*شب معزی*
با نام و یاد خدای مهربان
واپسین ساعات روز چهارشنبه هیجدهم بهمن ماه ۱۴۰۲ رخدادی خوش یمن رقم خورد و این روز را برای همیشه ماندگار کرد .....؛ در آستانه بعثت رسول اکرم، شمع وجود ذیجود محمد معزی، دوستان را گرد هم آورد تا در شب معزی از او به گویند ....؛ تردید ندارم آنچه که بانی زیبایی و خاطره ساز آیین نکوداشت به رغم تصور عزیزان دغدغه مند، شد نباید صرفا در اراده و عزم جزم و زحمت طاقت فرسای دوستان عزیز بویژه محسن امامی و مهدی رعیتی و همراهان شان، خلاصه شود بلکه فراتر از آن، شکل گیری آیینی شکوه مند و صمیمانه ی این چنینی را از اخلاص و صفای درونی مهندس عزیزمان سراغ گرفت؛
سالیان درازی است که برگزاری آیین های نکوداشت را در خانه اندیشمندان علوم انسانی در حوزه ای بر عهده دارم و به راحتی می گویم که مراسم شب گذشته با بهترین برنامه های مشابه خانه، قابل مقایسه است؛
باید یادآوری کنم نکوداشت مهندس هم از ابتدای طرح این پیشنهاد و به حق قرار بود در خانه اندیشمندان برگزار شود که افسوس شرایط اجازه نداد تا این گونه شود؛
سادگی برنامه دیشب از ویژگی هایی بود که فضا را صمیمی ساخت و هیچ کس احساس خستگی نکرد و دوستان با گذشت چند ساعت چندان تمایلی به ترک تالار نداشتند ....؛ جالب بود بسیاری از دوستان شاید پس از سالیان متمادی هم دیگر را می دیدند و به نوعی جشن عاطفه ها را می شد در جای جای سالن به نظاره نشست؛
اجازه می خواهم با ادای احترام به همه‌ی عزیزانی که پشت تریبون قرار گرفتند و به نیکویی سخن گفتند و سهمی بزرگ در حلاوت آیین نکوداشت داشتند، من ستاره ی مراسم را معرفی کنم که شک ندارم همه با من هم نظر خواهند بود .... سرکار خانم قاسمی همسر فرهیخته مهندس که شاید در دو سه دقیقه‌ی طوفانی نشان داد سخنرانی است که زبان او حرف دل اش را به دل ها می نشاند .... تحسین می کنم او را و بزرگ اش می دانیم و می خوانیم ....؛ او از اصالت گفت چیزی که خود از آن سرشار است؛
دیشب فرصت نیافتم تا لحظاتی ادای وظیفه کنم تا از پای بندی سخت مهندس به دین و مناسک بگویم ....؛ شاید دهه ها می گذرد و در آن زمان وظیفه حساب سال ایشان و چند دوست بزرگوار دیگر را با دفاتر مراجع قم بر عهده داشتم ... به تقید او به نماز اول وقت و ....؛ دوری از غیبت و دروغ و تهمت و تخریب ......؛
در فرازی دیگر می خواستم یاد کنم از دوستانی که جای شان در مراسم خالی بود ... زنده یاد مهندس ترکان ....؛
یار قدیمی مهندس، عزیز دل دوستان دبیرخانه مناطق آزاد ... مهندس محمدرضا واقفی دوست داشتنی .... خدا را شکر که سلامتی شان را بازیافتند.....؛ مهندس حسین نصیری عزیز .....؛
در پایان یادداشت طولانی ام بار دیگر با جان و دل به همه ی پدیدآورندگان مراسم بویژه محسن خان امامی، آفامهدی رعیتی و همکاران شان و همه دوستان فعال گروه نکوداشت به نوبه ی ناچیزم سپاسگزاری می کنم و از خدای بزرگ می خواهم که بتوانیم برگزاری این گونه گردهمایی ها را ادامه دهیم؛
خدایا .... به مهندس عزیز ما و همه دوستان عزت، سلامت و موفقیت در کار و زندگی عنایت فرما .... آمین
شاد باشید و نیک فرجام..... آهنگران .... عصر پنجشنبه ۱۹ بهمن ماه قم
دیدگاه تان را بنویسید