طرح مجلس و پاشیدن خاک به چشم شفافیت

نمایندگان مجلس به دنبال اجرای طرحی هستند که در آن فیلم‌برداری و «آپلود» وقایع روز در شبکه‌های اجتماعی، جرم محسوب می‌شود و به زبان ساده ‌می‌توان گفت که با تصویب این طرح در پارلمان و تایید آن از سوی شورای نگهبان به پایان عصر «شهروند خبرنگاری» در ایران خواهیم رسید.

این همان پاک کردن صورت مسئله است. نمایندگان مجلس فکر می‌کنند با منتشر نشدن فیلم‌های شهروندان در فضای مجازی، مشکلات کشور حل می‌شود ولی در اصل می‌شود گفت که با این طرح تنها معضلات اجتماعی، مطرح و تشخیص داده نمی‌شود. 

عجیب است که مسئولان کشور به ویژه نمایندگان در قوه مقننه از شفافیت واهمه دارند و از آن استقبال نمی‌کنند.  آنها به جای اینکه تلاش کنند مردم به دستگاه‌های مختلف در حل مشکلات و معضلات اجتماعی کمک کنند و اجازه بدهند شفافیت در کشور رشد کند، تلاش می‌کنند به دیوار شفافیت رنگ بپاشند.

می‌دانید این داستان مثل عکسبرداری از بیماری‌هاست. شما تنها از این راه می‌توانید به بیماری‌هایی در بطن جامعه پی ببرید. اگر تصویری نباشد، پزشکان نمی‌توانند تشخیص بدهند که زیر این پوست وگوشت چه اتفاقی می‌افتد و چه بیماری‌هایی سلامت افراد را به خاطر می‌اندازد. 

در تمام این سال‌ها که همه چیز را ممنوع کردیم، جامعه شاهد چه پیشرفت‌های مدنی بوده است که  امروز به دنبال ممنوع کردن "شهروند خبرنگاری" هستیم؟ مردم با "شهروند خبرنگاری" به بهبود مبارزه با بدی‌ها کمک می‌کنند. بله ممکن است در این میان برخی اشتباهات رخ دهد و در حق برخی جفا شود اما کشور دادگاه دارد و می‌توان با مراجعه به آن رفع اتهام و ابهام کرد.

همین روزها را ببینید؛ برخی از مسئولان کشور چه در مقامات بالا و چه در استان‌ها، دیگر مواظب ادبیات و رفتارشان هستند. 

از شفاف شدن جامعه نترسیم. جامعه هرچه شفاف‌تر باشد، فساد کمتر اتفاق خواهد افتاد. 

اما اگر اجازه ندهیم شهروندان به بهانه واهی، ناظران رفتار مسئولان و جامعه نباشند، اتفاق‌هایی می‌افتد که بیشتر از عصر شفافیت به کشور ضربه وارد می‌کند. 

همین چند سال اخیر شاهد حضور پررنگ "شهروندخبرنگار"ها بودیم. کسانی که اگر نبودند شاید برخی از بزه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتاد بدون اینکه کسی از آنها آگاه شود. 

 جرم و فساد در هر جامعه‌ای وجود دارد اما نحوه برخورد با آن است که نشان می‌دهد یک جامعه چقدر دوست دارد با فساد مبارزه کند یا علاقه مند است روی خلاف‌های صورت گرفته، خاک بپاشد و در ظاهر نشان دهد که هیچ مشکلی وجود ندارد. 

باید به این نکته هم توجه کرد که قبل از این که پدیده "شهروندخبرنگاری" رایج شود، رسانه‌های نوشتاری در مواردی که خبرنگار نداشتند از روایت‌های شاهدهای عینی استفاده می‌کردند و امروزه همین شاهدها شدند دوربین‌های موبایل. کما این که قبلا در فوتبال کمک داور با چشم خودش می دید و الان از کمک داور ویدیویی یا وی ای آر بهره می گیرند.

البته همه می‌دانیم که برخی از نمایندگان مجلس در این مدت، ضربه‌های زیادی از فضای مجازی خورده‌اند و کارهایی کردند که توسط همین شهروند خبرنگاران رسانه‌ای شد. معروف‌ترین آن سیلی بود که نماینده مجلس به صورت یک سرباز پلیس راهور زد.