در آستانه چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری، فضای سیاسی ایران بسیار پیچیده و رقابتی شده است. دو جناح اصلی به روش‌های متفاوتی برای جلب آرا و افزایش شانس پیروزی خود متوسل شده‌اند.
از یک سو، دو کاندیدای اصول‌گرا یعنی محمدباقر قالیباف، سعید جلیلی به دنبال ایجاد ائتلافی هستند تا بتوانند با قدرت بیشتری در مقابل رقیب اصلی خود، مسعود پزشکیان، ظاهر شوند. این ائتلاف می‌تواند باعث تجمیع آرا و کاهش پراکندگی رای‌دهندگان این جناح شود.
از سوی دیگر، مسعود پزشکیان باید به دنبال جلب آرا مردد و تحریمی‌ها باشد. این استراتژی مبتنی بر تحریک و فراخوانی افرادی است که هنوز تصمیم نگرفته‌اند یا قصد دارند در انتخابات شرکت نکنند. با جذب این دسته از رای‌دهندگان، پزشکیان می‌تواند شانس خود را برای پیروزی افزایش دهد. اما نکته مهم اینجاست که برای اجرای این استراتژی، زمان بسیار محدودی در اختیار دارد و باید سریعاً اقدام کند.
استراتژی ائتلاف و انصراف تا آخرین فرصت قانونی قابل اجراست و این به کاندیداهای اصول‌گرا فرصت می‌دهد تا برنامه‌ریزی دقیقی برای جذب آرا انجام دهند. اما برای پزشکیان، به دلیل محدودیت زمانی، اجرای استراتژی جلب آرا مردد و تحریمی‌ها باید با سرعت و دقت بیشتری انجام شود.
مرکز پژوهش‌های مجلس:
پزشکیان در نظرسنجی‌ها با ۲۳/۵ درصد آراء پیشتاز است؛ قالیباف ۱۶/۹ درصد و جلیلی ۱۶/۳ درصد رای دارند.
در صورتی که قالیباف با جلیلی به دور دوم برود، ۴۴/۹ درصد به قالیباف و ۴۰/۳ درصد به جلیلی رای خواهند داد.
در صورتی که پزشکیان و جلیلی به دور دوم بروند، ۴۹ درصد به پزشکیان و ۴۴/۱ درصد به جلیلی رأی می دهند.
در صورتی که قالیباف و پزشکیان به دور دوم بروند، ۴۷ درصد به قالیباف و ۴۴/۸ درصد به پزشکیان رای خواهند داد.
دیدگاه تان را بنویسید