کشف جسدی سوخته در شهریار | قتل مرد پولدار به دلیل بدهی

دی‌ماه سال گذشته، مردی  مأموران پلیس ش هریار  را از کشف جسدی سوخته در باغی حوالی آن شهرستان باخبر کرد. وقتی مأموران به محل حادثه رفتند، صاحب باغ که در محل حضور داشت مورد تحقیق قرار گرفت و به مأموران گفت: «امروز برای سرکشی وارد باغ شده بودم که جسم سوخته‌ای توجهم را به خودش جلب کرد. نزدیکش شدم و دیدم جسدی سوخته‌ است که روی زمین افتاده است.» جسد به دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران در بررسی‌های اولیه خود دریافتند مقتول جای دیگری کشته و جسدش به این مکان منتقل شده است. با به دست آمدن این فرضیه، تحقیقات در این زمینه به جریان افتاد تا اینکه بعد از تشخیص هویت مشخص شد جسد متعلق به مرد پولداری به نام آرین است. بررسی‌های بعدی نشان داد آرین با یک مرد بنگاهدار به نام سهیل اختلاف مالی داشته است. به این ترتیب سهیل تحت تعقیب قرار گرفت و بازداشت شد. او در روند بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و در شرح ماجرا گفت: «من و آرین در یک میهمانی با هم آشنا شدیم. او پسر پولداری بود. رابطه ما با رفت و آمد زیاد شد تا روزی از او خواستم مبلغی به عنوان سرمایه به من بدهد تا با آن کار کنم و سود پولش را به او بدهم. آرین قبول کرد و یک میلیارد تومان پول نقد و ۱۵۰ سکه به من داد. مدتی گذشت، ولی نتوانستم سرمایه‌گذاری کنم و کاری انجام دهم. مقداری از بدهی‌ام را به او پرداخت کردم، ولی مابقی بدهی را نداشتم که بپردازم.»

متهم در ادامه گفت: «وقتی آرین به ماجرا پی برد، عصبانی شد و هر بار مرا می‌دید طلبش را درخواست می‌کرد. به او گفتم پولی در بساط ندارم، اما گوشش بدهکار نبود و هر بار از من می‌خواست هرچه زودتر پولش را پس بدهم. او خیلی عصبانی بود، حتی یک‌بار مرا تهدید کرد و گفت قصد دارد شکایت کند. در آن شرایط چاره‌ای نداشتم تا اینکه تصمیم گرفتم او را به قتل برسانم. برای انجام نقشه آرین را به یک باغ دعوت و با  اسلحه  به سرش شلیک کردم. نمی‌دانستم با جسد چه کنم، این شد که آن را در صندوق عقب ماشین گذاشتم و به باغی در شهریار بردم و آتش زدم.»

با اقرار‌های متهم، وی بعد از بازسازی صحنه جرم راهی زندان شد. پرونده نیز با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا اینکه بعد از تعیین شعبه در وقت رسیدگی روی میز هیئت قضایی شعبه دهم دادگاه قرار گرفت.

بعد از اعلام رسمیت جلسه، اولیای دم در جایگاه قرار گرفتند و درخواست قصاص کردند. سپس مت  هم  به دستور ریاست دادگاه به جایگاه رفت و خلاف اظهاراتش  قتل  را انکار کرد. او در دفاع از خود گفت: «من و آرین با هم دوست‌های صمیمی بودیم و اختلافی نداشتیم. قبول دارم به او بدهکار بودم، اما آرین وقتی فهمید نتوانسته‌ام با پولش سرمایه‌گذاری کنم و سودی هم درنیاورده‌ام، خودش به من مهلت داد تا هر وقت توانستم بدهی‌ام را بپردازم. من قبلاً تحت فشار‌های بازجویی به قتل اقرار کردم، اما حالا حقیقت را می‌گویم. من  قاتل  نیستم.» در پایان هیئت قضایی با اعلام ختم جلسه جهت صدور رأی وارد شور شد.