این زن ۶۶ ساله بر اساس گزارشی «ژورنال پزشکی ایرلند» پس بلعیدن «شمار نامعلومی» باتری قلمی در بیمارستان دانشگاه سنت وینسنت در شهر دوبلین تحت درمان قرار گرفت. رادیوگرافی اشعه ایکس مجموعه‌ای از باتری‌ها را در شکم او نشان داد، گرچه خوشبختانه هیچکدام از این باتری‌ها ظاهرا باعث انسداد مجرای گوارشی او نشده بود و هیچکدام از باتری‌ها هم نشانه‌های آسیب ساختاری را نشان نمی‌داد.
تیم درمانی در ابتدا یک رویکرد «محافظه‌کارانه» را برگزیدند، یعنی بیمار را تحت مشاهده دقیق قرار دادند تا ببینند چه تعدادی از باتری به خودی خود دفع می‌شوند.او در طول یک هفته پنج باتری قلمی را دفع کرد، اما رادیوگرافی‌های انجام‌شده در سه هفته بعد نشان داد که اغلب باتری‌ها در مسیر مجرای گوارشی او پیش نمی‌روند.در این هنگام بیمار دچار درد منتشر شکمی هم شده بود.
برای خارج کردن بقیه باتری‌ها که در کولون یا روده بزرگ بیمار گیر کرده بودند، آنها با فشار ملایم دست آنها را به سوی راست‌روده بیمار راندند و از مقعد خارجشان کردند- به این ترتیب شمار کل باتری‌های بلعیده‌شده به ۵۵ رسید. اسکن اشعه ایکس نهایی ثابت کرد که دیگر باتری در دستگاه گوارش زن وجود ندارد و او بدون عارضه بهبود یافت.
به گفته این پزشکان، اغلب موارد بلعیدن باتری منتشرشده در ژورنال‌های پزشکی مواردی را توصیف می‌کنند که در آن یک کودک باتری‌های کوچک دکمه‌مانند را بلعیده است. آنها نوشتند:«بلعیدن عامدانه شمار زیاد باتری‌های قلمی به شکل آسیب زدن عامدانه به خود یک تظاهر غیر معمول است.»
در موارد شایع‌تر بلعیدن باتری بوسیله کودکان،باتری‌ها گاهی بدون آسیب زدن به بدن دفع می‌شود. اما اگر باتری‌ها در گلو گیر کنند،می‌توانند جراحات شدید تهدیدکننده حیات به‌وجود بیاورند. علت این است که بزاق باعث ایجاد الکتریکی در باتری‌های گیرکرده می‌شود و واکنش شیمیایی را تحریک می‌کند به سوختن مری و ایجاد آسیب شدید باقتی و خونریزی می‌انجامد.
پزشکان در این گزارش مورد بیماری می‌نویسند:«احتمال اینکه باتری‌های استوانه‌ای به ایجاد اضطرارهای جراحی حاد بینجامند را نباید نادیده گرفت.»
دیدگاه تان را بنویسید