل تنگ دستی خانواده مجبور به کار در کارگاهی بودند که صاحب کار به اشکال مختلف باعث آزار جنسی آنها شده است. به طور مثال به دخترها فیلم های جنسی نشان می داده، بدن و اندام خصوصی آنها را لمس می کرده و آنها را مورد تعرض قرار می داده است. در مواردی حتی لباس این دخترها را درمی آورده و بدن آنها را لمس می کرده و دخترهای دیگر هم شاهد این موضوع بودند. با وجود این، یک روز دخترها از کارگاه فرار کردند و با پیگیری های مددکارها شکایتی علیه او ثبت می شود و پرونده به دادگاه ارجاع داده می شود. در نهایت مدتی کارگاه به دلیل نداشتن مجوز پلمب می شود و برای آزار جنسی با حکم صد ضربه شلاق پرونده مختومه می شود.کودک قربانی در بهزیستی است و متجاوزگر آزاد
ترانه هفت ساله با مادر، ناپدری و پسر جوان ناپدری در آلونکی زندگی می کرد. مددکارها در ارتباط با این کودک متوجه آسیب روانی شدید او می شوند. پس از مدتی مشخص می شود این کودک در خانه توسط ناپدری و پسر جوان او مرتب مورد خشونت و کتک قرار می گیرد و حتی پسر جوان به صورت دائم به او تجاوز می کند و در نهایت دختر را تهدید به سکوت می کرده تا به مادر و ناپدری خود چیزی نگوید. مادر این کودک با میزانی از عقب ماندگی ذهنی متوجه موضوع تجاوز نشده بود و با پیگیری مددکارها این کودک به بهزیستی رفت و همان جا مورد حمایت قرار گرفت؛ هرچند تا کنون هیچ برخوردی با پسر ناپدری به دلیل تجاوزهای جنسی انجام نشده است.
دیدگاه تان را بنویسید